პირველად რომ დაგინახე... (6)

დილით ქვემოთ რო ჩავედი არ დამხვდა. გარეთ გავედი, ძაღლს ეთამაშებოდა. ერთხელ შემომხედა და არაფერი არ უთქვამს. უცებ მანქანა დავინახე, ის სწრაფად გაჩერდა ჭიშკართან, იქიდან რეზი გადმოვიდა და ჩემკენ გამოიქცა.

პირველად რომ დაგინახე... (5)

-მაშინ ჯერ რატო არ ვქორწინდებით? შენ გგონია მე ოდესმე მომარჯულებ?!! -ლიზა, ადი ოთახში და ნუ ეძებ მიზეზს იმისთვის რომ მეჩხუბო. -არ ვეძებ, ძალიან ბევრი მაქვს ისედაც. ლევან, მამაჩემს გეფიცები როგორც კი შესაძლებლობა გამოჩნდება გავიქცევი და ცხოვრებას

პირველად რომ დაგინახე... (4)

-არა... გაგიჟდი შენ... სუ გამოყ**ვდი?!!! რას აკეთებ რას!! გონზე მოდი, რა ცოლად მოვიყვანო მამა! -გაგახსენო როგორ მოკლა მამამისმა დედაშენი? -ცოლად არ მოვიყვან... ცხოვრებას გავუმწარებთ არა მარტო მამამისს არამედ ლიზისაც! გესმის?!! ამან რაღა დააშავა,

პირველად რომ დაგინახე... (3)

-რატო კითხულობ დაგაინტერესა? -არა ისე... -ძაან ცუდი ისტორია აქ და იმიტო. -რა ისტორია? -ოჯახს უჭირდა მაგრა რა, ვერ მიდიოდა უნივერსიტეტში, მამამისს კომპანია ჰქონდა და გაკოტრდნენ,

პირველად რომ დაგინახე... (2)

-მანჩო იყო?-სალიმ მკითხა. -პირდაპირ ლექციებით დაიწყო და გავუთიშე. წავალ მოვწევ და შემოვალ. -აქაც შეგილია მოწიო-ლევანიმ მითხრა. -არა მადლობა. -ყველა შიგნით ეწევა რა იყო-ისევ არ მომეშვა.

პირველად რომ დაგინახე...

რატომღაც თხრობის დაწყება ყოველთვის რთულია. არასდროს არ იცი როგორ წარმოადგინო პერსონაჟები, ან დაიწყო შენი ისტორიის მოყოლა ისე რომ პირველივე თავის წაკითხვის შემდეგ დააინტერესო ადამიანი.

სათაური არ მინდა რომ ჰქონდეს...

რეალური სისუსტე სხეულზე...როცა ვერ გრძნობ ან უბრალოდ გესმის მაგრამ,პასუხს ვერ სცემ ისე რომ გაიგონ...გაიგონ შენი ტკივილი,გრძნობა...როცა არავინ გისმენს და ფურცელსაც ვერ უამბობ შენს ემოციებს რადგან ვერ გრძნობ ხელებს...მხოლოდ სუნთქვას უსმენ...როცა

ვიცი, სიყვარულო! რომ არ გენატრები!..

თვალებს დავხუჩავ და ისევ დაგინახავ კვლავაც ძილმორეულს ფიქრად დამაწვები ვიცი,სიყვარულო! გულში არ მინახავ!.. ვიცი, სიყვარულო! რომ არ გენატრები..

ვიცი, რომ შევცდი

ჩვენი ერთობა დაუძლეველ ქარაფებს დაშლის, როდესაც სულის შეძახილი ჩუმ გრძნობებს აშლის და ქედს დახრიან ჩვენს წინაშე გოროზი მთები, აირევიან ქინძისთავზე აცმული გზები,

ვინ თქვა რომ სიყვარული ბედნიერებაა??!! (თავი 9)

-ყველაფერი შენი ბრალია იმ დღეს რომ არ დამთვრალიყავი და არ ამოსულიყავი ასე არ მოხდებოდა.. იმ დღეს საერთოდ ერთად რომ არ ვყოფილიყავით ასე არ მოხდებოდა.. საერთოდ რომ არ გამოჩენილიყავიი ყველაფერი კარაგდ იქნებოდა..(მე) კბილებში ვცრი და ვგრძნობ როგორ