მიყვარხარ... თავი 1

ვკვდები,ალბათ ცოტაც და ჩემი ძმის საფლავის გვერდით სულ მალე მეც დამასაფლავებენ...მივრბივარ და გიოს მივსდევ ვუყვირი რო არწავიდეს მაგრამ მიდის სამოთხის კარებს აღებს და შიგ შედის ვევედრები რომ დარჩეს მაგრამ არა მაინც მიდის მტოვებს ამ ჯოჯოხეთში რასაც

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგვართმევენ(13)

"სიყვარული მაშინაა ნამდვილი, როდესაც არ უნდა გიყვარდეს, მაგრამ მაინც გიყვარსა" ასეცაა, ერთ ადამიანს შეუძლია იმხელა ადგილი დაიკავოს შენს გულში,ვერანაირი ტკივილი მისადმი გრძნობებს ვერ გაგინელებს,უკვე 9 ოქტომბერია, ორი თვე გავიდა რაც დაჩი აღარ

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ (12)

როგორც კი გავიღიძე საათს დავხედე, უკვე 3 საათი იყო, დაჩის ისევ ეძინა,ჩემს გვერდით. საწოლიდან ფრთხილად ავდექი, ზალაში გავედი ბიჭებს ყველას ეღვიძათ და ბორჯომს სვავდნენ,ვაჩეს გვერდით მივუჯექი. -აუ თავი მისკდება,ანა ნიმესილს გამიკეთებ?(ვაჩე)

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ (11)

დილა ხალისიანად, ბედნიერად გათენდა მე და ნუცამ საღამოსთვის მზადება დავიწყეთ,დაბადების დღეს დაჩი sector შიხდიდა, ყველაფერი მზად იყო 10 საათზე იქ მივიდოდით მანამდე მე და ნუცა სალონში ვიყავით ჩაწერილი, ვაჩეს ვთხოვეთ

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ (10)

ნუცა სასწრაფოდ გავაღვიძე,ოთხში ისეთი სურნელი იდგა თავბრუს მხვევდა-ნუცა დროზე ადექი-რა მოხდა,ეს რა არის,ვაიმე რამდენი ვარდიაააა,რა ლამაზებიაა ანა-ამას შეხედე ტიფანის ბეჭედი-ვაიმე,სად იშოვა ეხლა მაგან ერთ დღეში ეს

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ (9)

დილით თვალს ვახელ თუ არა თავზე ბიჭები გვადგანან,გიჟებივით მოგვშტერებიან,დაჩის მაიკის მკლავი ჩამოხეული აქვს გვერდით გიო და ვაჩე უდგათ.უცბად წამოვხტი ლეიბიდან -რა მოხდა რა დაგემართათ,რა გჭირს დაჩი იჩხუბეთ ხოო?(ანა)

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ (8)

მგზავრობისგან ყველა დაღლილები ვიყავით,მე და ნუცას 10 საათზე უკვე გვეძინა.გამეღვიძა,დილის 9საათზე, ნუცას ეძინა და არ გავაღვიძე ტელეფონში დაჩის მესიჯი დამხვდ

მიყვარხარ, გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ (7)

მცხეთიდან დაჩიმ ნუცასთან დამტოვა, ჩემი ბოი ბებიაჩემს და ბაბუაჩემს დავუტოვე, დიდი ეზოიანი სახლი აქვთ და არ მოიწყენდა.ნუცას მშობლებმა გვაცნობეს რომ გონიოში ზეგ

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ (6)

დილით დედამ გამაღვიძა -ანა მალე ადექი -რა მოხდა მძინავს რატო მაღვიძებთ,ხო იცი რო ვერ ვიტან როცა მაღვიძებენ -ხვალ ტაჰიტზე მივდივართ მე შენ მამა მამას მეგობარი ზაზა და მისი ოჯახი -რაააა? -რა იყო არ გაგიხარდა?

მიყვარხარ,გახსოვდეს ამას ვერ წაგართმევენ(5)

დილას როცა გავიღვიძე მივხვდი ჩემზე ბედნიერი ქვეყანაზე არავინ იყო დაჩის ფუმფულა ზედას ჩავეხუტე და ისე ვიწექი დაახლოებით 10 წუთი ადგომა ნუცას ზარმა მაიძულა -ანა რას შვები გოგო -ვცდილობ ბედნიერებას ვეზიარო მაგრამ ხელს მიშლიან -ადე მალე ჩაიცვი დღეს ხო