სიცივე

სიცივე იხმობდა სუსხიან ხელებს ნანატრ ლოდინით ავსებდა ღამეს, ელოდებოდა მეგობარ ბერებს თუ როგორ ეტყოდა სულიერ ლანდებს

ნაცრისფერი სიცივე

ქალაქში თითქოს ნაცრისფრად ცივა, გულთან სითბოთი არავინ მივა. დავხუჭავთ თვალებს, ოცნებას ვიწყებთ, ამ რეალობას წუთით ვივიწყებთ. ქალაქში თითქოს ნაცრისფრად ცივა, მხოლოდ ოცნება არს სითბოს წყარო. ჩვენი ოცნების ნამსხვრევი ცვივა,

(გარყვნილი სიცივე გაპარებს მკლავებს)

გარყვნილი სიცივე გაპარებს მკლავებს. წელზე შემოდგომა დგება ... წითელი კაბა მოიკლავს ხავერდს, სიცივის ეკალი შენს კანზე ჩნდება.

ჭუჭყიანი სიცივე [2]

-მგონი, სიგარეტი ახლაც გჭირდება.- ნაცნობმა ხმამ მითხრა. თვალები გავახილე და მოღრუბლულ, ნაცრისფერ ცასთან ერთად თეთრი სიგარეტის ღერი შევამჩნიე. ჩემს ახლანდელ მდგომარეობაზეც არ მიფიქრია.

სიცივე...ჩვენ ისევ შევხვდით(ვამპირული საგა...დაბრუნება)(4)

_კარგი რობსტენ...თუ შენია ეს გოგო მაში თავს დავანებებ..._მითხრა სარკაზმით _სულ ჩემს ნერვებზე რატომ თამაშOბ ჯექსონ... _არა გეშლება ძმა... _არ გაბედო და ძმა არ დამიძახო_რრიალით დავიძახე ყველას მზწერა ჩვენსკენ იყო მომართული _ეიეიეი ბიჭებო დაწყნარდიტ

სიცივე ...ჩვენ ისევ შევხვდით (ვამპირული საგა..დაბრუნება) (3)

ეზოში გავედი.კიბეზე მჯდარ ანაბეს მოკკარი ტვალი და მისკენ გავემარტე უნებურად _შეიძლება დავჯდე?_ვკიტხე წყნარად იმის მიუხედავად რომ მასტან საუბარი ძალიან მიჭირდა სულ მარიას მახსენებდა და სიძულვილს აღმიძრავდა თუმცა მისი რა ბრალი იყო...

სიცივე...ჩვენ ისევ შევხვდით (ვამპირული საგა...დაბრუნება) (2)

_რაზე ფიქრობ რობ?_მომესმა ცინიკური ხმა ზურგს უკან.....ეს ხმა...არა მელანდება უბრალოდ მე ამაზე ვფიქრობდი...არა არა..ეს შეუძლებელია,ჯექსონი?არა ის ვერ იქნება..და ნელა მივტრიალდი უკან....მართალი აღმოვჩნდი ის არ იყო მომელანდა,მაგრამ გული დამწყდა

სიცივე...ჩვენ ისევ შევხვდით(ვამპირული საგა...დაბრუნება) (1)

სიცივე.....მხოლოდ სიცივე და ერთფეროვნება.....ჩემი გული გაჩერდა და ჩაქრა ჩემი ცეცხლოვანი ცხოვრებაც....ყველაფერი ნაცრისფერმა ფერმა მოიცვა.....მინდა...მინდა გავარღვიო ეს ნაცრისფერი საფარი და თვალისმომჭრელი კაშკაშა ფერები დავინახო....მაგრამ

სიცივე უცებ იპოვნის ბინას...

სიცივე უცებ იპოვნის ბინას, თითქოს საათის ისრებსაც ყინავს, ვარსკვლავებს შორის გოლიათს სძინავს, ღრუბლის საბანთან ნიავიც ფრინავს.

სიცივე

მინდა, ციოდეს. ძალიან, ძალიან ციოდეს. ისე, რომ გაყინულ თითებს ვერც ცხელი შოკოლადი მითბობდეს და ვერც საკუთარი ცეცხლწაკიდებული ნაწერები. სიცივე რაღაცით სიმარტოვეს ჰგავს - ზოგჯერ კატასტროფულად გჭირდება. იმისთვის, რომ ყველაფრიდან არაფრამდე დაეცე და