ჯერ არაფერი დასრულებულა! (სრულიად)

კლუბში ვიყავით დაქალები.არც კი დამილევია.კუთხეში ვიჯექი და ყველას ვაკვირდებოდი,მერე ბართან მივედი და ფორთოხლის წვენი ავიღე.ჯერ გემო არ მქონდა გასინჯული ტელეფონმა დარეკა.დედაჩემი იყო.

დაბრუნება 90_იანებში (სრულიად)

ისევ წამოვწექი, მალევე სტელა მოვიდა თავისი ტირანოზავრი შვილების თანხლებით. -ქეთუსა სიბნელეში ხარ? -ხო სტელა, რა უბედურებაა. -მოიწყინე? -ცოტა ხო. ფანჯარას მივუახლოვდი -ქეთ გამომართვი სანთელი.- ფანჯარაშ შემაძვრინა ხმელი ხელები.

ჩემი ბიჭი ! (სრულიად)

ჰო? მართალია ჩვენი ბიჭი სიმპატიურია ნამდვილად და მამაკაცურიცც , გავიცინეთ მე და ლალიკომ და თუ სიმართლე გინდათ პირველად სწორედ ახლა აღვიქვი რომ ჩემს წინ ნამდვილი აპოლონი იჯდა გიტარით ხელში სიყვარულს უმღეროდა და არ ვიცი რატომ მაგრამ თან მე მიყურებდა,

შენ ყველაფერი შეცვალე (სრულიად )

უცნაურად დაიწყო მაგრამ ბედნიერად დასრულდა.! არ გეგმავდნენ სიყვარულს, მითუმეტეს ერთმანეთის შეყვარებას . თავისით მოხდა ყველაფერი, ერთი შეხედვით მოწონება, მერე ფიქრი, ბევრი ფიქრი, ნერვიულობა , შიში, გაქცევა ერთმანეთისგან გარესამყაროსგან , როგორც ხდება

ცოტა ხნით ნუცუბიძეზე (სრულიად)

გაგვქურდეს. დედაჩემს მეორე დღეს ჩვენება უნდა ქონოდა. გაღვიძებულს კი გარდერობი დაცარიელებული დახვდა. მაშინვე მე გამაღვიძა, მე მამას დავურეკე. მაშინ მივხვდი რომ მამა არ უნდა მყოლოდა.

სიყვარულის მსხვერპლი (სრულიად)

დღეს დაბადების დღე მაქვს.დილიდან ვემზადები.მეგობრებს ველოდები და როგორც შემიძლია შემიძლია მესიჯებს და ზარებს ვპასუხობ.გუშინ,რომ გადაცდა სოციალური ქსელი აფეთქდა.მხოლოდ მეგობრებს ვეპატიჟები გოგოებს,რადგან მინდა ეს დღე კარგად გავატარო ყოველგვარი ჩხუბის

ვერ მომერევი (სრულიად)

ოდესმე შეიძლება დადგეს მომენტი და შენ დადგე არჩევანის წინაშე. იყო შენ, ან იყო სხვა. ...და ამ არჩევანის წინაშე საკუთარმა ოჯახმა ისე დაგაყენოს რომ თვალიც არ დაახამხამოს, ყველაფერი კი შენს სინდისს მიაწერონ და მორჩა: ყველაფერი შენს ხელშია!

ნია, სანდრო და ამერიკანო (სრულიად)

კიდევ ერთხელ ჩაიარა ჩემმა მცდელობამ უშედეგოდ... გაბრაზებულმა მივხურე კარები და ბარში წავედი. ანჩის დავურეკე -ანჩი სად ხარ? -სახლში ავდივარ. -გამოდი რა ,,ამერიკანოში“

ცისარტყელა (სრულიად)

ბიჭი გოგონას ნატიფ თითებს უსვამს ხელს,მას კი მორცხვად ეღიმება. ამ უბრალო მოძრაობაშიც იმხელა სიყვარული იგრძნობოდა თეთრი შურით შემშურდა. ძალიან საყვარელი გოგოა. ლოყები,როგორც ჩანს ყოველთვის აწითლებული აქვს. მე ჩაის შევექცევი და ისევ მწვანეებს

ცისარტყელა (სრულიად)

არ ვიცი რა მემართება. როგორ ვჩერდები, მაგრამ ფაქტია ჩემში რაღაც იცვლება. მოკლე დროში და ძალიან სწრაფად. სიცივისგან მაკანკალებს, მაგრამ მსიამოვნებს, რადგან მაფხიზლებს და გათიშული ტვინი მუშაობას იწყებს.