სიკვდილთან ახლოს... (თავი 4)

-აუ ბიჭო, რა ვიფიქრე იცი, მოდი თავზე დიდი ტატუ გაიკეთე, თმის იმიტაციის პონტში რა_სიცილს ძლივს იკავებდა რატი. რაც ნუცამ დაავადების შიში დამაძლევინა ხასიათი გამომიკეთდა და ჩემი ძმა ხუმრობებს არ მაკლებდა, ხვდებოდა წყენის ნაცვლად მამხიარულებდა

სიკვდილთან ახლოს... (თავი 3)

-ხო მშვიდობაა?_პასუხის მოლოდინში სხეული გამეყინა, თითქოს იმ დუღარე წყალში საუკუნის წინ ვიდექი -მამამ სიმართლე უთხრა, აქამდე უმალავდა. -გასაგებია_ყველაფერს მივხვდი კამერაში გამოჩენილ მაიაზე.

სიკვდილთან ახლოს... (თავი 2)

-სხვა ექიმს? მაინც ვის მირჩევთ? ხმის ამოუღებლად მომაწოდა სავიზიტო ბარათი და ექთანმა კარამდე მიმაცილა. სახელის და გვარის მეტი ვერაფერი გავიგე, წავიკითხე სახელის ქვემოთ მიწერილი ონკოლოგი, მაგრამ წარმოდგენა არ მქონდა რას წარმოადგენდა.

სიკვდილთან ახლოს... (თავი 1)

-აბა შენ იცი ლუკა, ყოჩაღად_ამ სიტყვებზე თითქმის დავნებდი. რატი თვალებში არც მიყურებდა, გვერდულად მიბღვერდა და დამსიდობებასაც არ აპირებდა. მე და რატის უცნაური ძმობა გვქონდა, ერთმანეთზე ახლობელი არავინ გვყავდა და ძმებზე უფრო ძმაკაცები გვერქვა.

ჩვენ დღეს სიკვდილთან ბრძოლა წავაგეთ (I ნაწილი) (II თავი)

სახლამდე მიმიყვანა და მანქანა კორპუსთან გააჩერა. რატომღაც მეგონა, რომ რაღაცის თქმა უნდოდა. ნახვამდის.. დავემშვიდობე და სახელურს მოვკიდე ხელი, უკვე გადასვლას ვაპირებდი. შოკ, ხოო.- თავი მოვაბრუნე-გისმენ, არაფერს იტყვი? არაფერი, ძილინებისა. შუბლზე

ჩვენ დღეს სიკვდილთან ბრძოლა წავაგეთ (I ნაწილი) (I თავი)

აუ დაეტიე შენ მანდ, სილამაზე მსხვერპლს მოითხოვსო, არ გაგიგია? და ნუ მაჩქარებ თუ გინდა ლამაზი მეწყვილე გყავდეს გვერდით.  მსხვერპლსო გამიგია, მარა მთელი მსოფლიოს შპაკლის სახეზე მიტკიცინებასო არა. გადაიხარხარა დათომ და მანქანას დაეყრდნო.

პაემანი სიკვდილთან

ჩვეულებრივ გავიღვიძე მაგრამ ალბათ არც იყო ჩვეულებრივი დღე. უბრალოდ მეც არ ვარ ჩვეულებრივი, არანორმალური ვარ, აი ასე ჩვეულებრივად ვაფრენ და არც მაწუხებს.

სიკვდილთან მებრძოლი (სრულად)

მტკივხარ ადამიანო, ჩემი გულის, სულის ერთადერთი დანაკარგი ხარ, რომელსაც ვერავინ ვერასდროს ვერ შეცვლის.შენ ჩემთვის ისევ ჩემი ერთი ცალი მეგობარი ხარ!!.ყველაფერი გაქრა ჩემს გარშემო... სიცარიელეა უაზრობაა.. უკვე ვეჩვევი სხვა გზა არ დამრჩენია.. მე ხომ ამ