მე არ ვიცი, მაგრამ...

მე არ ვიცი მოვკვდები თუ გადავრჩები ცოცხალი, მაგრამ მე ერთ რამეს გეტყვი, შენ თუ გინდა მომკალი! მე არ ვიცი შენ ოდესმე გეყვარები თუ არა, მაგრამ ვიცი, რომ ამ გრძნობამ ჩემს გულს გადაუარა. მე არ ვიცი თუ ოდესმე დააფასებ ლექსებს, მაგრამ გეტყვი ჩემი გული რომ

მე ბედნიერი ვარ.

ყოველთვის მეგონა რომ პირველი სიყვარული ისეთი იქნებოდა, როგორიც უმეტეს შემთხვევებში,ან მინიმუმ ზღაპრებშია ხოლმე. "და ცხოვრობდნენ ისინი დიდ ხანს და ბედნიერად“.კი, დიდ ხანს იმედი

მე ყველგან ვარ

მიყვარს ადამიანებზე დაკვირვება სასტიკად.ვუყურებ გოგონებს და ბიჭებს.ვუყურებ და ვხვდები,რომ ერთი შეხედვით უფრო შეგიძილია ამოიცნო ადამიანი,ვიდრე მრავალჯერ ნახვით.შეხედავ ადამიანს და ეტყობა ყველაფერი.

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-11)

-...რატომ - მშვიდი ხმით ჰკითხა. დანტემ ხელები შარვლის ჯიბეებში ჩაიწყო და მის გვერდით მიეყუდა კედელს , მანაც ზეცას ახედა - იმიტომ, რომ შენს გარეშე იქავრობა ძალიან უფერული მომეჩვენა

მე შენამდე თავი10

უცბად იარაღის დამაყრუებელი ხმა გაისმა,მუცლის არეში მწვავე ტკივილი ვიგრძენი,გავიგე დამიანე როგორ მიყვიროდა ცრემლად იღვრებოდა და ყვიროდა.სახეზე ხელი მოვკიდე და გავუღიმე

მე და გალაკტიონი

ღამით, როდესაც ყველამ დამტოვა, გალაკტიონი დადგა ჩემს გვერდით. იმ ღამით იყო წვიმა და თოვა და მე ვტკბებოდი ბახით და ვერდით! გალაკტიონი ერთადერთია, ვინც გამიგებდა ახლა მალულად... ის პოეზიის ერთი ღმერთია, ვინც ამ ტკივილებს ხედავს ფარულად!

მე შენამდე თავი9

სასწაულად შემეშინდა,მეგონა რაიმეს დამიშავებდა მისნაერი გიჟისგან არარის გასაკვირი ადამიანის მოკვლა ან დაზიანება ის ადამიანია ვისგამოც2წელი შიშის ქვეშ ვიყავი მკითხველო!ის ყველაფერს გააკეთებს იმისთვის რომ მომკლას!

მე, შენ და წყვდიადი

დაღამებულა, აღარ არსებობს სინათლე ჩემში... ვზივარ და ვკვდები ამ აყროლებულ ცხოვრების გემში... ცა მოღრუბლულა და გადასულა დაღუპვის ველში... ვეღარ ვიცოცხლებ, რადგან იმ გრძნობებს ვერადავერ ვშლი. მგონი გუშინ სიყვარული, სიყვარული ვნახე, მითხრა: "არ

მე არ დამისრულებია...(XVII თავი)

ყავის ფინჯანი გამომართვა, ბალახზე დადო, მე ისევ საქანელაზე დამაბრუნა და გამაქანავა. -გაბრიელ. -ჩუუ... _ასე მაქანავებდა სანამ არ დაღამდა.

მე რომ არ ვიყო ადამიანი.

რომ არა ადამიანი წიგნი ვიქნებოდი. იცი როგორი წიგნი? მკითხველი რომ ჩააფრინდებოდა და ხელის გაშვება აღარ მოუნდებოდა, ისეთი წიგნი მინდა ვიყო რომელსაც ბევრი წაიკითხავს მაგრამ მთავარ აზრს ყველა ვერ გაიგებს, ვერ ჩაწვდება ბოლომდე.