მომკიდე ხელი - თავი მესამე

რომანი, სახელწოდებით „მომკიდე ხელი“ გვიყვება ისტორიას 14 წლის თბილისელი გოგონას, მერის შესახებ, რომლის ცხოვრებაც რადიკალურად იცვლება, როდესაც მის კლასს ახალი მოსწავლე, გაბრიელი შეემატება, რომელმაც მძიმე დაავადების გამო მხედველობა სრულიად დაკარგა.

ჩვენ (თავი მესამე)

- სასიამოვნოა - ხელი გამომიწოდა და ცალყბად გამიღიმა უმცროსმა დადიანმა - იმედია გაუგებთ ერთმანეთს , დარწმუნებული ვარ - გაგვიღიმა თემომ - დღეს საღამოს ვგეგმავთ ველქამ ფართს,ყველას უნდა გავაცნოთ ირაკლის ჩამოსვლა ანი,მოსაწვევებს დავამზადებინებ ქეთის და

მხეცი/ თავი მესამე

თემომ და ბადრიმ მთვრალი მამაკაცი მიიყვანეს განყოფილებაში, ბადრი ცდილობს მეტად ლმობიერად დაკითოხს, თემო კი ვერ აკონტროლებს სიბრაზეს. -თემო: ნუ მალაპარაკებ ამდენს თორემ თავს მაცემინებ!... -ბადრი: თემო გეყოფა!

უსასრულო (თავი მესამე)

არ ვიცი უცებ რა დამემართა, კარი გამოგვლიჯე, სახე წაშლილ დათას მკლავზე ხელი მოვკიდე და კიბეებზე ჩავათრიე. ისეთ ზიზღს ვგრძნობდი ვერ აღვწერ. ქვემოთ რომ ჩავედით მაშინათვე გავჩერდი, გული ამოვარდნას მქონდა. სახეშიც ვერ ვუყურებდი, ბოლოს ძალა მოვიკრიბე და

კიდევ ერთხელ(თავი მესამე)

გალუმპული შევიდა მყუდრო კაფეში, და როცა ნაცნობი სახე შენიშნა, ოდნავ გაიღიმა და მისკენ წავიდა -სულ დასველებხარ,გეთქვა მოგაკითხავდი - უთხრა კაცმა,და

კომუნისტი (მესამე თავი)

მესამე თავი ის აღტაცება რაც თავიდან საქართველოში ჩამოსვლისას გამიჩნდა გაქრა. რომ გითხრათ დიდი ენთუზიაზმით დავყვებოდი მუზეუმებშიო, მოგატყუებთ. მომბეზრდა ერთი და იგივე ისტორიის მოსმენა, მუდმივი ხოტბა და ქებათა-ქება საბჭოთა წყობის. ჩემი მივლინების

მოყიჟინეთა ბალადები (თავი მესამე), უჩვეულო გადაწყვეტილება (თავი

ელფთა სამეფოს უფლისწული სხვა ჰარინთაგან განსხვავდებოდა. პირველ რიგში, ის უფლისწული იყო და სამეფო ოჯახს მიეკუთვნებოდა. მეორე მხრივ, გარეგნობითაც გამორჩეული იყო. ბევრ ზრდასრულს არ გააჩნდა ის თვისება, რაც ამ პატარა არსებას - სიცოცხლის სიყვარული და

პირველიც შენ ხარ და უკანასკნელიც (თავი მესამე)

ზღვის სუნმა და ცხელმა ჰავამ მატარებლის ფანჯრებშიც შემოაღწია ან უბრალოდ მე ვგრძნობდი ასე. რომ გავიღვიძე, უკვე ურეკში ვიყავით და ფანჯრიდან ულამაზესი ხედი მიმზერდა. ტელეფონში უამრავი, გამოტოვებული ზარი მქონდა ალექსანდრესგან. არ მინდოდა პასუხის გაცემა

ჩემო ჭიამაია ! (თავი მესამე )

-აჭარბებ,მე მხოლოდ შენთან მიმართებაში არ ვიღბ ზედმეტად ხმას , მშვიდად მიპასუხა მან,შემდეგ კი ჩვენს შორის მანძილი უფრო შეამცირა -და რატომ ? იმხელა ხმაზე ვყვიროდი , მეც კი შემეშინდა -იმიტომ რომ,იმიტომ ... დაწყებული წინადადება აღარ დაასრულა

ცხოვრების შანსი (მესამე თავი)

ის მე მენდობოდა მე სულელმა კიდევ რა გავაკეთე.ალბათ გული ძალიან ვატკინე.მაგრამ რატომ?ასე რატომ ეტკინა?მე ხომ სამი თვეა რაც გამიცნო ვინ ვარ მისთვის?თუმცა ახლა ამ კითხვებს აზრი არ აქვს