შურისძიებაში ნაპოვნი სიკეთე (თავი მეოთხე)

დილა გათენდა, ალექსიმ მისი ავტომობილი დაძრა, და გადაწყვიტა სოლოლაკში სეხეს ყოფილ საცხოვრებელს მიაგნოს, როდესაც ადგილს მიუახლოვდა მანქანა გააჩერა, გადმოვიდა მანქანიდან, და ერთერთ იტალიურ ეზოში შევიდა... ეზოში შესვლისას მას ბავშვებმა ჩაუქროლეს ისე რომ

დროის სასჯელი (თავი მეოთხე)

სავარაუდოდ ზაქარია აპირებს რომ დერეფნის ფანჯრიდან მოახერხოს გადახტომა, მაგრამ კლინიკის დაცვამ ის მალევე დაიჭირა და შებოჭა და პარალელურად დააძინეს, მას შემდეგ ზაქარია დაბმულ მდგომარეობაში იმყოფებოდა სახეზე კი პირსაბმელი ჰქონდა დამაგრებული, რადგან ის

ისე , როგორც მე მინდა ! ( თავი მეოთხე)

სანან ყავა აპარატთან იდგა ლევანმა დრო იხელთა , ანას ზურგიდან აეკრო და შემდეგ ბაგეები მის შიშველ მხარს მიაკრო , სანამ ყავა მზადდებოდა ანა შემოაბრუნდა და მის ტუჩებს ვნებიანად წაეტანა , ეს იყო პირველი , ანას პირველი კოცნა. ანამ ნაძალადევად გაწია ლევანი

ანუკი. გაგრძელება (თავი მეოთხე)

-მე ერთს ვერ ვხვდები, ფული ჩვენ არასოდეს არ გვაკლდა, არც ცნობადობა, კონტაქტები, რატომ გამაყოლეთ ალექსანდრეს ცოლად?-ცრემლები მოიწმინდა და საბოლოოდ მოახერხა იმ კითხვის დასმა, რომელიც თავში არასოდეს არ მოსვლია, თუმცა ბოლო პერიოდი საგრძობლად აწუხებდა.

თუ გაიმარჯვებ ! (თავი მეოთხე)

ემილი იმ ერთ-ერთ იღბლიან მოზართა შორისა,რომლებიც ყველაზე სახენგალთქმულ სკოლაში სწავლობენ . სახელის მიუხედავად, ამ სკოლაში უსამართლობა და დააჩაგვრა გაამეფებული !აქ ხომ ყველას ეშინია გამეფებული უსამართლობის მთავარ მიზეზთან "ჯონ ჯეისონთამ" სკოლის

არასდროს თქვა არასდროს თავი მეოთხე

მშობლების შემაძრწუნებელი სახეები... დარბაზში ემოციების ზღვა იდგა... ანას დედას მოსულიერება დაჭირდა... სასწრაფომაც დააპირა მისი წაყვანა , მაგრამ მტკიცე უარი მიიღეს. სასწრაფო დახმარების ბრიგადა გარეთ იმყოფებოდა აუცილებლობის შემთხვევაში, ხვდებით

ცოლი მჭირდება! (მეოთხე თავი)

-ბოლოს რა გახსოვს?ცრემლები შეიმშრალა ელენემ.-მახსოვს რომ ამ ოთახში ვიყავით,ვკამათობდით და მერე ბიჭები მოვიდნენ.ყველამ ერთად ბევრი დავლიეთ,მეტი არაფერი.-მე,მე უნდა წავიდე,სლუკუნით აღმოთქვა

უმართავი (ნაწილი მეოთხე)

როგორც იქნა ახერხებდა ქალის დამშვიდებას დევდარიანი, ჯერ კიდევ მის მკლავებში ყავდა მოქცეული და თმაზე ეფერებოდა -ნუღარ გეშინია.... ნუღარ გეშინია... ნუღარ გეშინია.... (რამოდენიმე წამის ინტერვალით უმეორებდა ქალს)

გზა ვარსკვლავებისკენ (მეოთხე თავი)

გიო სკოლის ეზოს კართან იდგა და ვიღაცას ელოდებოდა. მასთან მივედი. - გამარჯობა გიო! - სალამი ნია, როგორ ხარ? - შესანიშნავად შენ? - ვინ ხარ და რა უქენი ძველ ნიას?!

ჟანგბადი (თავი მეოთხე)

ღამეც დამთავრდება და მზე ისევ დაიწყებს ამოსვლას. ეს შენი გზაა და შენ მარტო ხარ.შეიძლება ვიღაც შენთან ერთად მოდიოდეს მაგრამ შენთვის არ ივლიან.ნუ თამაშობ რომ პატარა ხარ, შენ სამყარო ხარ...