შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (3 თავი)

უკვე 5 დღეა რაც ამ სახლში ვცოხვრობ და სანდრო ისე მექცევა მე როგორც მოსიახლე მტერი.ვერაფერი გავუგე რატომ ვერ მიტანს? მე ხომ ძაით არ შევჭრილვარ მის ცხოვრებაში. უნივერსიტეტში წასვის დროა. სანდრო რა თქმა უნდა თავისი მანქანით მიდის. მე გარეთ გავდივარ და

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (თავი 2)

ვცდილობ გავექცე ასეთ რეალობას, მაგრამ ყველამ ვიცით რომ ეს შეუძლებელია. ერთადერთი რამ რაც ძველ ადგილთან მაკავშირებს ფოტოები და მოგონებებია. დილით დედაჩემი მაღვიძებს და ახალ უნიში პირველ დღეს მილოცავს. ამაში მოსალოცი არაფერია მაგრამ მაინც მიხარია.

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (თავი 1)

ყველაფერი იდეალურად იყო, იდეალური სახლი, იდეალური უნივერსიტეტი, იდეალური მეგობრები, იდეალური კალათბურთის გუნდი, მაგრამ ახლა ყველაფერი იცვლება. მე და დედა ამ სახლს ვტოვებთ და სრულიად სხვა ქალაქში გადავდივართ საცხოვრებლად, ჩემს არ ვიცი როგორ ვთქვა

მიყვარხარ მარია!

არამარტო წვიმის დროს! ყველაზე ძვირფასი ხარ. ყვენაიაირად საუკეთესო ხარ ჩემთვის. როცა გიყურებ, შენს თვალებში საოცარ ფანტაზიას ვხედავ, ფანტაზიას, რომლითაც შენ შენს თავს ქმნი და ხდები ისეთი, როგორიც ხარ. ვამაყობ რომ გიცნობ და უფალს მადლობას ვწირავ ,

მამა მიყვარხარ!

ვიცი, გიყვარვარ მამა, მეც ძაან მიყვარხარ,- მართლა! იცი, გპირდები მამა! არ მიგატოვებ!- არა!

უბრალოდ თქვი, მიყვარხარ მაქსიმე ! (3)

"დღეიდან ყველაფერი სხვანაირად იქნებაო" გაიფიქრა და ადგა... თაროზე დაკეცილ შავ ტანსაცმელს გახედა.. დიდხანს იფიქრა ისევ შავი ჩაეცვა თუ არა მაგრამ ბოლოს უჯრიდან მუქი ლურჯი კაბა ამოიღო და ის მოირგო ტანზე.. შავი ჟაკეტი მოიცვა, თმა მაღლა აიწია, ჩანთა აიღო

ისე მიყვარხარ რომ ვერ გადმოვცემ

ისე მიყვარხარ რომ ვერ გადმოვცემ ეს სიყვარული არის ღვთიური მინდა ეს გრძონბა შენ რომ გადმოგცე და მინდა იყოს მარადიული

უბრალოდ თქვი, მიყვარხარ მაქსიმე ! (2)

-გვიანია ჩემ ბიჭო გვიანი .. თქვა სიცილით მარიამმა და თავის ძმას გახედა რომელიც სამზარეულოდან მოდიოდა გაბადრული სახით... ცარიელი.. - ბიჭო აბა ყავა? -კითხადა ინტერესით მიაშტერდა.. -ფუუ.. ჯანდაბა.. დამავიწყდა, სოფიომ დამირეკა და ლაპარაკში გავერთე -თქვა

,,მიყვარხარ,, ნაზი გულს რომ ამინთებ.

ცხოვრება სამყაროს ფოქრებით ავსებს მე შენზე ფიქრით სიყვარულს ვავსებ და შენ ლამაზო ვარდივით სავსევ მოგიგავს სახე ვარდის ნაზ ლალებს

უბრალოდ თქვი, მიყვარხარ მაქსიმე ! (1)

კაფეში ფანჯარასთან მდგონ მაგიდაზე იჯდა მარიამი და გაჰყურებდა წვიმისგან საველებულ ქუჩას სადაც ადამიანები სწრაფი ნაბიჯებით მოძრაობდნენ... აპრილის 6 რიცხვი იყო, უკვე მესმე თვე გავიდა.. ტკივილით სავსე მესამე თვე.... ანუკის გარეშე უბრალოდ სუნთქვა უჭირდა