უფრო გრძელი დღეები (სრულად)

თუმცა, ახლა ლაპარაკის დრო აღარ იყო. იმ ღამით, ის შავი აივანი ჩამოინგრა.

სიზმრების მატარებელი (თავი 2) ჭკვიანი და უფრო ჭკვიანი

საკვირველია-სისი აიჭრა -ცალ-ცალკე ოთახი მოუმზადე ამათ-გაძახა დამხმარე ქალს ნიკოლასმა -ხუმრობთ? ბავშვს ელოდებიან,რადროს სხვა და სხვა ოთახებია?-გაეცინა გოგოს -გვიანია საამისოდ -ბოდიშს გიხდ

ადრე უფრო ბედნიერი ვიყავი

ზოგადი ბედნიერება აერთიანებდა იმედს,მოლოდინს,აზრს,სწრაფვას. ყოველდღიურად იყო კარგის იმედი, რომელიც ფარხმალის დაყრის ნებას არ მაძლევდა; ყოველდღიურად იყო რაღაც სასიამოვნოს მოლოდინი, რომელიც მარწმუნებდა, რომ ყოველთვის არსებობს მოულოდნელი სიამოვნება,

კორონაც უკვე უფრო პატარაა

ხანდახან ლექსი ყველაფრის მთქმელია, მაგრამ სიტყვები გამომელია მოკლედ გეტყვით ცხოვრება ძნელია მაგრამ შეუძლებელიც შესაძლებელია.

მოგონებებში უფრო ძვირფასი მეჩვენე (პირველი თავი)

სკამიდან ავდექი და უნივერსიტეტში ავედი, გადავწყვიტე მომენახულებინა ის ადგილი სადაც ერთ დროს ჩვენი სამეგობრო წრე ისხდა, მის ადგილას დავჯექი იმ იმედით რომ ისევ ვიგრძონდი მის სურნელს თუმცა ის აღარ იყო.

აბსტრაქცია

ძილში,არა უფრო აგონიაში ჩავარდნილი რომ ვიყავი ფიქრები თავისიც დაცურავდნენ ჩემს ტვინში.ერთერთი კადრით წარსულში გადავრდნა,და იქიდან დანახული მომავალი იყო ასახული.მე მგონია რომ ავად ვარ

ნენე (სრულად)

-ლაზარე სად მივდივართ?-ვკითხე, მაშინ როცა საკმაო მანძილი გავიარეთ, სანაპიროსთან ახლოს ვიყავით. - სულ, ცოტაც მოიცა და შენი თვალით ნახავ,- მაინც თავისას იმეორებდა.არაფრით , არ მითხრა სად მივდიოდით.

ღვთაება ირლანდიიდან (ნაწილი3)

იმ დღეს როდესაც კელი ედვარდი ესტუმრა ნელსონების ოჯახს, ქეითმა და სოფიამ ყველა ნივთი ჩაალაგეს ჩემოდნებში.მომდევნო დღეს კი ფილიპი დილიანად გაეშურა ეტლის დასაქირავებლად.დაახლოებით დილის რვა საათი იქნებოდა როდესაც ფილიპი შინ მეეტლესთან ერთად დაბრუნდა.

ღვთაება ირლანდიიდან (ნაწილი1)

არავინ იყო ქვეყნად ანისეზე მშვენიერი.მისი მწვანე თვალები,ცეცხლოვნად მოელვარე, თაბრუს ახვევდა ყოველივე სულიერ არსებას.მის თვალებს ამშვენებდა,ხშირი და გრძელი წამწამები.ხოლო მისი,ფეხის კოჭებამდე დაშვებული,წაბლისფერი თმები,რომელსაც ნაზად არხევდა, სულ

სანდრო (თავი 4)

-რა უნდა ჩაიფიქრო? უფრო ახლოს მოვიდა, ჩემი სახე ხელებს შორის მოიქცია და თვალებში მომაჩერდა.-ბედნიერება. ჰო ბედნიერება.-კარგია...მეც ბედნიერება,ოღონდ შენთან ერთად.ტანში დამიარა