პირველი და უკანასკნელი 3 თავი

-თქვენი სალის? -ნიკა -დიახ ჩემი და რა არი? -არაფერი უბრალოდ არ ვიცოდით სალომეს შეყვარებული თუ ყავდა -ალექსანდრე

პირველი და უკანასკნელი 2 თავი

ვერ მივხვდი ვინ იყო ეს თიკა იქნებ ის გოგო რომელთანაც ქონდა მას ურთიერთობა -ანუ მალე მამა გახდები? -ლიზი გაოცებული და გაოგნებული ვიყავი ჩემი საყვარელი მამაკაცი სხვისგან ელოდება შვილს.

პირველი და უკანასკნელი 1 თავი

-შანსი არა მეჩვენები ჰო? -ნწ აქ ვარ. -ააააა არ მჯერა ჩემი გოგო აქა, ჩამოვიდა. მართლა შენ ხარ ღმერთო არ მჯერა.

შეხება (პირველი ნაწილი)

პირველად მისი შეხება ჩვიდმეტი წლის ასაკში ვიგრძენი, მაჯაზე მისი ძლიერი ხელი შემეხო, ცოტათი მეტკინა კიდეც, მაგრამ ეს ტკივილი სასიამოვნო ტკივილი იყო. მანამდეც ბევრჯერ შემხებია პატარაობაში, თამაშისას, ჩხუბისას, მაგრამ ესეთი უცნაიური რამ მანამდე არ

პაციენტი (თავი პირველი)

მთავარი პერსონაჟი, ორელა, არის ფსიქიატრიული კლინიკის პაციენტი, რომელიც შიზოფრენიით არის დაავადებული. ის შემთხვევით აღმოჩნდება ტყეში, სადაც ფიქრები არ ასვენებენ. ორელა მიიჩნევს, რომ დედამიწაზე უამრავი პრობლემაა. ის დარდობს ყველაფერზე, მაგრამ არ იცის

ზღვარს მიღმა (თავი პირველი)

- ლუკასმა ჭრილობა გაწმინდა, -უზარმაზარი რკინის ნამსხვრევი გაქვს ჭრილობაში მეგობარო, უნდა ამოვიღო, წინასწარ გეუბნები ძალიან გეტკინება, ეცადე მოითმინო, -ამოღება დაიწყო თუ არა ბიჭი დაიძაბა, კბილს კბილზე აჭერდა რომ ტკივილისგან არ ეღრიალა, ნორას მთელი

ყველაფერი ჩემს შესახებ (თავი პირველი)

- ექიმი ნელი ნაბიჯით მიუახლოვდა აპარატს და ღილაკს თითი დააჭირა, უსწორმასწორო ხაზები აპარატზე რომ მოჩანდა გასწორდა, გაიჭიმა, თითქოს უსასრულოდ გაგრძელდა და ის იყო ოლივია სკოტის მკერდმა მოძრაობა შეწყვიტა რომ ლილი ჯონსმა თვალები გაახილა...

ღმერთის მოწაფე (თავი პირველი)

მოგესალმებით მივიწყებული ბერი კაცი, ასე ვცდილობ თავი შეგახსენოთ იმათ ვინც ჯერ კიდევ მიცნობდა წარსულში, დიახ ეს მე ვარ ვიტალი მაჩაბელი... არაფერს გეუბნებათ ეს სახელი ახალგაზრდებო..? რა თქმა უნდა ახლა ისე გადავადგილდები ქუჩებში შევერცხლილი თმა წვერით

დიდი ღამე თავი პირველი

გრიგოლ აბაშიძის ისტორიული რომანი „დიდი ღამე“ საქართველოს წარსულზე მოგვითხრობს. XII-XIII საუკუნეების ისტორიული მოვლენები, მტრის შემოსევები და დიდი ღამე, რომლის დროსაც არაერთი ტრაგედია გადაიტანა ქართველმა ერმა

მეორე (ნაწილი პირველი)

სავარძელში მჯდარ გოგონას მხრებზე ტვირთად დაწოლოდა ღალატის ლოდი. მთვარის შუქით განათებულ ოთახში სევდის ირონია იღვრებოდა ცრემლებად. სუნთქვა გაჭირვებულს ახლა ისღა დარჩენოდა ეცინა თავის გასაჭირზე. მდიდრულ ოთახში ღარიბი მხოლოდ ადამიანის გრძნობები იყო და