ჩვენ ? არა, მე და შენ!

მე ჩემი თავი ფუჭად ვაწამე, შენზე ფიქრებში დრო, რომ დავკარგე, ის წაღლეტილი წლები იკმარე, მე შენში როცა გადავიკარგე.წარსულის წაშლა კი უკვე ვითავე! კარგო შენ ჩემში გარდაიცვალე,და ახლა, როცა - ეს ვაღიარე

შეშლილი ჰელოუინი (მე-2 ნაწილი)

მოახლოებულები უფრო კარგად შევათვალიერე-"წვეულების სულსა და გულს", როგორც მივხვდი,დრაკულას კოსტიუმი აერჩია,რადგანაც მისი შემხედვარე სხვა ვერაფერი მომაფიქრდა. კაცი დინჯად მოდიოდა,სახეზე ღიმილი არც კი ბედავდა გამონათებას,შავი ტანისამოსი კიდევ უფრო

ჩემი რეალობა (მე 4 თავი)

- 1 კვირა გავიდა რაც ლევანის სახლში ვცხოვრობ.. ბიჭები მარტოს არ მტოვებენ,ხან სად მიმათრევენ განსატვირთად ხან სად.. ზღვის სეზონია და გადაჭედილია ბათუმი ხალხით. არ მსიამოვნებს ხალხში ბოდიალი,ექიმმა მითხრა დეპრესია გაქვსო. გაგივლის თავს ძალას თუ

ჩემი რეალობა (მე 3 თავი)

მანქანის ხმამ გამომაფხიზლა.რეზო წავიდა. ლევანიმ კარი ჩაკეტა ოთახში შევიდა. კიდევ ერთხელ შევავლე თვალი ჩემს შესიებულ სახეს და ვერანდაზე გავედი.. ჰამაკი შევნიშნე.. პლედი მოვისხი და ჩავჯექი. ტელეფონი მოვძებნე,გამახსენდა რომ არ მქონდა.. - ჯანდაბა!

ჩემი რეალობა (მე 2 თავი)

გავშეშდი..ჩემს ოთახში,ჩემს შერჩეულს საწოლზე, ჩემს ნაყიდ თეთრეულში, სანდრო და თავისი თანამშრომელი გოგო დავლანდე..მახსოვს სანდროს უცაბედი წამოხტომა,შეშინებული თვალები.. ის გოგოც მახსოვს

ამბიციური მე

ერთხელ, ხატვაში დავალება გვქონდა ნატურმორტი უნდა დაგვეხატა. ფანქრები არ მქონდა სახატავი.მრცხვენოდა, სკოლასაც ვერ გავაცდენდი, ნატურმორტი კი აუცილებლად ფერადი ფანქრებით უნდა შემესრულებინა.

მე და ცხოვრება

ოჰ ღმერთო ჩემო მე დავიღალე მძიმე ცხოვრების ბარიერებით. მნათობ სინათლის ქვეშ დავიმალე და მე ვიცხოვრებ დაიმედებით. ბევრჯერ მითქვამს, რომ სიკვდილი მინდა, მაგრამ ვხვდები ეს არს უაზრობა. მე ეს ცხოვრება არაფრად მთვლიდა, ეს ცხოვრება არს უსამართლობა.

მე ის მჭირდება! (5)

გრძნობა რომელიც იბადება ის არადროს ქრება მარადისეულია,სწორად ამიტომ გადავწვიტე გამეშვა ჩემგან მხოლოდ ხორციელად სულიერად კი მუდამ ჩემში იქნებოდა. არაფერი მინდოდა მის გარდა უბრალოდ მინდოდა ხელი არასდროს გამეშვა მითვის,მის გაშლილ მხრებზე დაღლილს

მე ის მჭირდება! (4)

იგრძნობოდა შემოდგომის მცირე სუსხი,მივდიოდი ნელ ნელა და ქვევით მიმოფანტულ ლამაზ ფოთლებს ვუყურებდი,თან თხელ ქურთუკს მჭიდროდ ვიკრაბდი გვერდებზე,ვუყურებდი ირგვლივ ვაკვირდებოდი ყველაფერს

სტუმრობა საიქიოს თავი VI (განსხვავებული მე)

- ჯერ არ დაგიწყია და უკვე დაიღალე?- ნაცნობმა ხმამ ისევ არ მომასვენა, მოკლედ ის ყველგანაა და ყოველთვის.- აქ რაღა გინდა?- ყველაფრით დაღლილმა და დაღვრემილმა ახალგაზრდას გავხედე, რომელმაც მაგიდაზე