გაფრენა ქარის

და სწორედ ასეთ სიმარტოვეში, მოდის ის ბნელი, სურვილი მძაფრი. და ქარიშხალი ანგრევს ყველაფერს... და მსურს მეც ვიყო გაფრენა ქარის....

ქარის მოტანილი არეულობა (3, 4)

- თუ ფიქრობ, რომ ახლა პოლიციაში დარეკვით რამის მოგვარებას შეძლებ, ძალიან ცდები და კიდევ, თუ ახლა მართლა გავა ზარი შენი ტელეფონიდან, ესეიგი ჩემი წარმოდგენები, რომ ჭკვიანი და ნორმალურად მოაზროვნე ადამიანი ხარ, სრული აფსურდი ყოფილა. ყბა ჩამომივარდა,

ქარის მოტანილი არეულობა

- იქნებ არ ღირს? - თეთრხალათიანი ქერა ქალი რუსული აქცენტით ეჩურჩულებოდა ბებიაქალს და ნერვიულობას აკანკალებული ფეხის კაკუნით გამოხატავდა. - ახლა რაღა დროისაა? აზრიც არ აქვს, მაინც ავადმყოფი ბავშვია და ტვირთად დააწვება ოჯახს.

ვუსმენ ქარის ზუზუნს კვლავ სიმღერის ფონზე

ვუსმენ ქარის ზუზუნს წვიმის წვეთის ხმაზე და ვგრძნობ,როგორ სუნთქავ,რომ მეხები თმაზე ვახელ ნაზად თვალებს,ბედნიერი გელი შემრჩა წვიმა,სიო და ქუჩები ბნელი...

ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს სულ...(თავი 6)

-ყველა ანალიზი ჩავატარეთ რაც საჭირო იყო, მოუფრთხილდით კიდევ ასეთ ძლიერ თავის დარტყმას შეიძლევა ვერც კი გადაურჩეს ჯერჯერობით ანალიზებზე არაფერი ჩანს და შეგიძლიათ დღესვე წაიყვანოთ თუმცა არანაირიი დატვირთვა -თქვა ექიმმა და პალატიდნა გავიდა -გესმის

ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს სულ...(თავი 5)

ადამიანი ისე არ უნდა წავიდეს ამ წუთისოფლიდან რომ არ ეძინოს იმ ადამიანთან ერთად რომელიც უყვარს...მეძინა ადამიანთან ვინც მიყვარს და ყველაზე ბედნიერი ვარ.როცა გავიღვიძე ანა ჩემს გვერდით აღარ იწვა.ვიფიქრე

ქარის მოტანილს ქარი წაიღებ სულ...(4 თავი)

ციხეში ყველაზე რთული კოშმარები იყო. კოშმარები რომლებიც ყოველ ღამე არ გასვენებენ. ახლაც კოშმარი მესიზმრება და მოულოდნელად გამომეღვიძა. თუმცა არაფერი ხდებოდა, ყველაფერი რიგზე იყო.

ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს სულ...(თავი 3)

ასე გადაუღებლად წვიმდა საღამომდე... საეკლესიო საქმეებს რომ მოვრჩითე და ზურა მანქანისკენ წავედით -დაიღალე? -მკითხა ზურამ და მანქანა დაქოქა -სულაც არა, ეკლესიაში ძალიანააც რომ გინდოდეს ვერ დაიღლები -ვუთხარი და გაიღიმა.

ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს სულ...(თავი 2)

აღარც კი მახსოვს როგორ ჩამეძინა...დილით ადრე გაღვიძებას ვიყავი მიჩვეული და ცხრა საათზე უკვე მეღვიძა, ვიფიქრე ზურას გავაღვიძებთქო თუმცა ისე გემრიელად ეძინა აღარ შევაწუხე... ყავა გავიკეთე

ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს სულ...

-კვლავ ოთხეული... - თქვა გახარებულმა ნიკამ და გადამეხვია, გამეცინა და მეც გადახვევით ვუპასუხე, მერე ყველა მოცვივდა და მილოცავდნენ გათავისუფლებას... ჩვენ ოთხნი: მე, ზურა, ნიკა და ერეკლე ბავშვობის