ტიტანი (8)

-მაგიჟებ ანა! თავს ვერ ვაკონტროლებ! მინდიხარ და ყოველთვის მენდომები. მიყვარხარ... ჩახლეჩილი ხმით ეჩურჩულებოდა ლუკა და დროდადრო მის თმას ეფერებოდა ცხვირით.

ტიტანი (7)

- გესმის ლუკა? მე მკვლელი ვარ! ისტერიულად იმეორებდა ანა. ლუკამ ამოიოხრა და მთელი ძალით ჩაიკრა გულში. - შენ ხომ უბრალოდ თავს იცავდი ანა... მე ვერც კი წარმოვიდგენ შენ რა გადაიტანე, მაგრამ შენ იმენდენად ძლიერი ხარ ანა!ყველაზე ძლიერი ადამიანი ხარ,

ტიტანი (6)

სახლში ნასვამი მოვიდა და საჭმელს ვუმზადებდი, როდესაც თავში ტკივილი ვიგრძენი დ გავითიშე. თვალი რომ გავახილე, საწოლზე ვიყავი დაბმული და პირშიც რაღაც ნაჭერი ვიგრძენი

ტიტანი (5)

სრულყოფილი იყო ანა და ყველაზე კარგად ლუკა ამჩნევდა მის სრულყოფილებას… რა სულელური თამაში წამოიწყო, არადა როგორ სჭირდება ეს თანხა. ლუკა ცხოვრებაში არასდროს ყოფილა მსგავსი დილემის წინაშე, ან წარსულით უნდა ეცხოვრა გარანტირებულად ან კიდევ ძალიან დაბალი

ტიტანი (4)

მაშინვე გაიქცა მისკენ და თან ლუკას უყვიროდა რომ მისი წყალში ჩაგდების ნება არ მიეცათ. ლუკაც, რომელიც აქამმდე იცინოდა და მხოლოდ იმაზე ფირობდა, რომ გოგო ჭკუას ისწავლიდა და ცოტა მორჯულდებოდა, მიხვდა რომ საქმე რაღაცაში იყო და დაბნეული გაიქცა მათკენ.

ტიტანი (3)

- ჰო, უკან არ გამოგყოლილვარ გეფიცები, ბავშვები ავე ჩამოვედით და უცებ დაგინახე, წამოდი, ჩვენს ჯგუფელებს გაგაცნობ, სანამ უნივერსიტეტს დაამთავრებ იქამდე მაინც ხომ უნდა გაიგო, ვის რა ქვია, რა იცი იქნებ მოგეწონოთ კიდეც. მთელი გულით გაუღიმა ტუსამ. ანას

ტიტანი (2)

- რამე უფრო კონკრეტული არ იცით? რატოა ეგეთი უცნაური? (ლუკა) - ჭორებია მარტო. ზოგი ამბობს ბავშვობაში გააუპატიურესო, ზოგი - ცემდნენო. ეგ მარტო მაგან იცის მოკლედ. (საბა) - არაო ხო? გადაიხარარა ლაშამ და ნიშნის მოგებით გადახედა ლუკას. - ეგრევე რო

ტიტანი (1)

- შენ თუ ამ გოგოს დაკერავ ძმაო, მართლა ძეგლს დაგიდგამ! (საბა)- შანსი არაა. შენც ხო იცი რო შანსი არ აქვს? (ლაშა) - დავკერავ... ყველას ვკერავ! ერთი თვე მომეცი.- ერთ თვეში თუ შენი გახდება იმ თანხას გაჩუქებ რაც მამაშენის ბიზნესის დასაბრუნებლად გაკლდება.