შეპყრობილი (დასასრული)

თვალს ვახელ და უცნაური შეგრძნება მეუფლება, ხელ-ფეხი გაკოჭილი მაქვს.... დაბმული მდგომარეობაში ვიმყოფები სადღაც ბინძურ ადგილას.

შეპყრობილი (თავი მერვე)

როგორ მიჭირს დილით ადრე გაღვიძება, ეს მაღვიზარაც არ აპირებს გაჩერებას.... სხვა გზა არ მაქვს უნდა ავდგე, გავემზადო.

შეპყრობილი (თავი მეშვიდე)

დავასრულე ირაკლისთან საუბარი და სხვენში ავედი საიდანაც დამნაშავე ფანჯრიდან გაიქცა, თანამშრომლები იქაურობას ჩხრეკენ, მე კი ვიკითხე მათი მიმართულებით, რაიმე ხომ არ უპოვნიათ?!... მათგან ერთ ერთმა მიპასუხა რომ რაღაც ჩანაწერები იპოვნეს და კიდევ

შეპყრობილი (თავი მეექვსე)

სამივენი მამუკას კაბინეტში ვზივართ, ხმას ვერ ვიღებთ და ვუსმენთ მის ლანძღვა შენიშვნებს მდუმარედ, უკვე მესამე კვირაა უშედეგოდ ვმოქმედებთ და ცხადია ეს ყველასათვის გამაღიზიანებელი ფაქტორია ვინც ამ საქმეში ვართ ჩაბმული.

შეპყრობილი (თავი მეხუთე)

Put Your head On My Shoulder…...... როგორ მიყვარს რეტრო მუსიკა, ჩემს სახლში მუდამ ფონად ისმის ხმა მაღალი ხმით..

შეპყრობილი (თავი მეოთხე)

ზედაპირული დიალოგით მივადექით მამუკას კაბინეტს, ფრთხილი კაკუნის შემდეგ დაგვრთო ნება შევსულიყავით მასთან.

შეპყრობილი (თავი მესამე)

ვემშვიდობები მაგდას და ბავშვებს საშინლად არ მსურს ახლა აქედან წასვლა, მაგრამ სხვა გზა როდი მაქვს?..... რამოდენიმე საათიანი მგზავრობის შემდეგ როგორც იქნა ჩამოვედი ქალაქში, შინ წყლის გადავლება ვერ მოვასწარი პირდაპირ მამუკასთან გავემართე.

შეპყრობილი

გაკვეთილების შემდგომ შინ ვბრუნდებით მე და გიგი, რა დროსაც უეცრად ნინის და მის დაქალს შევეჩეხეთ, გზას ისე განვაგრძობ თითქოს არაფერი მომხდარა მაგრამ მოულოდნელად ნინის ხმამ შემაჩერა, ეს ისეთი მოულოდნელია რომ გული საგრძნობლად მიცემს.

შეპყრობილი

დილა ჩვეულ რითმში დაიწყო, დედა მაღვიძებს რომ სკოლაში წავიდე, ვეწინააღმდეგები მაგრამ საბოლოოდ დავიდარაბაში გამოვფხიზლდი და წასასვლელად გავემზადე.