პეპელა 6

_ გინდა საერთოდ წავალ. სულ წავალ, ვერც ვხვდები რატომ ვარ აქ _ ზუკა, რეებზე მელაპარაკები? ცხოვრება დამენგრა, ხვდები მაინც? _ ტირილს იწყებს ისევ, იმიტომ რომ ერთად მოაწვა ყველაფერი და თავს საზიზღრად გრძნობს. _ ეგ არ გამართლებს _ კარებს რომ იხურავს,

პეპელა 6

_ მადლობა, არ დაგივიწყებ _ სიცილით მოიშორა ღვედი და კარების გასაღებად გაიწია. _ რეებს ბაზრობ? რა ლაპარაკია ნინაკა, დავიმსახურე? _ წყინს ლუკას, თუმცა გოგონა ვერ აცნობიერებს. _ მაპატიე, მართლა ძალიან დაღლილი ვარ _ ბუტბუტებს და თავის თავზე ეშლება

პეპელა 5

"_ ის ყველას ერთად აღებულს გჯობიათ. ჩემი შეცდომების გამო არ აგებს პასუხს, ის იდეალურია და მე ვიამაყებ. ახლაც ვამაყობ, გესმით? ნინაკა არ არის ავად! ყველაზე ჭკვიანი და მაგარი ბავშვია, იმიტომ რომ ჩემნაირი დედა და სანდროსნაირი მამა ყავს გვერდით. სანდრო

პეპელა 4

" _ დე, გატკენენ. არ უნდა ენდო და თუ ენდობი, არ უნდა დათმო _ სევდიანი ღიმილით უღიმის და ცხელ შოკოლადიან ჭიქას ხვევს თითებს. _ და თუ ვერ მივხვდი? _ უნდა მიხვდე, იდეალური არავინაა.

პეპელა 3

_ თვრამეტის ვიყავი. ან ჩვიდმეტის, რა მნიშვნელობა აქვს. ვეწეოდი, ვსვამდი, აბებს ვიღებდი, არ მქონდა რა კარგი პერიოდი. ჩემს საუკეთესო მეგობარს ნინი ერქვა, სულ ერთად ვიყავით. ეგ მაძლევდა ნარკოტიკებს, მისი შეყვარებულისგან. ერთ დღეს ისე მოხდა, რომ ის

პეპელა 2

_ დე, დაუსხი რა წყალი შროშანებს _ სამზარეულოდან ესმის ელენეს ხმა და ეღიმება. უფრო მეტად სევდიანად, ვიდრე ოდესმე. _ კაი, დავუსხამ _ წყალს იღებს და აივანზე გადის. შროშანებს ეფერება, მერე აივანზე მდგარ "საქანელა სკამზე" ჯდება და ფეხებს აივნის

პეპელა 1

_ გავერთოთ? _ მის სუნთქვას გრძნობს ყელთან. გააზრებას ვერ ახერხებს, ისე კოცნის ყელში და ენით ასველებს. პირველი, რაც აფიქრდება კივილია და მერე ხვდება, რომ ამ სართულზე არავინაა, ვინც დასახმარებლად შემოვა. _ კარგი რა _ ამბობს და ტუჩებისკენ eმოიწევს _ არ

ტკივილი შენში

ადამიანები უცნაური მოდგმა ვართ რადგან გაგვაჩნია ემოციები მათგან ყველაზე მძაფრი კი ტკივილია ...