მებრძოლი (თავი მესამე)

როგორც იქნა ამოვიდა აუზიდან ირაკლი,ლილეს თვალი ჩაუკრა და თიკოსკენ წავიდა.თიკომ ირაკლის სახეში სილა გააწნა და მალევე დატოვა რესტორანი.დაედევნა ირაკლი მას მაგრამ გოგონას არაფრის გაგონება არ სურდა და აღარც ირაკლი შეეწინააღმდეგა და გაუშვა

ლურჯი მოგონებები (თავი მესამე)

მეორე დღეს ზურამ ხალისიანად გაიღვიძა, თითქოს ესიამოვნა წინა საღამოს გრძნობები ასეთუ ისე რომ გამოხატა. სამზარეულოში გავიდა და დედამისს ღიმილით მიესალმა და შუბლზე აკოცა.. დედას გაუკვირდა, მისი შვილისგან ასეთი საქციელი მოულოდნელი იყო, ზურა მადუღარასთან

უკუნეთს უხდება რითმა ( მესამე თავი)

ალექსანდრემ გამიღიმა და ჩემდა უნებურად ცივი, გაოცებული მზერა მივაჩეჩე. სწრაფი ნაბიჯით გამოვბრუნდი და გზააბნეული გულისცემასი ვიგრძენი მაჯებში. არ ვიცი რა დავარქვა, ალბათ სირცხვილის გრძნობა უფრო იყო, ვიდრე სხვა რამ, თუმცა კი ისევ ამეფარკლა ლოყები.

მუხის ძირას / დასასრული ( მესამე ნაწილი სრულად)

დასასრული მესამე ნაწილი სრულად12 დეკემბერი იყო... ციოდა საშინლად... მე და ლიკუნა აბაშიძის კანაპედან გამოვედით,დაახლოებით საღამოს 8 საათი იქნებოდა... ფეხით გავუყევით მრგვალი ბაღისკენ,სადაც ჩემ ძმაკაცს უნდა შევხვედროდით და კინოში წავსულიყავით,მასთან

შიშის ნოტები! (ნაწილი მესამე)

ანდრონიკეს არცერთი წამით შეპარვია ეჭვი, რომ ნაინას ღიმილში რამე ნაძალადევი ან ყალბი იყო.. ისევ აუტანელი წვა და ტკივილი იგრძნო მუცელში და უბრალოდ მიხვდა, რომ ძალიან, ძალიან დიდ შარში გაყო თავი!_არ გითქვავს რა გიყვარს და ვიფიქრე , საღამოს მსუბუქად

მხოლოდ ერთი წესი არსებობს არ უნდა შეგიყვარდე - თავი მესამე

დილით ავდექი და ვიბანავე ჩავიცვი მოკლე მალინისფერი შორტი იმავე ფერის მოკლემკლავიანი მაისური თმა კოსად შევიკარი და ფეხზე შავი კეტები ჩავიცვი. ვცადე ლაშას (დაცვას) გავქცეოდი თუმცა დივანზე იჯდა -შენ რა რობოტი ხარ? ასე ადრე რატომ იღვიძებ? - ვკითხე და

ნინაკა (თავი მესამე)

დამთხვევა? თუ ბედისწერა? ჩენ ვიღებთ გადაწყვეტილებებს ისეთ მომენტებში რომლებიც მერე დიდ როლს თამაშობენ ცხოვრებაში! ამ ამბების მერე ხშირად უფიქრია ნინაკას: რა მოხდებოდა 14 ივლისს რომ არ ეწვიმა? ან ბეჭედი რომ არ დამეკარგა? ან კიდევ უფრო ადრინდელი 14

ეშმაკი და ანგელოზი-მესამე თავი

მალე კლასში მასწავლებელიც შემოვიდა და ზარიც დაირეკა,ყველანი მერხებს მივუსხედით და წიგნები გადავშალეთ. მე ამ ამბის გამო სახეგაბრწყინებული ვიჯექი და ფიქრებში დავფრინავდი.-ვიღაც კარგ ხასიათზეაოო. მასწავლებელმა ეშმაკურად გადმომხედა და თბილად გამიღიმა.მე

პატარა გოგო დიდ გზაზე თავი მესამე

ერთი კვირა ძალიან გაიწელა. დღისით ვმცადინეობდი და წიგნებს ვახლიდი თავს, საღამოს სამსახურში მივდიოდი, ღამე ისევ ვმეცადინეობდი... და ასე დაუსრულებლად სანამ არ გავიდა ის საშინლად გრძელი კვირა. ბოლოს როგორც იქნა გამოცდის დღე დადგა, რომლისაც ასე

არ მინდა გერქვას ჩემი ძმა! მესამე თავი

სიყვარული რელიგიაა და მისი კერპი,ალბათ გაცილებით უფრო ბევრი. ჯდება,ვიდრე სხვა რომელიმე რელიგიისა.იგი სწრაფად გარბის ხოლმე ქუჩის ბიჭივით,და ცდილობს,სადაც გაივლის არაფერი დარჩეს დაუნგრეველი....