ჩვენს გონებაში იმდენი სიბინძურეა მანდ სიყვარულს რა უნდა?!(3)

ქეთი რომ გავაცილეთ,სახლში მარტო დავრჩი.ბადა გასული იყო.რა უნდა მეკეთებინა?როგორც ყოველთვის ჩემთვის სასიამოვნო სტიქია მოვიწყვე.ბუტერბროდები გავიკეთე,წვენი დავისხი და ფილმი ჩავრთე, კომფორტულად მოვკალათდი.სავარძელში ჩამეძინა,დილით რომ გავიღვიძე ჩემს

ჩვენს გონებაში იმდენი სიბინძურეა მანდ სიყვარულს რა უნდა?!(2)

ადვილად ავითვისე სრულიად უცხო გარემო,ქეთისაც ადვილად მივეჩვიე.შესანიშნავი ქალი იყო,ხშირად ვსაუბრობდით.მაგრამ მოსვენებას არ მაძლვდა ის ფიქრი თუ რატომ გამომიშვეს აქ?სრულიად თავისუფლებაში,აქ სასჯელის მისაღებად გამომიშვეს მაგრამ პირიქით ხდებოდა

ჩვენს გონებაში იმდენი სიბინძურეა მანდ სიყვარულს რა უნდა?!(1)

-მამაშენი გელოდები და გირჩევნია მალე ჩამოხვიდე კარებს იჯახუნებს.ავდექი,თეთრი სარაფანი გადავიცვი და კიბეებზე სწრაფად ჩავედი.მამაჩემს ფერი არ ადევს სახეზე.ნანუკა კი ნერვიულად დადის.ნეტავ რა მოხდა?წყნარად მივდივარ და სავარძელში მამას წინ ვჯდები.

"იცი რა სიამაყევ.." (სრულად)

წახვიდე ადამიანის ცხოვრებიდან ადვილია. მაგრამ დაივიწყო მასთან დაკავშირებული ყოველი დღე, საათი, წუთი, წამი მოკლედ რომ ვთქვათ ძველი მოგონებები ძნელია.. ყველაზე ძნელი კი იცით როდის არის? როდესაც ისევ გიყვარს.

რა არის თქვენთვის მნიშვნელოვანი

სანამ დაიწყებდეთ, მოამზადეთ სუფთა ფურცელი და საწერკალამი. როგორც კი წაიკითხავთ კითხვას, ჩაიწერეთ პასუხი. არ მისცეთ თქვენ თავს ბევრი ფიქრის უფლება. დაწერეთ ის, რაც პირველი მოგივათ თავში.

რა ყოფილა გამწარების სიგიჟე…

გამოჩნდა…ნაცნობი იყო მისი ეს თვალშისაცემად გამაღიზიანებელი წონასწორობა,მაგრამ ვგრძნობდი,არაფერი განსაკუთრებული არ ხდებოდა,უბრალოდ ჩვეულების გამო გამოჩნდა.მესმოდა მისი ღრმა სუნთქვა,

აბა რა გითხრა მეგობარო...

აბა რა გითხრა მეგობარო, ეჰ ძველებურად ქუჩებში ახლა ვინღა ათევს ღამეს მთვარიანს?! ასე ნელ-ნელა გავეცალეთ საზიზღარ ბურანს და სული გვიდგას, სული გვიდგას რაც მთავარია.

ზურა სალუქვაძე - ო, რა მაგარი ქალი ხარ!

ეს ვარდები კი ძვირფასო, გრძნობებით მოქარგულია, არც ერთი არ მიყიდია, სულ ყველა მოპარულია!ავი ღვინის გაქვს ტუჩები მაშინ როდესაც ლოთი ვარ და როცა თრობა მინდება, მეც შენთან სტუმრად მოვდივ

მერე რა ბავშვი ვარ ....

მერე რაა, ბავშვი ვარ მიხდება ბავშვობა, არ ვგავარ ქუჩაში ჩამომჯდარ თაობას… მერე რაა , ბავშვი ვარ მიხდება სიცელქეც, მიხდება გაბუტულს ლოყების დაკოცნა… მერე რაა, ბავშვი ვარ ბავშვივით ვაზროვნებ, ცხოვრებას მე ჩემი ფერებით ვაფორმებ. ცხოვრებას ვუყურებ

დროის რბოლა რა არის მისთვის

თავსხმა წვიმაში დასველებას თუ კი გაბედავ მაგ ლამაზ სხეულს მიაგებებ ულმობ ქარიშხალს მე წვიმად მოვალ, მოგეკვრები თმებზე თავხედად შუბლს დაგინამავ და თვალებში კოცნას გავრისკავ... ცრემლებს დაგიშრობ ციურ წვეთით, მკერდს დაგინამავ მოგიალერსებ გულის სითბო