პროფესორო ! აჰაა შენ ღვთაებრივი სიგიჟის ტკბილი მტვერი

აირჩიო უმაღლესი ზნეობრივი განვითარების პროცესი,შეუდგე ამ გზას და ნელ-ნელა ისწრაფვოდე ჭეშმარიტი ჰარმონიისაკენ.და აი ყოველივე ამის შემდეგ,როდესაც შენში მავნე გამოსხივების გამოფრქვევას შეცვლი ამის სრულიად საპირისპირო,ანუ რაც ყველა დროში სიყვარულისა და

ტკბილი პაპა

ხშირად ამბობენ სიყვარულს მნიშვნელობა არა აქვსო.სიყვარული, სიყვარულია-ო არა აქვს მნიშვნელობა ვინ იქნება ეს, შენი ოჯახის წევრი თუ ვინმე ახლობელი.მაგრამ ვერ დავთანხმები ამ მოსაზრებს რადგან ყველა ცოცხალ თუ უსულო ადამიანს თუ არსებას თავისებური სიყვარული

დედა (როგორც ტკბილი მფარველი ანგელოზი)

დედა, დედიკო, დე..სიტყვა რომელმაც ასაკი არ იცის, ერთადერთი დაუვიწყარი ადამიანი არის დედა. განა მარტო ადამიანი? ჩნდება კითხვა და პასუხიც რატომღაც უმალვე მოდის, არა! დედა ანგელოზია.. ანგელოზი რომელსაც უხარია თავისი ბავშვის

ესოდენ ტკბილი მოგონებანი

ესოდენ ტკბილი მოგონებანი იმედს მოჰგვრიდა იდუმალ მგოსანს, მისტიურობის ნავთსაყუდელში, ის კითხულობდა ვეფხის ტყაოსანს.

ტკბილი ოცნება (სრულად)

ოცნება მაქვს ერთადერთი, არც მეტი და არც ნაკლები, სულ რომ გერქვას მხოლოდ ჩემი, რომ შეგიშრო თვალზე ცრემლი. უფერულმა ჰპოვოს ფერი, უღმერთომ კი ქრისტე ღმერთი,

ტკბილი წვიმა (მეცხრე თავი) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

ნოემ ორივე ხელი სახეზე აიფარა და იატაკზე დაჯდა.უკვე სამი საათი გავიდა.კატოზე კი ვერაფერი გაარკვიეს.ადგილი,სადაც პოლიციას ლელა და მისი თანამზრახველები უნდა აეყვანათ ცარიელი აღმოჩნდა.ლევანი არაფერს ამბობდა.სასოწარკვეთისგან არარ იცოდა რა

ტკბილი წვიმა (მერვე თავი)

ნოე სახლში გამთენიისას დაბრუნდა.უძილობისგან თვალები ეწვოდა.მანქანის კარი ჩაკეტა და სადარბაზოში შევიდა.ლიფტიდან გამოვიდა თუ არა უძილობა მაშინვე დაავიწყდა,მისი სახლის კარი ნახევრად ღია იყო.სახლში შევიდა. –კატო.სად ხარ? პასუხი არავინ გასცა.

ტკბილი წვიმა (მეშვიდე თავი)

დაამთავრა,მისი ყურადღება ანას ხელებმა მიიპყრო.უფრო სწორად ბეჭედმა,რომელიც მის თითზე დაინახა.უცნაურმა გრძნობამ შეიპყრო ერთიანად. ანამ შეამჩნია,რომ კატო მის ბეჭედს უყურებდა და ხელზე თვითონაც დაიხედა,შემდეგ გაეღიმა და მზერა ისევ ბეჭედზე გადაიტანა.

ტკბილი წვიმა (მეექვსე თავი)

–რა კარგია სახლში დაბრუნება. ღიმილით თქვა ალექსმა და სავარძელში მოკალათდა. –ჰო,საავადმყოფოს სუნი უკვე ცუდად მხდის,ისევ ის დღე მახსენდება,როცა შენ კინაღამ... სიტყვა შუაზე გაუწყდა ანას. ალექსმა გოგონას ხელები მოკიდა და მის გვერდით,სავარძლის კიდეზე

ჩემი ყველაზე ტკბილი

ოდესმე რაღაც უკიდეგანო, საოცრად დიდი სიყვარულით გაბერილხარ? სიხარულით, რომელიც გეგონათ დაგკარგავდა, გიტირია? მოფერებიხარ ფიქრებს, რომელსაც დასასრული არ წერებია? განგიცდია რაღაც ისეთი, რასაც შეეძლო დაეკარგე და აღარასდროს დაებრუნებინე რეალობაში?