13 თვე (სრულად)

ყველაფერი დაიწყო მაშინ, როდესაც 14 თებერვლის, სიყვარულის დღის დილა გათენდა და როდესაც ტელეფონის ხმამ გააღვიძა და ცალი თვალით წაკითხულმა შეტყობინებამ თავზარი დასცა. „გოგო, გავიპარე“- წერდა ანკა. არ იცოდა გახარებოდა, გაგიჟებულიყო სიხარულით თუ

ლილი (სრულად)

ლიქიორის სიტკბოთი გაბრუბული გავყურებ ხედს აივნიდან და უნებურად მეღიმება. საშინლად სასიამოვნოდ ვარ და იცით როგორია პარიზი? ხელში ჭიქა ლიქიორით, აივანზე ფეხებშემოდებულმა, კმაყოფილი ღიმილით რომ უნდა გაჰყურო ცას, ფერებს რომ იცვლის და ეიფელს, უდრეკად რომ

აღსარება (სრულად)

ღმერთო, ერთ-ერთი გზას აბნეული ცხვარი მოგმართავს თხოვნით, მუხლებზეც დავიჩოქებდი, რომ შემეძლოს. მინდა კარგად მომისმინო, შეიძლება არ ვარ იმის ღირსი, რომ მომისმინო და მაპატიო, მაგრამ გთხოვ მომისმინე მაინც. ვიცი, რაც ჩავიდინე საშინელებაა და ყოვლად

ფულით ყველაფერს ვერ იყიდი (სრულად)

ამბობენ თვალები ადამიანის სულის სარკეაო.ისინი ზუსტად გამოხატავენ რასაც გრძნობენ.თვალების მეშვეობით შესაძლებელია გაიგო როდის ტკივა და როდის უხარია.მაგრამ არის ისეთი შემთხვევა როცა თვალებში სიცარიელეს ხედავ,რომელიც არ იცი რით არის გამოწვეული.ამ დროს

სიმპატიური უფროსი (სრულად)

ეს ისტორია ჩემ ძველ გვერდზე მედო და გადავწყვიტე აქაც დამო სრულად <3 იმედია მოგეწონებათ არა!!!! არა!!!! არა გამიშვით გთხოვთ გამიშვით.... აააააააა დაფეთებული წამოვხტი, ცივმა ოფლმა დამასხა გავაანალიზე რომ სახლში ვიყავი და საფრთხე არ მემუქრებოდა... 3

სანდრო ფილფანის საკუთრება (სრულად)

ბოლოს ისევ მამაკაცის ირონიულმა ჩაცინებამ მოიყვანა გონს და ჭარხალივით აწითლდა, როცა გაიზრა თუ როგორ ხარბად აკვირდებოდა ბიჭის იდეალურ სხეულს. -დიდხანს უნდა მიყურო საყვარელო ეგრე? - მამაკაცის ბოხმა ბარიტონმა დაარღვია სიჩუმე, გოგონას სხეული უტიფრად

ორში ერთი - ( სრულად )

მაგდა! მაგდა! მოიცადე- ყვიროდა დედა. მეკი გამწარებულმა ჩემი ოთახის კარები მივაჯახუნე მთელი ძალით და იმწუთასვე ჩავკეტე. ჩავიმუხლე და ღრმად დავიწყე სუნთქვა, ვცდილობდი დავწყნარებულიყავი მაგრამ ვერაფრით ვერ ვახერხებდი. ტირილი მინდოდა მაგრამ ვერ ვტიროდი,

ლორა და გრენუი (სრულად)

დიდი ხნის წინ დავდე ეს.პირველი ისტორია იყო და "მამენტ"მასწინათ ზღვაზე ვიყავი ასული.ღამით.მარტო.ბოლო დროს უცნაურობები დამჩემდა,რაც შუაღამით გარეთ გასვლებით გამოიხატებოდა. სიმართლე გითხრათ,არასდროს გამოვირჩეოდი ნორმალური ადამიანის ქცევებით,რაზეც დედა

დედაჩემი წინააღმდეგია! [სრულად]

-დაუკაკუნებლად შემოსვლა არ შეიძლება! - მკაცრად უთრა, - მიბრძანდი.. - ჩვეული ტონით უთხრა. ანასტასია საშინლად გაბრაზებული იყო.. -რას ნიშნავს ეს? -გაურკვევლად ვსაუბრობ?! -შენ ხარ მძღოლი და არა ვინმე უფროსი.. უნდა დაემორჩილო ჩემს ბრძანებებს! - ტონს

მე დღეს შემიყვარდა წვიმა, ღვთაებასთან ერთად... [სრულად]

გაწვიმდა, მე კი ისევ მოწყენილი ვარ, როგორც ყოველთვის.ვერ ვიტან წვიმას.ვინაა ჩემთან? არავინ... საერთოდ არავინ. ვიყურები გარეთ და ვხედავ ხალხი როგორ გაურბის წვიმას, მაგრამ მოჩანს წყვილი რომელსაც სულაც არ ეჩქარება, მათ შემხედვარე თვალებს ვატრიალებ.