უკუღმართი ბედი... [თავი მესამე]

ჩემოდნები ჩალაგა და კიბებს დაუყვა.. უჭირდა ამ სახლიდან შორს წასვლა.. ჯერ კიდევ ახსლოვს როგორ, დაბაჯბაჯებდა ამ სახლში, ახსოსვს დედის თბილი და მზრუნველი სახე.. ეხლაკი მისგან მხოლოდ ფოტოები და ტკბილი ძალიან ტკბილი მოგონებებიღა დარჩა...

გენერალი (ნაწილი მესამე )

**** ლიზას მაგიდამდე კი არ მივიდა მიირბინა , ვიღას ახსოვდა სინაზე და გრაციოზულობა , ერთი სული ჰქონდა სახლში წასულიყო და აღარასდროს ენახა თავხედი მამაკაცი . პირველი კოცნა მოპარა და თან ვინ ... ლიზას გვერდით თავისუფალ სკამზე დაეხეთქა და ბოკალიდან

შურისძიებისთვის... ( მესამე თავი )

სიცივე იგრძნო,როგორ დაუარა სხეულში შიშის ტალღებმა... თვალები,ადამიანის სულის სარკეაო ამბობენ. თუ მართლა ასეა,მაშინ დემეტრე,საზარელი ადამიანი ყოფილა... ისეთი ცივი,და მაინც,მრავლისმეტყველი თვალები ქონდა,უნებურად გააჟრიალა ვერას.ფეხის ხმა,ნელ-ნელა

ვარდნა-თავი მესამე

-პულსი ესინჯება, მაგრამ ძალიან ნელა!-ჩურჩულით თქვა ელენემ, შემდეგ კი ორი თითის დახმარებით ქუთუთოები ერთმანეთს დააშორებინა და როდესაც ჩასისხლიანებული თვალები დაინახა, გაყინული სახით აუწია მოსაცმელი მკლავებზე. ის დახვდა, რასაც ელოდა_ნანემსრები.

მებრძოლი (თავი მესამე)

როგორც იქნა ამოვიდა აუზიდან ირაკლი,ლილეს თვალი ჩაუკრა და თიკოსკენ წავიდა.თიკომ ირაკლის სახეში სილა გააწნა და მალევე დატოვა რესტორანი.დაედევნა ირაკლი მას მაგრამ გოგონას არაფრის გაგონება არ სურდა და აღარც ირაკლი შეეწინააღმდეგა და გაუშვა

ლურჯი მოგონებები (თავი მესამე)

მეორე დღეს ზურამ ხალისიანად გაიღვიძა, თითქოს ესიამოვნა წინა საღამოს გრძნობები ასეთუ ისე რომ გამოხატა. სამზარეულოში გავიდა და დედამისს ღიმილით მიესალმა და შუბლზე აკოცა.. დედას გაუკვირდა, მისი შვილისგან ასეთი საქციელი მოულოდნელი იყო, ზურა მადუღარასთან

უკუნეთს უხდება რითმა ( მესამე თავი)

ალექსანდრემ გამიღიმა და ჩემდა უნებურად ცივი, გაოცებული მზერა მივაჩეჩე. სწრაფი ნაბიჯით გამოვბრუნდი და გზააბნეული გულისცემასი ვიგრძენი მაჯებში. არ ვიცი რა დავარქვა, ალბათ სირცხვილის გრძნობა უფრო იყო, ვიდრე სხვა რამ, თუმცა კი ისევ ამეფარკლა ლოყები.

მუხის ძირას / დასასრული ( მესამე ნაწილი სრულად)

დასასრული მესამე ნაწილი სრულად12 დეკემბერი იყო... ციოდა საშინლად... მე და ლიკუნა აბაშიძის კანაპედან გამოვედით,დაახლოებით საღამოს 8 საათი იქნებოდა... ფეხით გავუყევით მრგვალი ბაღისკენ,სადაც ჩემ ძმაკაცს უნდა შევხვედროდით და კინოში წავსულიყავით,მასთან

შიშის ნოტები! (ნაწილი მესამე)

ანდრონიკეს არცერთი წამით შეპარვია ეჭვი, რომ ნაინას ღიმილში რამე ნაძალადევი ან ყალბი იყო.. ისევ აუტანელი წვა და ტკივილი იგრძნო მუცელში და უბრალოდ მიხვდა, რომ ძალიან, ძალიან დიდ შარში გაყო თავი!_არ გითქვავს რა გიყვარს და ვიფიქრე , საღამოს მსუბუქად

მხოლოდ ერთი წესი არსებობს არ უნდა შეგიყვარდე - თავი მესამე

დილით ავდექი და ვიბანავე ჩავიცვი მოკლე მალინისფერი შორტი იმავე ფერის მოკლემკლავიანი მაისური თმა კოსად შევიკარი და ფეხზე შავი კეტები ჩავიცვი. ვცადე ლაშას (დაცვას) გავქცეოდი თუმცა დივანზე იჯდა -შენ რა რობოტი ხარ? ასე ადრე რატომ იღვიძებ? - ვკითხე და