ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 31)

ისევ ცუდმა ხასიათმა შემომიტია... ეს ბოლო დროა დავმეგობრდით, ნუ რაც დემეტრე გავიცანი მას შემდეგ. ისევ უპასუხოდ დატოვებული კითხვები... ისევ უმიზეზოდ ატეხილი ჩხუბი... ისევ უმიზეზო ყვირილი... ისევ გაბრაზებული სახე და ხმა... ისევ... ისევ... და ისევ...

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 30)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...!-და მაინც?! დავიჯერო აი ისეთი სიმღერა არ გაქვს რომელსაც შეგიძლია მთელი დღე უსმინო? ან ისეთი სიმღრა რომელიც ვიღაცას

12 რამ, რაც არასოდეს უნდა ჰკითხო საყვარელ მამაკაცს

ზოგჯერ ყველაზე რთული წარმოსათქმელი ის სიტყვებია, რომლებიც ყველაზე მნიშვნელოვანია. სიტყვები სიყვარულის გამოხატვის ერთ-ერთი ყველაზე ძლიერი საშუალებაა. საკუთარი თავის სწორად გამოხატვის უნარი არამარტო შენი პირადი ბედნიერებისთვის არის გადამწყვეტი ფაქტორი,

რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [13]

თვალებს ნელა ვახელ. სახეზე მზის სხივები ურცხვად დათარეშობდნენ ჩემს სხეულზე. გამახსენდა უტას თბილი მკლავები და გვერდით გადავბრუნდი. გულში რაღაც ჩამწყდა, როდესაც ცარიელი დამხვდა. ოთახს თვალი მოვავლე. ჩემსაში ვიყავი. ფეხზე წამოვხტი და დაკუჭული

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 29)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...!ცოტახანი კიდევ ისაუბრეს ბიჭებმა. -კაი წავედი მე სოფო უნდა ვნახო და მერე გნახავთ რაა. -მეც წავალ ლელუკასთან-გაიღიმა

10 აზრი, რომელიც თავიდან უნდა ამოიგდო, თუ გინდა რამეს მიაღწიო

1. არ მიმართლებს, ყველაფერი ჩვენი აღქმა და დამოკიდებულებებია. იმ ადამიანებსაც ჰქონიათ წარუმატებლობები, ვინც თქვენ იღბლიან ადამიანებად მიგაჩნიათ, უბრალოდ ისინი დაბრკოლებებს როგორც გამოწვევებს ისე იღებენ და არა როგორც სასჯელს. საკმარისია,

რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [12]

ტვინი წაჭამა გიორგიმ თავის ლაყბობით. დაახლოებით ორი საათია რაც ტყეში დავდივართ და ერთი წამითაც არ გაუჩერებია ენა. ბოლო ერთი საათი აღარც ვუსმენდი და მთლიანად ნაცნობი ბუნების ყურებაში ვიყავი გართული. უდიადესი იყო აქაურობა, ნაცნობი ადგილები სულ ოდნავ

აკვანი (მოთხრობა, რომელიც ყველამ უნდა წაიკითხოს)

შენ შეიძლება ისეთი კარგი გოგო დადგე, დაჩაჩანაკებულ ბებრებს წყალს არ გვაკლებდე, დაკარგულ ჯოხს მოგვირბენინებდე და მურას ყეფაზე გარეთ ჩემს ნაცვლად გახედავდე სტუმარს... შეიძლება ისეთი კარგიც იყო, რომ ბაბუს თუთუნიც ამოურბენინო სოფლის კენკელა მაღაზიიდან...

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 28)

მძინარეს ჩემს წელზე ხელების შემოხვევა ვიგრძენი, რასაც შემდეგ ვიღაცის სხეულზე აკრობა მოჰყვა, იმ დონეზე ვიყავი დაღლილობისგან გათიშული რომ არ გავქანებულვარ, ისევ ტკბილად გავაგრძელე ძილი.

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 27)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...!თამუნას ნაამბობი:სუფრა გავშალე და ბიჭებს დავუძახე, მათაც არ დააგვიანეს და მიუჯდნენ მაგიდას.-ოქროს ხელები გაქ თამუ-შემაქო