სულ მე’ფერები (|ნაწილი)

დროის შეგრძნება მქონდა დაკარგული ავტობუსიდან რომ ჩამოვედი ნახევრად მძინარე და სახლისკენ დავიძარი.თავს იმდენად დაღლილად ვგრძნობდი არაფრის ძალა აღარ მქონდა,როგორც ყოველთვის

ბედისწერის ძალა (სულ)

მაროკოში ამბობენ, რომ ბედისწერას ვერ გაექცევი ანუ ყველაფერი წინასწარ იყო განსაზღვრული და დაწერილი და რაც ჩვენ თავს ხდება ყველაფერი არის მაქტუბ: ანუ ყველაფერი არის წინასწარ დაწერილი იმათ ენახე ალაჰის და ჩვენთან ღმერთის მიერ და რაც არ უნდა

ბედნიერი დასასრული (სულ)

ნიძლავში წაგებული ამბავია))) მაგრამ მაინც მგონია წაკითხვად ღირს)))

მისი ქალიშვილი (სულ)

სიჩუმეს, მყუდროებას და სიმშვიდეს ჰაერთან ერთად ვსუნთქავდი და მის მკლავზე თავდადებული ვგრძნობდი, როგორ იშლებოდა ჩემს სხეულში მილიონობით ყვავილი. თავიდან ვიხსენებდი რამდენად საოცარი გრძნობაა, საკუთარი არსების იმ ადამიანით ავსება, ვინც შენი სამყაროს

კეკე (სულ. ეღირსა როგორც იქნა)))

_ვერ წავა! განა მზისგან მიდიან?! და თუ წავა, ესეიგი ტვინი არ ჰქონია და არც დარდად ღირს მაშინ!_ ყურსასმენი მოირგო. დილის საყვარელი სიმღერა ჩართო და სახლისკენ გაიქცა, იმაზე სწრაფად, ვიდრე მანამდე სჩვეოდა ხოლმე.

შეიყვარებ ... (სულ)

ზოგჯერ ისე ხდება, რომ ვინც ყველაზე ნაკლებად გგავს, სწორედ მას შეიყვარებ....

აღიარება (სულ)

სრულებით არასასიყვარულო ამბავი. სწორედ ის არის, რაც ჰქვია.

ხალათიან ქალთა საზოგადოება (სულ)

ვისთვის რა არის ბედნიერება რთული სათქმელია. ვიღაც დედობაზე ოცნებობს, ვიღაც წარმატებულ კარიერაზე, ვიღაც ოჯახზე და სიმყუდროვეზე, ვიღაცას მოგზაურობა უნდა, ვიღაცას სამშობლოში დაბრუნება. შენ ვერ გაიგებ და შენი საზომით გერ გაზომავ სხვის ბედნიერებას.

მავნე (სულ)

_მორჩი ოცნებას დადუნა?_ ვკითხე და თვალებში ჩავხედე. გაეღიმა. _ სინამდვილეში ახლაღა ვიწყებ ოცნებას! _ რაზე ოცნებობ დადუ? _ შენზე, მხოლოდღა შენზე!.... _სინამდვილეში შენ ხარ ჩემი თავისუფლება!_ კოცნასა და კოცნას შორის, თითქოს ჩემს ფიქრებს უპასუხა მან....

ცრურწმენა (სულ)

ამბავი მათთვის, ვისაც უყვარს რეალობისგან ჯადოსნურ სამყაროში გაქცევა. ამბავი სიყვარულზე, მეგობრობაზე და ჯადოქრობაზე, რომელსაც დღეს ცრურწმენას ვეძახით )))))) p.S ჩამქვრალმა გელასნაირმა კუდიანებმა არ წაიკითხოთ P))))))) პუფ!