მე მია ( თავი პირველი , საცდელი )

კიბეებზე ნელ-ნელა ავდიარ, წინ და უკან ხალხია, კიბის ქვემოთ კი პოლიცია, ისე უნდა ავიდე რომ ვერაფერს მიხვდნენ... ავედი, ეს უკვე მიღწევაა მაგრამ რომ შეგვამოწმონ? არა, არა მგონია... ყველაფერი ისე გავთალე რომ უნდა გამომივიდეს და იმედია გამოივა...

ჩემს იქით გზა აღარ გაქვს (თავი პირველი) საცდელი

- ეს კი ზვიადის შვილი დემეტრეა - ოჰოო, როგორი სიმპატიური ყოფილა ავალიანების მემკვიდრე, ეხლა ვხვდები, რატომ ემზადებოდა ესე ძალიან თიკო, როგორ უხდებოდა ეს თეთრი პერანგი და მუქი ლურჯი პიჯაკი,

პირველი სიყვარული (15)

დადგა ეს დღეც როცა მე თავი დედოფალი მეგონა,გადავწყვიტე სამი მეჯვარე მყოლოდა ასევე კოტესაც სამი მეჯვარე ეყოლებოდა.ჩემი მეჯვარეები დილით ადრე მოვიდნენ ჩემთან,ჯერ სალონში წავედით შემდეგ ისევ დავბრუნდით სახლში და ჩემი უმშვენიერესი კაბა ჩავიცვი თავზე

ზღვარი (თავი პირველი)

ყოველთვის სხვადასხვა სიტუაციებში წარმოვიდგენდი უნივერსიტეტის პირველ დღეს,მაგრამ ისეთი,როგორიც რეალურად გამოდგა არასდროს წარმომედგინა.თხუტმეტ სექტემბრამდე,ანუ სწავლის დაწყებამდე ერთი დღით ადრე ჩემმა საამაყო ძმამ,რომ აიჩემა კლუბში წავიდეთ,ჩემს

დასასრულის დასაწყისი (თავი პირველი)

კარები გაიღო და ოთახში უცნობი მამაკაცი შემოვიდა, ყველას ყურადღება მისკენ იყო მიპყრობილი, ვერც აგიღწერთ როგორ უხდებოდა ეს მუქი ლურჯი კლასიკური შარვალი და თეთრი პერანგი, ოდნავ წვერით , წაბლისფერი თმა და მწვანე თვალებით, საოცარი ქარიზმა იგრძნობოდა

სიყვარული ჩვენს ქუჩაზეც მოდის (თავი პირველი)

მე ერთი ჩვეულებრივი გოგონა ვარ, სტუდენტი მშობლებთან და ძმასთან ერთად გლდანში ვცხოვრობ მოკლედ მე ბეტონის ჯუნგლებიდან ვარ , ჩემი კორპუსი არაფრით გამოირჩევა სხვა თბილისური კორპუსებისაგან. აქაც გვყავს ერთიორი ჭორიკანა, რამდენიმე ძველი ბიჭი და ნარდის

შეუძლებელი არაფერია ( თავი პირველი )

საღამოს ცხრა საათია, წვიმა თხეშით მოედინება. ნისლივით გადაჰკვროდა ღამისფერ ცას შავი ღრუბელი. ელვა დაიკლაკნებოდა ცაზე, გამაყრუებელი, საშიში ხმით. ოცდახუთ წლამდე ახალგაზრდა გოგონა, ფანჯრის რაფაზე შემომჯდარი გაჰყურებს ლამპიონებით განათებულ ქუჩებს.

ნამდვილი ამბავი სიყვარულზე თავი პირველი

პირველად ვწერ და იმედია მოგეწონებათ ეს ისტორია არ იქნება გამოგიონილი მინდა ნამდვილი ამბავი მოგიყვეთ. თუ მოგეწონებათ გავაგრძელებ ისტორიის წერას თქვენი აზრი ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის

"მათრობელა თაფლი" - თავი პირველი (2)

მაღაზიაში შესული, რიგს იკავებს და მოთმენით ელოდება მის წინ მდგომ ხალხს, რომ დროულად იყიდონ რაც სურთ, მაგრამ ისინი დროს თითქოს სპეციალურად წელავენ. ესაუბრებიან გამყიდველს, დიდ დროს ხარჯავენ იმაში, თუ „კიდევ რა იყიდონ“ და ამასთანავე, ამრეზით უყურებენ

პირველი სიყვარული (14)

მთელი ქეიფის განმავლობაში მაინც ვფიქრობდი იმაზე თუ რატო მომწერა ის სიტყვები,ვცდილობდი რამე არ შემჩნეოდა მაგრამ ლიზას ვერაფერს გამოვაპარებ და რიგორც კი წყნარ კუთხეში გამიყვანა მკითხა: -ლიკა რა ხდება -რა უნდა ხდებოდეს დავიღალე პროსტა -კაი რაა ხო იცი