მივდივარ დილით კარებს ვკეტავ შენ რომ გამიღო ...

მივდივარ დილით კარებს ვკეტავ შენ რომ გამიღო, დაბრუნებისას ჩვევად მექცა კართან ლოდინი. გზა ერთი მქონდა შენს შემდეგ კი ორად გაიყო, ვერ ვაპატიე საკუთარ თავს შენი ლოდინი.

მივდივარ!

მივდივარ! თითქოს არც ვყოფილვარ შენთან არასდროს, თითქოს არასდროს მიცქერია შენს თბილ თვალებში, არ შემიგრძვნია შენი სუნი, სუნთქვა, ალერსი . . .

ლექსი- მივდივარ

იცი,თუ არა,რთულია სიშორე შენთან,როდესაც სადღაც მიდიხარ მანამდე,მთლად რომ ალერსით ამავსე მანამდე,სანამ მეტყოდი მივდივარ თავს კარგად ვგრძნობდი,მეფიქრებოდი და შენთან ყოველი წამი მეძვირა ვითვლიდი

გტოვებ და მივდივარ (სრულად)

ზეინეფს რთული არჩევნის გაკეთება უწევს. გათხოვდეს კაცზე რომლის მიმართ მხოლოდ მადლიერებას გრძნობს, თუ უბრალოდ ჩვეულებრივ გააგრძელოს ცხოვრება..მოვლენები სრულიათ იცვლება როცა უეცრად რომა ჩნდება მის ცხოვრებაში

კვლავ მარტოობის გზაზე მივდივარ

კვლავ მარტოობის გზაზე მივდივარ უშენოდ გასულ წამს მივტირივარ დამტოვე მარტო კვლავ შუა გზაზე შენ მენატრები,ვერ ვფიქრობ სხვაზე... ვეღარ ვგრძნობ დღესაც,უკვე დაღამულს ვერ ვმალავ გრძნობებს გულში დაფარულს

უსათაურო

შუაღამისას თავსხმა წვიმა მაღვიძებს,საწოლიდან ვდგები და ფანჯრისაკენ მივდივარ,კოლოფიდან ერთ ღერ სიგარეტს ვიღებ და ფანჯარასთან მისული უკვე პირველ ნაფაზს ვურტყამ...ფანჯრიდან მხიარული წყვილის სიცილის ხმა აღწევს,ვხედავ როგორ ცეკვავენ წვიმაში,სევდანარევი

ჩემი "ფიქრნი მტკვრის პირას"

მტკვრის პირას მივდივარ ღამის თბილისში, სულ სიცარიელე არის აქ ივლისში. სულაც არვინ არ დადის აქ ამ ღამის წყვდიადში, მე მთვარე და ვარსკვლავი ჯერ არ ვართ განთიადში. მივდივარ, გული აღარ ცემს მყარად. მისგან დაიჭრა ვინც ჰყავდა ფარად. მაინც მივდივარ

მივდივარ

რადგან ვარსებობ არ ნიშნავს რომ "ვამქვეყნიურობ" რადგან მიყურებთ არ ნიშნავს რომ "ვადამიანობ" როცა ჩაძინება მაქვს ოცნებებად გაშლილი გიყურებ და შურისგან მიწითლდება ღაწვები.

რისთვის მოვედი,რისთვის მივდივარ?

თვრამეტი წელი გავიდა უკვე, რისთვის მოვედი,რისთვის მივდივარ? ვიცხოვრე ბევრი, რა გავაკეთე? ვინ შევიყვარე?ვინ შემიყვარა? მარტო ვიყავი მთელი ცხოვრება და ესეც ფეხ ქვეშ მეცლება უკვე, სულ ორპირობა და სულ სიცრუე, მეტი რა ვნახე? რა გავაკეთე?