ჩვენ (ნაწილი 2)

*მეორე დღე* დილით ადრე ავდექი და სმიტების ოჯახთან შესახვედრად მოვემზადე, როგორ მეზარება და არ მინდა ჯოშუას ნახვა. ცუდი შეგრძნება მაქვს. მამამ დამიძახა კაბა ჩავიცვი და მაშინვე ქვევით ჩავედი.

ლილე (ნაწილი 3)

ძალიან ცდილობდა ჩვეულებრივი ყოფილიყო, ყოველშემთხვევაში, მგონი დაფარა თუ რამხელა ბედნიერებას განიცდიდა ახლა. უბრალოდ, ეშინოდა ზედმეტ მცდელობას საპირისპირო შედეგები არ გამოეღო. მთელი მათი საუბრის განმავლობაში ცალ თვალს თავისი საძინებლისკენ აპარებდა,

ლილე (ნაწილი 2)

თვეები ერთმანეთს მიყვებოდა, ცხოვრება ისევ იმ ტემპით მიდიოდა. ერთადერთი რაც შეიცვალა, იყო ის რომ მარიამთან იმაზე მეტ დროს ატარებდა, ვიდრე მანამდე. თვითონაც ვერ გაიგო, როდის მოხდა მათი ასე დაახლოება, მაგრამ ეს ნამდვილად კარგი იყო! ალბათ, საუკეთესოც.

ლილე (ნაწილი 1)

ფეხზე წამოდგა და ძლიერად მოხვია წვრილ წელზე ცალი მკლავი, ცალი კი გაშლილ წითელ თმებში შეუცურა. ლილემ თვალები დახუჭა. ახლა, საერთოდ არ იყო დრო იმ სიამოვნებაზე ეფიქრა, რასაც ერეკლეს შეხება აგრძნობინებდა. გოგონამაც მიადო მკერდზე ხელები და მის სხეულს

ნისლისფერი (ნაწილი მეორე დასასრული)

მაშინ, როდესაც გგონია, რომ ყვაფერი კარგადაა შესაძლოა მაშიმ დაგატყდეს ყველაზე მწარე რეალობა თავზე და ავზარო დაგცეს. თუმცა არაფერია მუდმივი. ამიტომ ცაზე მოყრილ ღრუბლებს ხშირად მზიანი დღეებიც მოსდევს და სულდგმულ ცოცხალ ადამიანს ამ მზიანი დღეების იმედი

მე და ცხოვრება (მეორე ნაწილი მეშვიდე თავი სრულად)

-ბავშვები ხმას არ იღებდნენ, მაგრამ ყველა ანერვიულდა, გოგა აშკარად მთვრალი იყო. ევა უკვე ჩხუბს აპირებდა გოგამ გულწრფელად, მეამიტათ რომ კითხა. "ჩემო ფერია, აქამდე უშენოდ როგორ ვძლებდი?" ევაც მოლბა, გაიღიმა, ხელები გაშალა და დაიყვირა -არც მე ვიცი ჩემო

ნისლისფერი (ნაწილი პირველი სრულად)

წვიმდა, წვიმდა და წვიმდა ვერ იტანდა წვიმას მარტო იმიტომ არა რომ თავიდანვე საშინელ და ცუდ ხასიათზე გაყემებს აამდენ იმიტო რომ ამ ამინს საკუთარ ხასიანთს და ბოლო დროინდელ მდგომარეოობასა და ხასიათს ამსგავსებდა და ამასთან აკავშირებდა. აგიჟემდა ის

არ შეგიყვარებ. 2 ნაწილი. 14თავი

...შენ კი მის სიტყვებს ენდობი და არა ჩემსას. -ანუ არაფერი მომხდარა თქვენს შორის? -ანუ ... -მას რაც შეეხება ლელო...

მე და ცხოვრება ნაწილი მეორე თავი მეექვსე სრულად (14) +18

ლაღი სიო უბერავს და ურცხვად უშიშვლებს მხრებს ევას. -გოგა. -თვალებში ჩახედა. -რა? -მიყვარხარ! -ბახტურიძემ გაიღიმა. -მეც მიყვარხარ! -თმებზე დაუწყო ფერება. -ფერიავ, ყველაფერზე მეტად მიყვარხარ, მხოლოდ შენ მაბედნიერებ, მხოლოდ შენი ცრემლები მატირებს, შენ

რაც გინდა ის დამიძახე ( ნაწილი 3)

ბედისწერაა, გუშინ გავიგე, რომ დედა გავხდებოდი. ისე გამიხარდა, როგორც პატარაობისას პირველი თოჯინის ჩუქებისას. გული მიგრძნობს გოგო იქნები. ამბობენ დედის გული არ ცდებაო. მჯერა, მართალია. ჩემი ცოცხალი თოჯინა იქნები. არასდროს გატკენ, არასდროს