ის აქ არის -I-

ცეცხლი და წყალი ვერასდროს იქნებიან ერთად, თუმცა ეს ის ისტორიაა როცა მათი ურთიერთობისას არც ცეცხლი ჩაქრა და არც წყალი დაშრა რამაც ყველაფერი საპირისპიროდ შეცვალა მათ წუთისოფელში.

ის "თვითსიყვარულია"

გგონია რომ დაივიწყე,  მაგრამ ზუსგად ამ დროს სადღაც გადააწყდები და თითქოს ნაწილებად დაიშალე... მთელი გონება მისკენ არის მიმართული სხეული კი თითქოს ნელნელა გიშეშდება..

ის დღე რომ არა... (სრულად)

23ოქტომბერი... ის დღე რომ არა... მანქანა მიაპობდა წვიმით დასველებულ გზას სადაც ცოლ-ქმარი ისხდნენ ორ მოზარდ ბავშვთან ერთად - ამირან ცოტა ნელა ატარე, სიფრთხილეს თავი არ სტკივა- ეჯუჯღუნებოდა მზია

რაც გინდა ის უწოდე

ძლიერი და ფეხებში დამცემი ტალღებით.ისეთი სიძლიერით მოდის შორიდან წაგაქცევს და დაგაჩოქებს,თავზე გადაგივლის წყალი დაგახრჩობს არ გაპატიებს იმ შეცდომებს და ცოდვებს რაც წარსულში ჩაიდინე!

ის რაღა..რასაც სახელი ვერ მოვუგონე

პატარა ადამიანის პატარა ნაწილი დიდი აუდიტორიის წინაშე იცით რაზე მინდა საუბარი? არა ეს მეც არვიცი მინდა რომ ვისაუბრო გავაღო კარი ჩემსა და საზოგადოებას შორის და უბრალოდდ გავიგო რამდენად ჰგავს ჩემი ცხოვრება სხვა ყოველდღიურობას.. თითქოს ბედნიერება

ის რასაც ვუმღერი ზღვას...

წაიღე ზღვაო ჩემი ცრემლები, ღრემლები ღაწვზე მონადენები ფითქინა კანზე ჩამოღვენთილი სულის ტკივილის სველი ჰანგები.

მე ის მომთხოვს ლოდინს

ვერ ვივიწყებ მე მას,გული, მტკივა, ისევ,მინდა მანაც შემიყვაროს,თავს ვერ ვუყრი ფიქრებს.ჩემი გული უკვე მხოლოდ,მხოლოდ, შენ ერთს, გნატრობს,მხოლოდ შენი სიყვარული,არმეღირსა ვატყობ.და ეს სიყვარული ხდება,შავ-თეთრ და ბნელეთს ფერის,

მე და ის(თავი 3)

და აი ჩამოვედი თბილისში, იმ ქალაქში, რომელშიც დაბადებიდან ვცხოვრობ ანუ უკვე 16 წელია. ძალიან გამიკვირდა ის, რომ უკვე აგვისტოს დასაწყისში ვერანაირი სიცხე ვიგრძენი ამ დახუთულ ქალაქში. სახლში მისვლისთანავე ჩემი საყვარელი და უზომოდ მშრომელი ბებია,

მე და ის(თავი 2)

ერთი კვირა გავიდა იმის შემდეგ რაც ეს ყველაფერი მოხდა. ამ ერთ კვირაში მოვასწარი თურქული ქალაქების, მათი ღირსშესანიშნაობების დათვალიერება(კუშადასი, ეფესო, ალაჩათი, პამუკალე), ეგეოსის ზღვის და მისი ქვიშიანი თუ ქვიანი სანაპიროს ათვისება სადაც ყოველ

მე და ის(თავი 1)

და კიდევ ერთხელ გიბრუნდებათ თქვენი ძალით მწერალი. მწერალი რომელიც მუდმივად თავის ბედნიერებასა და უბედურებაზე და თავის გრძნობებზე თუ შეგრძნებებზე წერს. მწერალი რომელსაც არ ადარდებს ვინ რას იტყვის მასზე და რომელიც მხოლოდ მაშინ წერს როცა ყველანაირი