მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 18)

-ჰო, არ ვიცი დიდიხანი არ არის რაც ვიცნობ მაგრამ მემგონი არაფერს არ დაგიმალავს ისე უყვარხარ -ჩემზე ჭორაობთ? მაინტერესებს რას გიმალავ ანკა-გიორგის გაეცინა -არ არის კარგი მოსმენა გიორგი

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 17)

-დადაააამ აბა გავსინჯოთ თუ მოვიწამლე ხალხო ამ ვიდეოთი მიხვდებით ვინ არის დამნააშაავეეე-ერეკლემ მაგიდაზე დადო კამერა. -ვაბშეტა მე მომწონს -მემგონი მეც ცუდი გემო არ ააააქვს

უსასრულობაშიც შენ მეყვარები! (6) დასასრული

იმ საზარელი და საშინელი დღის შემდეგ , რამდენიმე თვე გავიდა, ჩემი და დემეს ურთიერთობა საგრძნობლად დათბა... თუმცა მქონდა მას შემდეგ, რამდენიმე კრიტიკული თვე... ღამე ყვირილით ვიღვიძებდი..დეემეტრეს ახლოს ვეღარ ვიკარებდი, მაგრამ ისიც მოთმინებით იტანდა

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 16)

-აა... -არაუშავს არც ველოდი თანხმობას -გიორგი მართლა უბრალოდ აქ ყველა ჩემი მეგობარია. დედაჩემი, ჩემი მშობლების საფლავი. მე, ვერ მოვახერხებ... -დაიკიდე 2თვეში ერთხელ ვეცდები ჩამოვიდა ნიაკოს დაბადების დღეზე აქ ვიქნები მხოლოდ 2წელი მერე ჩამოვალ

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 43)

-ნინ....ისევ ის სანატრელი ხმა ჩამესმა ყურებში, რომელიც მთელი ცხოვრებაა ასე ძლიერ მიყვარდაა.... ჩემსკენ რამდენიმეე ნაბიჯი გადმოდგაა.. საწერი მაგიდიდაან მთელი საბუთები იატაკზე მივმოვფანტეე. თვალებს წამდაუწუმ ვხუჭავდი მინდოდაა მოჩვენებაა გამქრალიყო,

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 15)

-არ დავიწყებ. ნიკამ მომიყვა ყველაფერი უბრალოდ არ მესმის რატომ არ მითხარი -იმიტომ რომ დავიღალე ყველასთან ყველაფრის ახსნით. ნიაკოსთან არ გვინდა ამ თემაზე ლაპარაკი ნელ-ნელა ყველაფრის გაგებას იწყებს, -კარგი უბრალოდ აღარაფერი დამიმალო -ეხლა უკვე ყველამ

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 42)

ყველაფერზე ვფიქრობდი ერთად და ცალ-ცალკე ფიქრს კი ვერაფერზე ვბედავდი, როდესაც ისევ ის ხმა გავიგეე, ნაბიჯებიბის ხმაა... ხმა რომელიც არ გამიგიაა უკვე წელიწად-ნახევარიაა, ხმაა რომელიც მას შემდეგ გაქრა როდესაც ალექსმაა ვიღაც კაცი ნახაა ბაღში. ამ

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 14)

ანკა საერთოდ პირდაპირობით გამოვირჩევი და ახლა რასაც გეტყვი არ მინდა გეწყინოს. ჯერ მაინც პატარა ხარ და არ ვიცი რამდენად მიხვდები, რამდენი კაცი გინახავს რომელიც ესეთი სიყვარულით ექცევა სხვის შვილს და უვლის როგორც საკუთარს თან ერეკლეს ასაკში ის

შენ ჩემს დემონებს შემახვედრე...

გაღვიძებისთანავე მახსენდება ის, ვისაც უკვე 2 წელია ცხოვრება დავუკავშირე და ვისაც ყოველდღე ვხედავ, ვხვდები, ის ვინც ჩემს ცხოვრებას ფონად გასდევს, მახსენდება ნანგრევებად ქცეული ურთიერთობა რომლის გადარჩენასა და თავიდან აშენებას ვცილობ, მაგრამ რამდენად

შენ ყველგან ხარ

საკუთარ სახლშიც კი სული მეხუთება, აქაც ყველგან ხარ მოდებული, ყველა კუთხეში შენს სახეს ვხედავ. სადაც არ უნდა გავიხედო, სადაც არ უნდა წავიდე, რაც არ უნდა ვქნა, მაინც ყველგან ხარ.