უშენობა მაპატიე

- ბაბიკო უსასრულო სიყვარულის გჯერა? - არ ვიციი დემნა ჯერ, ალბათ კი - რატომ? - განა ჩვენი სიყვარული უსასრულო არაა? - უსასრულოაა ბაბბიკო აბა რაა.. მე შენ და სიყვარული. საოცარია არა? გახსოვს როგორი ურთიერთობა გვქონდაა? - აუ კაი რა ნუღა მახსენებ მაგ

მაპატიე

მაპატიე გუშინდელი ყურადღება გუშინდელი სიყვარულიც მაპატიე,ის გვირილა მაპატიე რომ მოვწყვიტე, მაპატიე მთელი გულით მაპატიე

მაპატიე

საბუთებით ხელში თვალცრემლიანი ჩამოვჯექი საავადმყოფოს კიბეებზე... შევეცადე ღრმად ამომესუნთქა და ახალ რეალობას შევგუებოდი..საბუთებით ხელში თვალცრემლიანი ჩამოვჯექი საავადმყოფოს კიბეებზე... შევეცადე ღრმად ამომესუნთქა და ახალ რეალობას შევგუებოდი...

მაპატიე მე დღეს აღარ მიყვარხარ

ირაკლი მაპატიე კარგი? მაპატიე რომ შენს ცხოვრებაში შემოვიჭერი მაპატიე, რომ ცხოვრება უბრალოდ აგირიე მაპატიე, რომ ყოველთვის შენს საქმეებში ვერეოდი მაპატიე, რომ უბრალოდ ცხოვრებას გიმწარებდი არ გიყვარდი, მაგრამ ეჭვიანობის საბაბს მაძლევდი

მაპატიე "დასასრული"

-უკვე ყველაფერი დამთავრდა საყვარელო-ნელ-ნელა თვალი შევაჩვიე ამ სინათლეს და გამოვიხედე კიდევაც. ის ოთახი იყო ზუსტად სადაც ვიყავი, ოღონდ უფრო სუფთა, თეთრი კედლებით. კუთხეებში კამერებიც ეყენა და კაცებიც იყვნენ ოღონს თეთრებში ჩაცმულები და ოთხივეს თეთრი

მე მაპატიე...დავაშავე,რომ შემიყვარდი! [ნ.წ I]

საშუალო ფენის წარმომადგენლები არიან. დედა პატარა ანასტასიას მშობიარობას გადაჰყვა.2წლის განმავლობაში საშინელი დეპრესია ჰქონდა.ყველაზე მძიმედ გადასატანი იყო ნიკასთვის ეს ყველაფერი. მითუმეტეს,რომ ახალ სკოლაშიც გადადიოდა.დედის გარდაცვალების შემდეგ

მე მაპატიე...დავაშავე,რომ შემიყვარდი!

წვიმდა, ისეთი ამინდი იყო როგორც განწყობა ...უშენო დღეებს დავათრევდი და უკანასკნელს ვიკრებდი ძალას...სადღაც ჩემს ირგვლის,ჯერ არ გადაფრენილ მერცხლებს სციოდათ.ისევ წვიმდა,და ყველაფერი შენ იყავი,სულ შენ...სულ ყველა.

მაპატიე თავი 6 ; 7 ))

მა.რი დიდხანს ფიქრობდა. მე კი ნერვები მეშლებოდა რადგან ნებისყოფა უკვე აღარ მყოფნიდა. -იტყვი თუ არ იტყვი??-მოუთმენლად ვკითხე. -ხოო... ვიტყვი ვიტყვი...-ანერვიულებული იყო... -მოკლედ გეტყვი რააა... დიდი შესავლები არ მინდა..

მაპატიე (თავი 5)

-ანაა! ანა გაიღვიძეე! -რა ხდებააა?-ვთქვი მთქნარებით და გადავტრიალდი. -ანა ანა გაიღვიძეეე!! მალეე... ცალი თვალი გავახილე და წინ მარი დავინახე. -მარი, რა ხდება დამაძინე რაა!! -ახლავე ადექი და წავიდეთ უნდა ვილაპარაკოთ!

მაპატიე (თავი 4)

გაოგნებული ვიყავი, თავში ათასი კითხვა მიტრიალებდა. ვინ იყო ის? ან საიდან იცოდა რომ გვირილები მიყვარს? ეს ახლო მეგობრების გარდა არავინ იცის. ვითომ ნიკა? არაა... ნიკა არ იქნება, ასეთი რაღაც არასდროს გაუკეთებია. ჩემი რომელიმე თაყვანისმცემელი? მაინც