შენ მე სიყვარული მასწავლე

ის ისეტი სიმპატიური იყო არ შეიძლებოდა არ შეგყვარებოდა ქერა თმა. თეტრი,საკმაოდ მაგალი,ნი მოკლედ საშინლად სიმპატიური იყო.მე ეს ადამიანი ინტერნეტით გავიცანი,რამოდენიმე თვე ვმესიჯობდით ჩვეულებრივად როგორც ორი ნაცნობი ისაუბრებდა,სულ მეწუწუნებოდა

არსებობს ბედნიერება და სიყვარული 21-ე საუკუნეში?

ცხოვრება ტკბილია და არა ბედნიერი.იცი,ის როგორია? რაც არ უნდა უბედური იყო,მაინც ნახავ მასში რაღაც დოზით სიტკბოს.ის კაიფსაც ჰგავს.ნარკომანი ტკბება,სიამოვნებას ღებულობს წამლით,მაგრამ განა ის ბედნიერია?ხშირად,მესმის ფრაზები იმის შესახებ,რომ ცხოვრება

მე პოეზიის სამყაროში სიყვარული მწვავს...

მიყვარხარ ზედმეტად ...მიყვარხარ უზომოდ..მონატრების ცეცხლში ჩემი ალი ხარ..აუხდენელ ოცნებად ვარგიხარ...რეალისტურ სამყაროშიც კარგი ხარ...ჩემო ოცნებავ კარგი ხარ!!! მწვანე თვალებში სევდასაც ვხედავ..სხვა გიყვარს იქეთ მიდიხარ..ცრემლების ზღვას ვაწყობ შენ

სიყვარული? –არა რა სისულელეა ბრძოლა? –ეს ჩემი სტიქიაა (მაინც

მე სალი ლობჟანიძე ვარ 16 წლის, თბილისში ჩემი უფროსი ძმის გამო გადმოვედი, დედას არ უნდოდა, სანდრო მიეტოვებინა, ამიტომ ჩვენც თბილისში ჩამოვედით. დედა და მამა გაცილებული არიან, მყავს მეორე უფროსი ძმა, ბექა. ის 19-ის არის, სანდრო კი 17-ის. ორივე ტყიური

ზიზღნარევი სიყვარული (2 ნაწილი)

ლევანს ეხუტებოდა და ჯერ კიდევ ვერ აღექვა რეალობა, თითებით მისი სახის თითოეულ ნაკვთს ეხებოდა და საოცარ ჟრუანტელს გრძნობდა მის შეხებაზე...-ლევან ნუთუ მართლა შენ ხარ?! ღმერთო ჩემო ახლაც ვერ ვიჯერებ, არც კი მჯეროდა როდესმე თუ მოვახერხებდი შენს კიდევ

ზიზღნარევი სიყვარული (1 ნაწილი)

"მხოლოდ სიყვარულით და მორჩილებით შეიძლება მტრის ძლევა. ბოროტებით ბოროტობა ვერ გამოსწორდება" ზუსტად ოცდაერთი წლის უკან ქვეყანას მოევლინა ელეონორა. ფაქტიურად მთელი თბილისი ზეიობდა მის დაბადებას, მდიდარი ოჯახის ნანატრი წევრი თითქოს თავიდანვე განწირული

სიყვარული რომელიც... ბედნიერად ვერ მთავრდება..!! (ნაწილი2 თავი2)

გულში საშინლად გამკრა. ანის მუჯლუგუნმა მომიყვანა გონს. გადავკოცნე თამილა დეიდა დაა იქვე დათოს მოპირისპირე მხარეს ჩამოვჯექი. სადაც მე ვიჯექი იქიდან დათო კარგად ჩანდა.. ეძინა ჩემ ბიჭს.. ჩემ ცხოვრების აზრს.. ოოხხ...!!! როგოორ მინდოდა მის

სიყვარული გიჟის ენაზე PART III

წამოვჯექი, ისევ დილის 8 საათი იყო. საკუთარ თავზე გავბრაზდი, ჩვევებს რომ ვერ ვამარცხებდი და სააბაზანო ოთახში შევედი, სარკის წინ გავშეშდი, მთელი სხეული დაბუჟებული მქონდა. ამ დროს დემეტრემ დააკაკუნა კარებზე. - ცხოველი ხარ... - შენ მეუბნები მაგას?

სიყვარული რომელიც.. ბედნიერად ვერ სრულდება (ნაწილი 2 თავი 1)

- კარგიით ნახვამდის! -გავთიშე. თითქმის ყოველ მეორე დღეს ვრეკავდი და მაბავს ვეკითხებოდი თამილა დედიდას. ხან მეუბნებოდა კარგადააო ხან მდგომარეობა უარესდაო. ეგ ნორმალურიც იყო. რადგან ასე რადენიმე დღეში ვერ გამოკეთდებოდა. ერთ დღესაც დაურეკე მოვიკითხე

სიყვარული გიჟის ენაზე PART II

ცივად ვუთხარი და სააბაზანოსკენ გავემართე, დემეტრეს პასუხს არ დავლოდებივარ. აქ რა მინდა? აქ რას ვაკეთებ? არანაირი ფული, არც საცხოვრებელი ადგილი არ მაქვს, თან ალბათ ყველა პოლიციელს აქვს ჩემი სურათი ნანახი, გაქცეულ გიჟს ეძებენ, ყოველ შემთხვევაში იმედი