პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (დასასრული)
-ლუკა. - მისი სახელის ხსენებაზე კი შიში სიბრაზემ ცაანაცვლა და გეგონებოდათ ცეცხლი ენთო თვალებშიო, ტუჩები ერთმანეთს ისე მაგრად მიაჭირა სისხლისფერი ტუჩები გაუთეთრდა. მის სახელთან ერთად მთელი ისტორია მოვუყევი, ყველაფერს ვყვებოდი და თან მოთქმით ვტიროდი.პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 7)
-შენი მშობლები სად არიან? - ამ კითხვამ დიდი ხნის შეუხორცებელ ჭრილობაზე მარილი დამაყარა და კვლავ ამტკივდა მთელი სხეული, თვალებზე მოწოლილ ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი და ყელში გაჩრილ ბურთს კი ვეწინააღმდეგებოდი რომ არ დავეხრჩვე -თუ გინდა არ მიპასუხოპატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 6)
ორშაბათ დილით მაღვიძარამ ისევ შვიდის ნახევარზე გამაღვიძა. ლუკას სიტყვები სულ თავში მიტრიალებდა, მისი შეშლილი სახე, მისი მუქარა ყურთასმენას მიქვეითებდა. დილით არაფერი მიჭამია, შიმშილის გრძნობა დაქვეითებული მქონდა, ამდენი სტრესისგან მხოლოდპატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 5)
-ასეთი საქციელი არ მჩვევია - ისევ გამიმეორა, პიჯაკი გაისწორა და წინ წავიდა, მე როგორც ერთგული ლეკვი უკან სირბილით გავყევი - ეს ჩემი კაბინეტია - დიდი ყავისფერი კარისკენ მიმითითა - ეს კი შენი - მის გვერდით იმავე ფერის კარი დავინახე, ორივე კაბინეტსპატარა გოგო, მიყვარხარ! (12 თავი)
-როგორ მახარებ ასეთი სიტყვებით, იცი? -ძალიან მიყვარხარ. -მეც. ძააააააალიან. -ნინ, რო გაიზრდები, ცოლად ხო გამომყვები? -კიიიი!! რა საყვარელი ქმარუკა მეყოლები!პატარა ქალბატონი (8)
ინგას დაჟინებული თხოვნით წავედი გიორგი თოფურიას დაბადებისდღეზე,რომელიც ჩემი ძველი კლასელი იყო.სიტუაცია,როგორც ყოველთვის ერთნაირი იყო,უამრავი ახალგაზრდა,სასმლის და სიგარეტის სუნით გაჟღენთილი ოთახები. -ვა ნინა?-ჩემსკენწამოვიდა თოფურია -გილოცავპატარა ქალბატონი (7)
იუბილარს დაბადებისდღე მივულოცეთ და საჩუქარიც გადავეცით,თავს უხერხულად ვგრძნობდი ჩემიმშობლების ასაკის ხალხის გარემოცვაში,ყველა რაღაც აქციებზე და საბანკო აგარიშებზე ლაპარაკობდა,ან ახლა აქ ამის დროიყო?ლიკა სასიამოვნოქალი აღმოჩნდა. -რომელ კურსზე ხარპატარა ქალბატონი (6)
პერანგი ჩავიცვი და საწოლის ერთ კიდეზე მოვკალათდი,სააბაზანოდან გამოვიდა წელზევით შიშველი და საწოლის თავისუფალი ადგილი დაიკავა,მაგიჟებდა ეს კაცი,ძალიან სექსუალური იყო,როგორ მინდოდა მომხვეოდა, მაგრამ ლოდივით იწვა და არ ინძრეოდა,ბალიში გავისწორე დაპატარა ქალბატონი (5)
ჯვრის წერის და ხელმოწერს ცერემონიალმა ჩვეულებრვად ჩაიარა,ალექსანდრე ისევ პატარა გოგოსავით მიყურებდა,ეტყობოდა რომ ჩემს მიმართ ვნება არ ჰქონდა. ცოტა მწყინდა ეს ამბავი,მაგრამ არ ვიმჩნევდი,ქორწილის ბოლოს ისეთი გადაღლილი ვიყავი არაფრის თავი არ მქონდა.პატარა გოგოს დიდი განსაცდელი (თავი 2)
უფროსის კაბინეტიდან რომ გამოვედი, ფორმა ჩავიცვი და სამზარეულოში შევედი, შეკვეთა ავიგე და გამოვედი. ასე გაგრძელდა სამუშაო საათები. მოსაღამოვდა და სახლში წასვლის დრო დაგა, უცებ ვიღაცამ ხელი ძლიერად ჩამკიდა, მივტრიალდი, ის არანორმალური იყო დილით ვისაცტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.

ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.



