მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 4

-მეგობრებო, მალე აქ ჩემი შეყვარებული მოვა და ყველას გაგაცნობთ, არ გეგონოთ რომ ის ჩემთვის მორიგი გოგოა, არა! ის მომავალში ჩემი ცოლიც გახდება, ოღონდ ჯერ არა მადლობა ყურადღებისთვის. დაასრულა დიტომ.

მე და...(თავი 1)

მივუყვები თბილისის წვიმიან ქუჩას, ჩემთვის მარტო. ხელსაც არავინ მიშლის, არც მეგობრები და არც ნათესავები.. დავდივარ და ვფიქრობ, თუ რა ბედნიერი ადამიანი ვარ. მყავს საყვარელი ადამიანები და ვიცი, რომ არასდროს მიღალატებენ და არმიმატოვებენ.. გიორგი, ეს

მე,შენ და არავინ სხვა!

მივდიოდი გაყინულ ტროტუარზე და ვფიქრობდი, უცებ ფეხი ამისრიალდა და წავიქეცი, ფეხი ოდნავ მეტკინა მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე, წამოვდექი და გზა გავაგრძელე. ჯავახიშვილის მეორე კურსის სტუდენტი გახლავართ, მე ვფიქრობ რომ განსხვავებული ხასიათი მაქვს, ფიცხი

მე,წითელი მარლბორო და შენი მონატრება

ისე მტკივა,როგორც უშვილო დედას. ისე მტკივა,როგორც ჯვარცმულ იესოს. ისე მტკივა,ისე მტკივა... არ ვიცი,როდემდე გავძლებ. არ ვიცი,ალბათ მანამდე,სანამ ღმერთს არ მოესურვება დაასრულოს. ვიბრძოლო? სასაცილოა

მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 3

სიგნალების ხმა გავიგე და აივანზე გავედი რომ მენახა რა ხდებოდა. ჩემი კორპუსის წინ შავი BMW დავინახე, მანქანის კარი გაიღო და იქედან დიტო გადმოვიდა, ყველას მიესალმა და აივანზე ამომხედა.

სურვილი აგისრულეთ მე შევიცვალე (5)

ჰეი ... შეხედეთ ეს ეს ის არ არის რამდენიმე კვირის წინ თამაში რომ მოინდომაა ?? -ჰო ბიჭო ეგაა ჰაჰაჰ რა მახინჯია ... სამწუხაროა რო გავიგე . რათქმაუნდა არც მიმიხედავს ისე მივხვდი ვინც იქნებოდა " უცნობი კაპიტანი" . არ მიმიხედავს არ ვაპირებდი ადგომას და

სურვილი აგისრულეთ მე შევიცვალე (4)

სულ აგარავიზე ვფიქრობდი , შევიცვალე ? არა ყველა ისევ ცანცარად მთვლიდა მაგრამ ვინ იცოდა სინამდვილეში რა ვიყავი. სხვისი აზრი არასოდეს მაინტერესებს . სულ იმას ვამბობ რომ ადამიანი წინ სხვისი აზრით ვერასდროს წავა. 4 წლის განმავლობაში ბევრი რამ,..

მე შენ აგირჩიე, პატარა ქალბატონო! 2

-ეგღა მაკლია, გოგო გვერდით გყავს და ჩემთან რა გინდა? ასეთი გგონივარ თუ რა?-მომისმინე გოგონი, შენნაირ მახინჯს რომ ჩემნაირი ცეკვას შეთავაზებს მადლობა უნდა თქვას. აი ეს ვეღარ ავიტანე და ისე ძალიან ვლეწე როგორც არავის არასდროს. ყველა ჩვენ გვიყურებდა და

მე მოვედი...

მე მოვედი... მე სწორედ მაშინ დავბრუნდი ,შენ რომ აღარ მელოდი.მოვედი და დიდხანს ვიდექი შენი ფანჯრის ქვეშ, წვიმდა ..იმ ღამით უსაშველოდ წვიმდა, წვიმის წვეთები ქაოსურად ეცემოდნენ სახურავიდან ..და მე ვიდექი სრულიად მარტო , სველი ,წვიმით და არამხოლოდ -

მე ვიღიმი...

მე ვიღიმი... ჰო და ვტირი ხოლმე კიდეც, მაგრამ განა რამით განვსხვავდები ვინმესგან?! ბოლოს გუშინ, ახლობლის ბავშვს გავუღიმე, ყალბად.