რაც გინდა ის დამიძახე ( ნაწილი 3)

ბედისწერაა, გუშინ გავიგე, რომ დედა გავხდებოდი. ისე გამიხარდა, როგორც პატარაობისას პირველი თოჯინის ჩუქებისას. გული მიგრძნობს გოგო იქნები. ამბობენ დედის გული არ ცდებაო. მჯერა, მართალია. ჩემი ცოცხალი თოჯინა იქნები. არასდროს გატკენ, არასდროს

"ამ ქვეყნაად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ" (5)

სანდრო, ალექსანდრე მახარაძე ჩემზე ორი თავით მაღალი, შავგვრემანი, ჩასმული ტანის პატრონი იყო, მარჯვენა მკლავზე ტატუთი. (ნუ გიკვირთ, საკმარისზე მეტ დრო მქონდა იმისთვის, რომ მასზე რაღაცები გამერკვია. თანაც ეს ჩემი სფეროა, მე ხომ ჟურნალისტი ვარ),

შენ ეს გღუპავს !!! შენ ის არ გჭირდება !

დამპალი ვაშლი კი აღარ ჩანს , სხვა ჯანაღ ვაშლებს მიუგორდა ალბათ დასალპობად ....

ის ღამე(თავი 17)დასასრული

დილით პირველს მე გამეღვიძა წინა ღამის გახსენებაზე ცოტათი წამოვწითლდი და ანდროს გადავხედე რომელსაც მშვიდად ეძინა,ძილშიც კი ისეთი საყვარელი და სექსუალური იყო რომ მეგონა ის ძილით გაბუშტული ტუჩები შემომეჭმეოდა ამის მაგივრად ფრთხილად წამოვდექი და

ის ღამე(თავი 16)

სანამ სახლში მივიდოდით ბიჭებს მაღაზიასთან გავაჩერებინე და ხვალისთვის პროდუქტები ვიყიდე რადგან არ მაქვს საკუთარი თავის იმედი რომ ხვალ დილით ავდგები და მაღაზიაში ჩავალ ვიცი დამეზარება ასე რომ შანსი მომეცა და დღესვე ვიყიდე ყველაფერი.

ის ღამე(თავი 15)

გოგოები ჩვენთვის ვცეკვავდით და არავის ვაძლევდით უფლებას ჩვენი წრე დაერღვიათ და ჩვენთნ ერთად ეცეკვათ.ერთი შეხედვით ლეზბოსე*ებსაც კი მიგვამსგავსებდნენ,მაგრამ ეს არც არავის გვანაღვლებდა.

ის ღამე (თავი 14)

იდევ რამოდენიმე დღე გავჩერდით კარგად გავერთეთ , შემდეგ ჩვალაგეთ და თბილისში წამოვედით. ჩამოსვლის შემდეგ ყველა თავის საქმეს დაუბრუნდა ერთმანეთს ხშირად ვხვდებიდით ხოლმე ხან კაფეებში ხან ბარებში

ის ღამე(თავი13)

გართობა ჩვეულ რითმში გაავგრძელეთ ვთამაშოდი და ვსვავდით.უკვე საკმაოდ მთვრალები ვიყავით თან უკვე გათენებულიყო ასე რომ სახლისკენ დავიძარით.სანამ სახლამდე მივიდოდით მარათონი მოვაწყეთ ერთმანეთს ვეჯიბრებოდით საწოლამდე ვინ მივიდოდა პირველი ძალიან სასაცილო

ის ღამე(თავი12)

მალევე მოსაღამოვდა და ბიჭებამც კოცონი დაანთეს ცოტა წავიხემსეთ საჭმელი იმაზე გემრიელი გამოგვსვლია ვიდრე ვფიქრობდით. ჭამის შემდეგ სასმელი და სასუსნავებია ავიღეთ და კოცონს შემოვუჯექით გარშემო. დემეტრეს გიტარა ქონდა წამოღებული ცოტა ვიმღერეთ, აღმოჩნდა

ის ღამე(თავი11)

ბავშვები შორს არ წასულან მალევე დავეწიეთ.ბევრი არ გვიფიქრია სად წავსულიყავით გადავწყვიტეთ რომ სხვადასხვა ადგილას წავსულიყავით და ბოლოს დღე პიკნიკით უფრო გაგველამაზებინა.თან რაჭის პატარა ნაწილს ვათვალიერებდით და თან პიკნიკისთვის ადგილს