24 თვე (მესამე თავი)

-მაგდებ? მეუბნება მოღუშული სახით. ისტერიულად მეცინება მე. -სულ ნუ გაგიჟდები ახლა! რა გაგდებ, უბრალოდ დაურეკე და უთხარი, რომ მოგენატრა და მალე მიხვალ, ეგაა და ეგ. ისე მოგიგვარე არაფერს არ გეტყვის ზედმეტს. -კარგი, მემორჩილება და მზისოს ურეკავს.

Different. (თავი მესამე)

-როდის ადექი?-ჰარიმ ბოლო ბლინი თეფშზე დადო და ჩემსკენ მობრუნდა.-არც ისე დიდი ხანია-უჯრიდან ორი თეფში გადმოიღო. ერთი თავისთვის დაიდგა და თან ზედ ბლინი დადო და მეორე მე გამომიწოდა. მასზეც ბლინი იყო. მაგიდას მივუახლოვდი

დაბრუნებული თილისმა(პირველი თავი, მესამე ნაწილი)

დანისკენ ოდნავ გადავიწიე, ვითომ მაინტერესებდა მობილურში რას აკეთებდა, სინამდვილეში მისი სურნელი მინდოდა მეგრძნო, მაგრამ ვერ გავარჩიე. ალოგიკურია, თუმცა არომატით შეიძლება მიხვდეთ, რომ ის იპოვეთ, ვისაც მთელი ცხოვრება ეძებდით...

ფსიქიატრიულში ( ნაწილი მესამე )

ტერასაზე შევხვდი ჩემს მომავალ უახლოეს კოლეგას და მშვენიერ მეგობარს ვოტსონს. ექიმი ვოტსონი შევარქვი მსგავსად შერლოკ ჰოლმსის გმირისა.რაგაცაც ქონდა საერთო ამ სახელთან, როგორც მითხრა ორჯერ აქვს მოხდილი ავაღანეთში ჯარი, ანუ მსგავსად შერლოკის ვოტსონისა

I ____ You (თავი მესამე)

21 ივლისი. შუადღე. თათია ძალიან "ცოცხალი" ადამიანია და ერთი დღეც არ შეუძლია დასვენება, ადრე სულ გართობაზე ფიქრობდა და მეგობრებთან ერთადაც ბევრ ადგილას დადიოდა. ახლა ამაზე ვერ ფიქრობს თუმცა სახლში ჯდომა უკვე მობეზრდა, სანდროს რომ უთხრას სადმე

სულ გაგიჟდა ეს ახალი თაობა!!! (თავი მესამე)

-იდიოტო, როგორ გაბედე-სახეში ძლიერად დავარტყი ხელი და სწრაფად გამოვიქეცი სკოლიდან-რატო გამათავისუფლეთ აბა ერთი კვირით?-ჩავხტი მანქანაში და გიორგის და ნიკას ვკითხე-რავიცი სადმე წავსულიყავით-მხრები აიჩეჩა გიომ-აუ მთაში რააა-ვიყვირე უცებ

ყვითელი გორილა (თავი მესამე)

-მშვიდად-მესმის ჩურჩულით ნათქვამი სიტყვა,ზედ ყურთან და თვალები მენაბება.გაყინულ ხელზე სითბოს ვგრძნობ.ხელს მკიდებს,ჩემთან ერთად გასაღებს საკეტს არგებს და ატრიალებს.კარი

'მარჯანიშვილზე' (თავი მესამე)

-გუკა ნაკანი -იოანა პირველი .-უცხო სხეულმა , რომელიც ბიჭის გვერდით იდგა დაკვირვებით აათვალიერ-ჩაათვალიერა, მერე გუკას ყურში რაღაც ჩასჩურჩულა და სვლა განაგრძო.. -შენს აქ ნახვას არ ველოდი.- ნაკანი კიბეზე ჩამოჯდა და ქვემოდან ამოხედა. თავი უხერხულად

გიჟი დაქალის გვერდით... ნაწილი მესამე (თ.ჯ)

სალომ დამირეკა, დამირეკა და მითხრა თავისი ცხოვრების შესახებ, ცოტათი ვიჯავრე მის გამო, თუმცა დავმშვიდდი, რადგან ვიცოდი, რომ ახლა არაფერი უჭირდა, შეიძლებოდა ადრე უფრო პატარა და სულელი იყო, მაგრამ ახლა უკვე დიდი გოგო იყო, ძალიან დიდი, ლამაზი, ჭკვიანი.

მზის ჩასვლა (თავი მესამე)

დათოს ლიზას ხელი ეჭირა, შემდეგ ერთმანეთს მიუახლოვდნენ და აკოცეს. კიდევ ერთი ჯადოსნური წამი მათ ცხოვრებაში, გულიც ისევ ჩქარა უცემდათ. ეკა ამ ყველაფერს უყურებდა, მან ტელეფონი ამოიღო და დათოს და ლიზას ჩუმად სურათი გადაუღო. ლიზას მობილურზე მესიჯი