*უბრალოდ მე* -5-

-რა აუფ სან თუ გადაგვედო მტრისას, კარანტინი გარანტირებული გვაქვს, თან უკვე 33 დადასტურდა, აუუუ კიდე რამდენი ელოდება პასუხს, აუუ თან რამდენი ეხლა მივიდა, აა რამდენი არ მისულა და მალავს??? არა მე ვერ წამოვალ თქვენ წადით

*უბრალოდ მე* -4-

-ენე დააკვირდი, 12 წელია ადამიანთან არ გიკონტაქტია, მეგობრები არ გყოლია და სულ სახლში იყავი, ესე არ შეიძლება, დაზომბდი სულ ტელეფონში-მამა რაღაცით მართალი იყო

*უბრალოდ მე* -3-

მოიცა ჩვენ რა ვიცნობთ ერთმანეთს დაჟე?მხოლოდ ერთხელ შეხვედრა არ ნიშნავს რო მიცნობ -კაი ხო, ესეიგი გაგახსენდი -კი -მაშინ კაფეში შევხვდეთ და ერთმანეთი “გავიცნოთ”

*უბრალოდ მე* 2 თავი

ლუკა ატრაქციონზე იყო, ბუბა კი ხელში მეკავა და ნაყინს ჭამდა ამ დროს ტელეფონმა რო დამირეკა....

*უბრალოდ მე* ( საცდელი თავი )

მეგობარი?...არ ვიცი...ზოგი ზურგში დანას ჩაგცემს...როგორც ჩემები...ზოგი კი ბოლომდე გიერთგულებს....მე ამის ბედნიერება არ შემხვდა წილად...ყველამ მიმატოვა, არ ვიცი სულ ესე რატო ხდება, 11 წლის ვიყავი როდესაც ჩემმა ერთადერთმა “მეგობარმა” უკანასკნელი

უბრალოდ მე

მეუბნებოდი, საკუთარი თავის გარდა არავინ გიყვარსო და მგონი, ასეა... შენი ხვედრი გრძნობები საკუთარ თავს ვუწილადე და დღეს, აი, სწორედ დღეს დედამიწაზე ვეღარ ვატევ ამ უშველებელ გრძნობას.

უბრალოდ იცოდე,ძალიან მიყვარხარ...

ვეღარ ავიტანე მე შენი სიშორე შენ კი ეს არ გესმის,თავიდან მიშორებ ღიმილი ცრემლებად თავისით იცვლება ეს კი სიყვარულის ნაწილად ითვლება...

უბრალოდ მეგობრები (სრულად)

მიყვარდა, ისე მიყვარდა როგორც არავინ არასდროს მყარებია. მისი თვალები მიყვარდა, რომლებიც სიბნელეში მთვარესავით ანათებდნენ. ნაცრისფერი სფეროები, რომლებშიც ყურება ყველაფერს მერჩივნა.

სიყვარული თუ უბრალოდ აკვიატება?!(6 თავი) +18

და მაინც რამდენ გამოცდას გვიტარებს ცხოვრება?! რამდენი ტანჯვის,ტკივილის,მწუხარების ატანა გვიწევს რომ ბოლოს ბედნიერები ვიყოთ,და ვიქნებით კი ბოლოს ბედნიერები?

სიყვარული თუ უბრალოდ აკვიატება?!(5 თავი)

სიყვარული... გრძნობას რომელსაც ყველა სხვადასხვანაირად აღვიქვამთ,ყველა ჩვენებურად ვგრძნობთ,აი ჩემთვის აღმაფრენაა,ძალა რომელიც მაცოცხლებს და მიზეზი იმისა რომ ხვალინდელი დღე უნდა გათენდეს. სიყავრული სიცოცხლის უშრეტი წყაროა რომელიც არასდროს შრება სულ