დაუჯერებელიც კი არაა დაუჯერებელი (1თავი)

პირველი თავი ისტორიისა'' დაუჯერებელიც კი არაა დაუჯერებელი" , ეს არის ახალგაზრდა გოგონას ისტორია, რომლისთვისაც ფიზიკური შრომა, საკუთარი შრომით და წვალებით მოპოვებული ცხოვრება ყველაზე უფრო მნიშვნელოვანია ვიდრე სხვა დანარჩენი. მისი ერთადერთი სურვილია

სულსაც კი,სტკივა ნაიარები...

სასაცილოა როცა ადამიანები სილამაზეს ვერ აფასებენ... ზოგს ცხვირი, ზოგს ყური ან წონა აღელვებს... ოჰ!რომ იცოდეთ,რა ბედნიერი ადამიანები ხართ! ამ ბედნიერებისთვის კი, Ყოველდღე უნდა უხდიდეთ მადლობას გამჩენს!.. ახლა ოცდახუთი წლის ვარ, მაშინ კი, თხუთმეტი

"ამ ქვეყნაად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ" (5)

სანდრო, ალექსანდრე მახარაძე ჩემზე ორი თავით მაღალი, შავგვრემანი, ჩასმული ტანის პატრონი იყო, მარჯვენა მკლავზე ტატუთი. (ნუ გიკვირთ, საკმარისზე მეტ დრო მქონდა იმისთვის, რომ მასზე რაღაცები გამერკვია. თანაც ეს ჩემი სფეროა, მე ხომ ჟურნალისტი ვარ),

მე კი შენამდე...

ეს ალბათ ის გზაა, ომლითაც ვშორდებით პატარა ვაბშვივით გადავდგავ ნაბიჯებს,დედამიწაზე გიჟივით ვიყვირებ,მე ხომ შენ მჭირდები?!...შენ ალბათ არცისე... არვიცი საიდან დამჩება წუთები,საიდან დაცვივათ ლურჯ ვარდებს ფურცლები,

არსებობს კი სიყვარული.....?

– აი, კაცს რომ ჰგონია, სიყვარული მართლა რომ არსებობს.– თქვენ გინდათ თქვათ რომ. . .– დიახ, დიახ, ადრეც მეგონა, რომ არსებობდა, მაგრამ თურმე ეს ყველაფერი ბავშვობის ილუზიები იყო.– მერე როგორ მიხვდით, რომ არ არსებობს?

"ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ!"(4)

იმ საღამოს აივანს ახლოსაც არ გავკარებიბარ...საერთოდაც, მთელი საღამო მოცარტს ვუსმენდი......საცხოვრებელი გარემოს შეცვლა ნაკლებადმტკივნეული რომ ყოფილიყო ჩემთვის, განგებამ 6 საუკეთესო გოგო გამომიგზავნა მეგობრად. საუკეთესოს თქმა

"ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ!" (3)

ჩემ წინ "ბატონი ავტოკატასტროფა იდგა", ისევ იმ სულელური სიცილითა და ასე ნაცნობი, თითქმის ახლობელი სურნელით.-სახლიდან გამოგაგდეს? - მითხრა ზედმეტად შინაურულად და ჩაიცინა. არა, არა, ვიცი, მითვალთვალებდი და ჩამოგეძინა.

"ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ!" 2

სტუდენტური ცხოვრების პირველი თვეები ერთმანეთზე სწრაფად გავიდა. ხანდახან მეჩვენება, რომ დროის აღვირი დიდი ხანია ნებას მივუშვი, ან ხელიდან დამისხლტა და ვეღარადა ვეღარ ვაკონტროლებ.

"ამ ქვეყნად რაც კი ხდება შემთხვევით, მარადიული ის არის მხოლოდ!"

ყველაზე მეტად ის უამრავი ნივთი მეცოდებოდა ჩემოდნებში მთელი გულით რომ მქონდა ჩატენილი და რომელთაც ყველაზე რთული მისია ჰქონდათ დაკისრებული. თითქმის შეუძლებელს ვითხოვდი მათგან. მინდოდა ჩემი სახლი აქ

ეგოისტი მე კი არა, შენ აღმოჩნდი

შენ ისე ღრმად შემოიჭერ ამ ჩემ გულში, ადგილიც კი არ დატოვე სხვა გრძნობისთვის. აღარ ვიცი, მარტოსულმა რა უნდა ვქნა, ეგოისტი მე კი არა, შენ აღმოჩნდი.