ჩემი ცხოვრება , როგორც ცხოვრება თუ რაღაც სხვა.

ჩვენი ინტელექტუალური ცოდნა უძლური აღმოჩნდა ჩვენს გრძნობებთან მიმართებაში და ამის გამო ყოველ ჯერზე სხეულს ვაპურებდით , გრძნობებს ვმონებდით და სულს ვაშიმშილებდით. ინტელექტს ძალას ვაკლებდით და გრძნობაში მას ვნების სახით ვდებდით. რის გამოც აზროვნებას

უბრალოდ რაღაც იყო

პირველი სიყვარული გასაოცარი რამაა ბედნიერებას განიჭებს და თავს მარტოდ არ გრძნობ გგონია ,რომ ისა შენი მთელი სამყარო,გრძნობა,რომელიც სულ თან დაჰყვება ჩემს გულს და სულს ,მაგრამ ვცდები სიყვარული ცუდი რამაა ,როდესაც ადამიანში არ გიმართლებს

არჩევანი (5 ნაწილი, ახალი ვერსია)

-საღამო მშვიდობისა თამო, ორი წუთით ჩაჯექი, რაღაცაზე მინდა დაგელაპარაკო-ჩემებს ველაპარაკე ამ წამს , ვუთხარი რომ მოვედი და უნდა ავიდე-ძალიან გთხოვ ისევ ნუ ბავშვობ და ნუ მატყუებ

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.ნაწილი მეორე თავი 11.

-გამარჯობა,ექიმო ხომ არ გაგიკვირდათ ჩემი აქ ხილვა? თუ იმას ფიქრობთ რომ დავაგვიანე აქ მოსვლა და პასუხის მოთხოვნა რაღაც მნიშვნელოვან საკითხებზე.თქვენ მართალი ხართ,ექიმო მე მთელი 25 წლით დავაგვიანე აქ მოსვლა.

ამოუცნობი (თავი პირველი)

სახლში მალევე დავბრუნდი, იმის შესამოწმებლად, შოთა იყო თუარა სახლში, მის კაბინეტში შევედი, მაგიდაზე რაღაც ფოტოები ელაგა, დავინტერესი და მივუახლოვდი, ფოტოების ვუყურებდი და იცით რას ვგრძნობდი ? არაფერს, უფროსწორედ ვერაფერს,

მიყვარხარ!!!

მინდა რომ გულში ჩაგიკრა, კოცნით აგივსო თვალები. იცოდე ჩემზე ძალიან, არავის არ ეყვარები. რაღაც ჩურჩული ჩამესმის, ეს ჩემი გული ხმიანობს, მინდა ხმამაღლა ვიყვირო :......

გიჟური დღეები (თავი 14)

-აქ ლიზა ხარხიანი მოიყვანეს ცოტა ხნის წინ! -ანერვიულებულმა მიშომ მიმართა თეთრებში გამოწყობილ გოგონას.-ერთი წუთით! - თქვა და კომპიუტერში მოქექა რაღაც. -დიახ, ის ამჟამად საოპერაციო ოთახშია. მეორე სართულზე,

ხევსურეთი XIII

უკვე ბნელდებოდა,გზა კი არა და არ მთავრდებოდა.ეს ადგილები რატომღაც არ ეცნობოდა.აშკარად უცნობი იყო.კიდევ რამდენიმე კილომეტრი გაიარა,ბენზინიც უთავდებოდა,თუმცა შატილს მაინც ვერ მიაღწია.გვერდით რაღაც

რაღაც სხვა

ჩანახატში არის მოთხრობილი ჩემი ცხოვრების იმ ეტაპზე როდესაც ძალიან მიჭირდა და ვერაფერი მეხმარებოდა წერის გარდა. ტექსტში არეულად არის გადმოცემული რამდენიმე მომენტი ერთად ეს იმიტომ რომ ასეთივე არეული ვიყავი იმ მომენტში როდესაც ამას ვწერდი. ჩანახატი

გარეთ ამინდია რაღაც უჩვეულო

გარეთ ამინდია რაღაც უჩვეულო დარდებს რომ შეშვენის ალბათ გადმოფენა... ახლა ისე ძლიერ მინდა მოგეფერო