დაკარგული სიმშვიდე ( ნაწილი მეორე - თავი 12 )

-მამი უმცირესობაში ვარ ოჯახში და ბიჭი იყავი რა _ მუცელზე მაკოცა, მე კი სანამ ადგებოდა დავიხარე და მის „მარადცივ“ ბაგეებს დავეწაფე, კოცნა უფრო და უფრო მომთხოვნი ხდებოდა, მალევე მოშორდა ჩემს ტუჩებს და შუბლზე მაკოცა

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მესამე თავი (15)

უკვე საღამო იყო სარეპეტიციოში მხოლოდ ლუკა და ლევანი იყვნენ.ბიჭები ფანჯრის რაფაზე ისხდნენ და ხმას არ იღებდნენ.ლევანი ფანჯარაში იყურებოდა და სხვადასხვა მიმართულებით მიმავალ მანქანებს აკვირდებოდა.თუმცა მანქანებზე

დაკარგული სიმშვიდე (ნაწილი მეორე - 11 თავი)

-მართლა ამის გამო გაუბრაზდი ევაჩკა? _ სულს ვერ ითქვამდა ანასტასია-დიახ იმიტომ რომ მითხრა როცა რამე გენდომება მე მითხარი სხვას არავისო... მინდოდა და რამექნა _ ბავშვივით ჩავილაპარაკე და მოულოდნელად მომეხუტა ზურგს

ღამის ქალი [ნაწილი მეორე] [9] დასასრული

ზუსტად ეს არის ის რაც ელიკოს აბედნიერებს. აბოს უშუალო და ძალიან კარგი დამოკიდებულება ქალთან ურთიერთობის მიმართ. არასოდეს არ არის შებოჭილი, ყოველთვის იმას აკეთებს რასაც საჭიროდ თვლის და რაც მთავარია ყველაფერს აკეთებს ელიკოს ღიმილის და

შემთხვევებისგან შემდგარი ცხოვრება. ნაწილი მესამე

გიო სახში ძალიან ჩუმად შემოვიდა, ოთახამდე ისე მივიდა რომ შუქი არ აუნთია, სიწყნარე რომ იყო და ოთახსაც მხოლოდ ლამპიონების შუქი ანათებდა ეგონა ლიზასაც ძინავსო და ჩუმად ჩეწვა ლოგინში -ვერ დამიძვრები მასე იოლად, აანთო ლიზამ საწოლებს შორის დადებული დიდი

სანდრო. ჩემი მზე. (ნაწილი 1)

სანდრო შემთხვევით გავიცანი. თუმცა, მგონი, ახლა, როცა რვა წლის შემდეგ, მას კვლავ ვუყურებ, მჯერა, რომ შემთხვევით არაფერი არ ხდება. სანდრო შემთხვევით გავიცანი და მგონი, ეს იყო ყველაზე ბედნიერი და რთული მომენტი ჩემს ცხოვრებაში. მე ის შემიყვარდა. და ეს

შემთხვევებისგან შემდგარი ცხოვრება. ნაწილი მეორე

ლიზარაზუს ოთახს ფანჯრიდან შემოსული მანქანების ფარების ფერმრკრთალი შუქი ოდნავ და პერიოდულად ანათებს, გიო კი არ ჩანს, ლიზარაზუსაც ძილმა გვერდით ჩაუარა და თითქოს ვერ შეამჩნია, ფიქრები... აწვალებს უაზრო ფიქრები, ფიქრებში ერევა სახელები, გარუჩა, გიო,

სექსუალური განათლება -ნაწილი 2 (თავი2)

მაგრამ... არ იყო... მივიხედე გადავათვალიერე იქნება ადგილი მეშლებათქო მაგრამ არა.. კარგად მივქექე იქაურობა მაგრამ არ იყო... დიდხანს ისედაც ვერ გავჩერდებოდი ამიტომ გარშემო საგულდაგულო ძებნის შემდეგ მაინც ვერ აღმოვაჩინე და სასწრაფოდ დავტოვე იქაურობა...

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეორე თავი (14)

-მანქანაში დაეგდე-უყვირა მიხეილმაც -მამა_აცრემლებული ხმით უპასუხა სესილიმ ლუიზა თმებში წვდა გოგონას.სოფიამ ვეღარ მოითმინდა და ლუიზას მივარდა.გოგონაზე ხელი გააშვებინა.

შემთხვევებისგან შემდგარი ცხოვრება. ნაწილი პირველი

მატარებლის ხმა გულის ცემასავით ესმის, მუხლებზე გაშლილი წიგნი უდევს, ხმაურის გამო კითხვას გულს ვერ უდებს, ყურადღება ეფანტება, ან უბრალოდ წიგნმა არ დააინტერესა, თვალები პეიზაჟების გარჩევას ცდილობენ... ამაოდ... ისე როგორც ის ცხოვრების გარჩევას