აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) II თავი

როდესაც აღმოჩნდები წყვდიადში, სიბნელეში, იაზრებ, რომ არც სიცოცხლის, არც სიკვდილის, არამედ მარტოობის გეშინია. შემდეგ დგება მომენტი, როცა აღარც მარტო ხარ, აღარც სხვებთან ერთად, უბრალოდ არ არსებობ, რომ შეგეძლოს ალბათ

თანახმა ვარ მოგიყვანო ცოლად (მეორე ნაწილი, 2 თავი)

-არა ასე ვერ წახვალთ მეც თქვენთან ერთდ მოვდივარ.ჩემი შვილი უნდა ვნახო.-ქეთიმ ხელზე შეხო მაშოს და მავედრებელი მზერა ესროლა. -გთხოვ მაჩვენე ჩემი გოგო.-მე ვინ ვარ რო შენი შვილის ნახვა აგიკრძალო?ის თქვენი ქალი8შვილა

სიყვარული მტკიცე (ნაწილი მეორე)

იმედი აღარ მაქვს, ამოწურულა თითქოს,გრძნობები ბევრი მაქვს, გული საშველს რომ ითხოვს,ვერას ვწერ, თითქოს, ფიქრი ამეკრძალა მასზე,ვერას ვამბობ მის გულში მე, დაკარგულ ჩემს ფასზე.მას ვეღარც ვცნობ, ვეღარც ვარჩევ უცხო პირისგან,

მე შენ და გოგია (ნაწილი პირველი)

ერთ განცდაში ვიყავი, ლიბანის ქუჩაზე ავლილ მანქანებს შორის, შკოდა არ აღმოჩენილიყო. მე სკაფანდრი თუ რაღაც ჯანდაბა მეფარა - ხო და ვითომ არაფერი მესმოდა. თუ შემაწუხებდნენ, ჩემი ინსტიქტური რეაქცია გაზი იქნებოდა.

თანახმა ვარ მოგიყვანო ცოლად (მეორე ნაწილი) 1 თავი

-იცოდი რო ჩემი შვილი ცოცოხალია?-ქალს ფერი გადუვიდა .-იცოდი რომ მამა ჩემი შვილი ბავშთა სახლისთვის გაიმეტა?მიპასუხე დედა.-ქალი ხმას ვერ იღებდა შოკში იყო.

შეუძლებელი (ნაწილი 8)

თემქის აღმართზე ავიდა და თბილისის ზღვის მხარეს გადაუხვია მარგიანმა. დაახლოებით ერთი კილომეტრი იარა და სანაპიროსკენ მდგარ შავ ჯიპს თვალი შეავლო. მანქანა მის გვერდით გააჩერა და გადმოვიდა. მზერა გარემოს მოავლო.

პირობა მეორე ნაწილი 1თავი

- ხომ გეუბნებოდი შეურიგდი- თქო? შერიგებოდი ახლა აქ ხომ არ იქნებოდი? - აქ რა ჯანდაბას აკეთებ? - გავიგე დაიჭირესო.

სიყვარული მტკიცე (ნაწილი პირველი)

ღამეა ისეთი, რომ, არ უნახავს ვინმეს,უაზრო ფიქრებით გავლილი დღე, ძალღონეს ღამით რომ იკრებს,მაგრამ მოხდება რაღაც, რაც გამიფანტავს ფიქრებს,სიზმრად ხილულის ნახვა, რატომღაც ცხადში რომ მიწევს.მომხდარი მაოცებს,

იძულება (ნაწილი 3)

- გამარჯობა, საცოლის მეგობრებო. მე ალექსანდრე ახვლედიანი ვარ.- ხელი გაუწოდა ბიჭებს. - ჩვენთვისაც. მე ქეთა ვარ იოანას უახლოესი მეგობარი. - სასიამოვნოა. იოანა წამოდი იწყება ხელის მოწერა.- ხელი ჩამკიდა და მაგიდასთან, პატარძლისთვის განკუთვნილ ადგილას

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) I თავი

ვხედავდი უფრო ცხადად, ვიდრე ყოველ დილით, მასთან გაღვიძებისას, ვგრძნობდი მის სუნს უფრო მძაფრად, ვიდრე ყოველი ჩახუტებისას, ყოველი წამი, მის გარეშე გატარებული, ეკალივით მესობოდა გულში ისე, რომ მზად ვიყავი საკუთარი ხელებით გადამეხსნა სხეული და გული