ერთი კვირა ერთ ოთახში (მესამე თავი)

- ზედმეტად დიდი ცდუნებაა, უარის თქმა არ შემიძლია. ვერ მივხვდი, ღვინოზე მეუბნებოდა თუ რამე მანიშნა. - თუ უარის თქმა არ შეგიძლია, ნუ შეეწინააღმდეგები თავს, - გავრისკე. იმედი მქონდა, რომ უკანასკნელი სულელივით არ გამოვიყურებოდი მატილდას თვალში: - ეს

ზღვარს მიღმა (თავი მესამე)

ნორა ნიკაპზე ხელებდაყრდნობილი უხმოდ შესცქეროდა როგორ ალაგებდა მაგიდაზე ჯეისი სხვადასხვა სახის პროდუქტს, იღიმოდა და თან მხიარულად ღიღინებდა, უცნაური იყო ასეთი ჯეისის ხილვა, ღია ცისფერი მაისური, ფერადი შორტი და სანდლები ეცვა, ცოტაც და ნორა იფიქრებდა

ყველაფერი ჩემს შესახებ (თავი მესამე)

- მე უბრალოდ რაღაც ნივთი არ ვარ რომ შენ გეკუთვნოდე, არ მინდიხარ, არ მიყვარხარ, რაც ავტომატურად ნიშნავს რომ შენზე არ დავქორწინდები, ფეხებზე რას ფიქრობთ ამის შესახებ შენ ან ჩემი ოჯახი, დროა კაცურად მოიქცე და შეეგუო რომ ეს თამაში წააგე...

ღმერთის მოწაფე (თავი მესამე)

წლები გადიოდა, მე კი ელვის სიწრაფით ვამარცხებდი მეტოქეებს, აღარავის ჰქონდა სურვილი ჩემთან შეხვედრის,.. რადგან საკმაოდ ძლიერად ვურტყამდი, ასე შემერქვა მეტ სახელად ქვა და რკინა... რკინის ამტანობა და ქვის დარტყმა მქონდა, მრავალმა წელმა ჩაიარა,.. მე კი

გიჟების სამყარო (მესამე თავი)

ერთი ძაღლი გაჩერდა და მარისთან მივიდა, მარი უნდდა მოფერებოდა მაგრამ, თორნიკე მოვარდა ხელი ჩაკიდაა დაა გააქცია... ჩვენც დანარჩენებს გავყევით გიორგი და ილია სიცილით კვდებოდნენ, და ჩვენც გულიანად ვიცინოდით....

პროტაგონისტი (მესამე ნაწილი)

თომამ დაინახა, როგორ აირეკლა დეას ლოყაზე ჩამოვარდნილმა ცრემლმა ბარიდან მომავალი სინათლის პატარა სხივი. თომას ენა ჰქონდა ჩავარდნილი. დაახლოებით სამი წუთის მანძილზე იმდენი რამ მოხდა, რომ მგონი გაანალიზებაც კი ვერ მოასწრო. დეამ თითქოს კიდევ ცადა

...და მზე ამოვიდა (მესამე თავი)

ცეკვა მომწონს. - დავაზუსტე მე, რომ მხოლოდ ცეკვა მომწონდა. - და პარტნიორი? - წარბები აათამაშა მან. ბოლოს გამეცინა მის მიმიკებზე. - პარტნიორს არაუშავს. - ვუთხარი და სიცილი დავიწყეთ. - გთხოვ, მოეშვი. ძალიან დაძაბული ხარ. უბრალოდ მოეშვი. -მითხრა მან

შენი სულის მელოდია (მესამე თავი)

-ცოცხალი ხარ?-მეკითხება შეშინებული ალექსანდრე. რა თქმა უნდა, ხედავს, რომ ჯერ კიდევ ვსუნთქავ, მაგრამ, როგორც ჩანს, ეს რიტორიკული კითხვაა. -მადლობა-ძლივს ვამბობ და ჯერ კიდევ ვახველებ. -სიარული შეგიძლია?–ხელს მიწვდი დასახმარებლად. -კი, კარგად

ლაღიძე!მომაჯადოე! (მესამე თავი)

მარი,რომ ნამტირალები დავინახე სიბრაზემ მძლია ვიცოდი ის არაკაციიყო დამნაშავე გავეკიდე ტირილით ძლივს მაგებინებდა თუმცა გამართლდა ალექსანდრეს გამოიყო ასე მინდოდა ავსულიყავი და ჩამომეთრია მეცემა და ისე მოეხადა ბოდიში მაგრამ არ გამიშვა ისეთ მდგომარეობაში

მეხუთე პალატა (თავი მესამე)

სიტყვა საგიჟეთი,იმ სიტყვათა კრებულს განეკუთვნება რომელიც ჩემში ზიზღის გრძნობას იწვევს,რადგან რეალურად ხალხის მიერ მოხსენიებულ საგიჟეთში გიჟი არავინაა.იქ არის ხალხი,რომელმაც ვერ გაუძლო მძიმე ცხოვრებას მათივე სუსტი ნერვებით და ახლა უწევთ ამ