სულ მე’ფერები (|ნაწილი)

დროის შეგრძნება მქონდა დაკარგული ავტობუსიდან რომ ჩამოვედი ნახევრად მძინარე და სახლისკენ დავიძარი.თავს იმდენად დაღლილად ვგრძნობდი არაფრის ძალა აღარ მქონდა,როგორც ყოველთვის

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 10)

-გააეეთრიეეე!!!! კიდევ ერთი ძლიერი დარწყმისგან კაცის მკლავმა შეაკავა მჭიდროდ მოკუმული მუჭი, ქალი მისკენ მიიზიდა და ისე ძლიერად ჩააფრინდა მის ტუჩებს, ქალის გაწეულმა წინააღმდეგობამ ვეღარაფერი დააკლო, პირიქით თითქოს გაიტყუა კიდეც ქალის სხეული

თბილისის ბაზარი (1 ნაწილი)

ისტორია ოჯახზე, რომელსაც გადარჩენისთვის ბრძოლა ოთხმოცდაათიანი წლების თბილისში უხდება. მათ მდგომარეობას მოახლოებული სამამულო ომის საშიშროებაც ამძაფრებს. მათ წინაშე სასწორზე დევს საკუთარი ბედნიერება და გარშემომყოფი ადამიანების სიცოცხლე.

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 9)

-აი რატომ მიყვარს აქ ჩამოსვლა, სხვაგან არსად მინახავს ასეთი ცა. ხელს თვალი გააყოლა ვივიენმა და მიხვდა კაცი რატომაც იყო ასეთი აღტაცებული, მის თვალწინ მთელი გალაქტიკა ისე გადაშლილიყო, გეგონებოდა ხელით მიწვდებოდი ვარსკვლავებს

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 8)

-ოთახში ხარ? -ჰო აქ ვარ.. ფეხზე წამოვარდნილი დახვდა მეგობარს და სულ არ უფიქრია სულ შიშველი რო გახლდათ,უცებ ხალათს დაავლო ხელი და ჩაცმა ჩაცმაში მეგობარიც შემოვიდა. -მოიცაა, შენ რა ვინმე გყავდა??

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 7)

-აუცილებლად, სხვაგან თუ არა ქორწილში მაინც, მთელი სტაფი ხომ დაპატიჟებულია... ტანში გაცრა, ერთსაც და მეორესაც, მაგრამ ერთმა იცოდა, რომ სტაფის წევრებს აღარ მიეკუთვნებოდა, მეორემ არა! -ნახვამდიის...

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 6)

-თავს ნუ იმართლებ, ყველაფერი ისედაც სახეზე გაწერია, ეს როგორ დაგემართა ვივი? შენ ხო ყველაზე გულგრილი ადამიანი ხარ ვისაც კი ოდესმე უარსებია? შენ არ იყავი ის გოგო, რომელიც ქორწილიდან თეთრი კაბით გამოიქცა, რადგან დავალება უკვე შესრულებულად მიიჩნია?!

ფერადი ფიფქების დაცემა ნაწილი - მეოთხე

უეცრად და მარტოსულად, გარეთ თვალი მოჰკრა მასზე უფრო ტანჯულ სულს. მივიდა მასთან. მის გვერდით დაჯდა — წამიც არ იყო გასული, რომ უეცრად აორთქლდა.

ფერადი ფიფქების დაცემა ნაწილი - მესამე

უმოწყალო, მარტოსულ უცხო მიწაზე, ბრწყინვალებას მხოლოდ მაშინ იპოვი, როცა ირწმუნებ, რომ ის მუდამ შენთანაა. სხვაგვარად, მარტოსული ადამიანი ვერასოდეს იგრძნობს ბრწყინვალებას.

შესაფერისი! (ნაწილი 8)

-ჩემი გეშინია?!-წარბები შეიჭმუხნა-ჩემი რა გაშინებს? -განა ის არაა საკმარისი რომ მთვრალი სადაც გინდა იქ მიმარბენინებ? -დარწუნებული ვარ, ამაში ორივეს სურვილი იდო და მსგავს საქციელში, ცუდს ვერაფერს ვხედავ, პირიქით, მერომანტიულება.