არადა დავპირდი

უშენოდ არ მინდა,ფოთლები გაყვითლდა ტანში გამიარა უჟმურმა ამინდმა მერე ხმა დაირხა, ქალაქი აყვირდა ვიღაცა ლამაზ ქალს სიყვარულს დაჰპირდა ამდენი სიცრუე ,სიყალბე, არ მინდა ამ აურზაურში ცხოვრება გავიდა

აირია! ყველაფერი აირია! 

აირია!ყველაფერი აირია,გულს გაუღებ?შემოვლენ და გაივლიან....!თუ აჩუქებ-უყოყმანოდ გაჰყიდიან!სიყვარულს კი სიძულვილში გაგიცვლიან.,..!სითბოს მისცემ?  სიყალბეში ჩაგითვლიან,შეცდომებს კი სათითაოდ დაგითვლიან... 

სურვილი რომელიც მკლავს...(დასასრული)

-ყველაზე ბედნიერი ვარ.-მოულოდნელად მითხრა.-შენ და ჩემი კაცი აქ რომ მყავხართ, ყველანაირი დაძაბულობა რომ გამქრალია. -მოიწია და ნაზად მაკოცა. -ვაჩე, მეც ბედნიერი ვარ. -ნაზად გავუღიმე და წამოვდექი. -პატარას ჭამის დროა, მე დაბლა ჩავალ საჭმელს გავუმზადებ

უშენობა არ მინდა...

სიგიჟესთან შერწყმული ეს ცხოვრება მომბეზრდა... მაჯებს ვხსნი და ვენიდან სისხლის ნაცვლად შენ დიხარ...

ზეცის ცრემლები მინდა, რომ ვიყო…

ასობით მეტრის სიმაღლიდან მიწაზე გამოდევნებული საკუთარი ფრთების ჩრდილს მინდა ვხედავდე და ვიცოდე, რომ დღეს კიდევ ერთი მეათედით მივუახლოვდი თავისუფლებას… წვიმის შემდგომი სურნელი მინდა ვიყო და საკუთარ თავში თვითონვე ვიძირებოდე და ვიკარგებოდე…

მინდა ვიხილო (სრულად)

მინდა ვიხილო აკორდის თრობა ძველ როიალზე ნოტების ჟღერით ან სიყმაწვილის აზრების თხრობა იმ არდაღლილი წუთების ენით, როცა უშენო მომავლის შიშით ღრმა აზრს იძენდა უაზრო ქიშპი და სამუდამო გრძნობების ჟინით დაუოკებელ მებრძოლად ვიშვი,

მინდა ვნახო

მინდა ვნახო საუკუნოდ უშუქობის სანთლები რომ არ გაქრეს უსაშველოდ ეს ფერმკრთალი ლანდები რატომ რისთვის ვისთვის დავთმე შენთან ყოფნის წამები ალბათ ლტოლვამ იძალადა დამიბინდა თვალები მტკივა

განა რამე მინდა?

დავიღალე იმის მტკიცებით, რომ ყველაფერი რაც ხდება, ჩემი ბრალია. იმაზე ფიქრით, მე რომ იქ ვყოფილიყავი, რაღაცას შევცვლიდი. თითქოს სამყაროს წინაშე ვალდებული ვარ და თითოეული ნაბიჯი ან უფსკრულში მითრევს, ან კიდევ, ზოგჯერ სინათლეზე გამოვყავარ.

მინდა დამებედო

მინდა ჩაგიხუტო გულში ამ ახალ წელს,მინდა ჩაგიხუტო გულში ამ ახალ წელს, ჩვენი სიყვარულით მთვარეს შევეხიზნოთ, შენთან დავაბიჯებ ფერად, ბუშტიან ველს, თოვლის ფიფქებივით ერთურთს შევეფიფქოთ. ჩემი სიყვარული მთებსაც მოგატარებს, ისე გაგალაღებს,როგორც არასოდეს,

"მინდა" და "ოქტომბერო"

წელიწადი შეიმოსა და ჭრელებში გამოეწყო ცუდი თუ კარგი ყოველი, ძველი, ახალს გამოეყო.