არ წახვიდე (ნაწილი2)

"ადამიანი ფრესკა არ არის,რომ ერთ სიბრტყეში უყურო,აფამიანს,როგორც ქამდაკებას ისე უნდა შემოუარო გარშემო,და იმ კუთხიდან უმზირო,საედანაც ყველაზე ლამაზად იმზირება."

არ წახვიდე (ნაწილი1)

"ადრე თუ გვიან,თითოეული ჩვენგანი შეხვდება იმ ადამიანს,ვისთანაც თავს კარგად იგრძნობს,მშვიდად და მოხერხებულად....და მაშინ მნიშვნელობა აღარ ექნება არც თვალის ფერს,არც სიმაღლეს,არც წონას ... მნიშვნელოვანი იქნება მხოლოდ ის,თუ რა ადგლი

მე, უშენოდ... (ნაწილი 6)

გავითვალისწინე თქვენი თხოვნა და ესეც ახალი თავი. რომ იცოდეთ რამხელა ენერგიას ვდებ მასში და კიდევ უკმაყოფილების გრძნობა მრჩება. მიხარია ვისაც მოგწონთ, ვეცდები თქვენი იმედები გავამართლო. მიხარიხართ ძალიან

მე, უშენოდ... (ნაწილი 5)

დავბრუნდი ახალი თავით. კომენტარებს ვკითხულობ და ძალიან მიხარია ვისაც მოგწონთ ეს ისტორია.ეს მაძლევს სტიმულს უფრო საინტერესო გავხადო ყველაფერი. ვხვდები, რომ რადგან ახალბედა ვარ იმიტომ არ მყავს ბევრი მკითხველი. ისიამოვნეთ და გამიზიარეთ შთაბეჭდილებები,

მე, უშენოდ... (ნაწილი 4)

უკვე დიდი დრო იყო გასული რაც აკვირდებოდა ჯიბეში ხელჩაწყობილი დათა ახვლედიანისა და მის გვეედით მდგარი მამაკაცის მხიარულ საუბარს და ვერ იჯერებდა რომ ამ სასიამოვნო შესახედაობის კაცს ვინმესთვის ბოროტების გაკეთება შეეძლო.

ზოი. მესამე ნაწილი. თავი 1

ფრთხილად ჩამოსწია კარის სახელური. ნელა შეაღო ჟანგიან საკიდებზე ჭრაჭუნით მოძრავი კარი. საძინებელში შევიდა სულგანაბული და სუნთქვაშეკრული. კვლავ დახურა ყურთა სმენის წამღები ჭრიალის აკომპალიმენტზე მოჭახჭახე და მოწკარუნე ზღუდე — ორ ოთახს შორის

სიყვარულისთვის მკვლელობა?! (ნაწილი პირველი)

გეყოფა ნუღა ცემ...გაჩერდი გთხოვ...ნუ მოკლავ....ამად არ ღირს...მისი აღელვებული ხმა ჩამესმოდა ყურში,მაგრამ მაინც არ მინდოდა გაჩერება მინდოდა ეს ნაბი*ვარი მომეკლა,მინდოდა მთელი ბრაზი მასზე ამომენთხია,ვინ გაცდის დატკბე ამ სიამოვნებით

ჰილ ჰაუსი (ნაწილი 2 დასასრული)

სახლის შუაგულში მრავალჯერ დახვეულ ჩუქურთმებიან კიბეს სწრაფად აუყვა და წითელ კარებთან ინტერესიანი მზერით მჯდარ ნილს გაუღიმა.- ჯანდაბა ვიპოვე.- გახარებულმა აათამაშა ხელებში გასაღები და ნილის ფართოდ გახელილ თვალებს დაკვირდა.

წყურვილი [ნაწილი IV, თავი 10] (18+)

- ახლავე შვილო ჩემო, ახლავე, - ხმა დაითაფლა მოხუცმა, კარი გამოაღო და სახეზე მორგებული ღიმილი უმალ შეეცვალა ზარდაცემული გამომეტყველებით, უკან დაიხია, ფეხი იატაკზე დაფენილ ხალიჩას გამოსდო და ზურგზე დაეცა, თუმცა არ დაიბნა და ანაფორაზე შემორტყმული

წყურვილი [ნაწილი IV, თავი 9] (18+)

- არა! - განწირული, მრისხანე ღრიალი აღმოხდა ურსაისს, როდესაც თვალი შეასწრო, როგორ გაიმართა წელში მარკუსი, მარჯვენა ხელში ბოგდანის თავი ეჭირა, მარცხენაში კი ჯერ კიდევ მფეთქავი, სისხლით მოსვრილი ორგანო.