მე და ჩემი ფიქრები

ღამეა, წვიმს თითოეული წვეთი შენზე მეჩურჩულება,უხალისო და სიყვარულის მოკლებულია ყოველი დღე ჩემთვის, სიცარიელეს ვგრძნობ ირგვლივ ძაალიან ძნელია ჩემთვის უშენობა .ყოველთვის სენი სახე მიდგას თვალწინ, შენზე ფიქრით მთავრდება.ზოგჯერ მგონია ჩემი სხეულის და

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 4 თავი.

- O M G (სოფოს პირი ქონდა ღია და ისე ამბობდა ამ სიტყვებს) - ეს რაარი? (სხვა ვერაფერი ვთქვი რაზეც სოფიმ გამომაფხიზლა ) - რა რაარი გოგოოო უეჭველი ზურა იყო, აუუუ რა მაგარიაააა? (ამხელა გოგომ ხტუნაობა დაიწყო) - ჩემიააა? - ხო აბა მე ხოარ დამახვედრებდა

ჩემი ცხოვრება დასასრული

არ ვიცი ამის წერის შემდეგ ლამის თვალზე ცრემლი მომადგა უბრალოდ წაიკითხეთ ვისაც აინტერესებდა ეს ისტორია და გამოხატეთ თქვენი აზრი კომენტარებში ეს ჩემი პირველი მოთხრობა იყო და ასე დასრულდა გული დამწყდა მართლა.ლეო გაიღვიძე უკვე დილის 9 საათია ჩვენ კი

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 3 თავი.

სოსოს სიტყვები გავიხსენე ,, მარიამის ნაირ გოგოს თუ არ სდიე ვიღას უნდა სდიო? ერთ დაძახებაზე ლოგინში რო ჩაგიხტება? მერე რა ამაყი როა? იცის თავისი თავის ფასი. მაგარი გოგო ჩანს, წესიერი, პატიოსანი, და რაც მთავარია სერიოზული. მის თვალებს არ შეხედე? რა

ჩემი ცხოვრება ჩხუბი ბარში

გრძელდება ლეონარდოს ისტორია, კომენატრებს ნუ დაიშურებთ, მოკლე აღწერა,სამწუხაროს სწრაფათ გაიარა ამ ღამემ როცა ბედნიერი ხარ დრო ძალიან სწრაფათ გადის. და აი თენდება დილის შვიდის ნახევარია 1)ლეონარდო ხო არ ჩაგეძინა ადექი აეროპორტამდეც არ გინდა გამაცილო?

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 2 თავი.

- ნეტა ეხლა რას აკეთებს? ან საავადმყოფოში რა უნდოდა? ნეტა ტანსაცმელი გაუფუჭდა? ფუ რა დებილი ვარ რაა როგორ გავწუწე? მარა სხვანაირად ხო ვერ გავიცნობდი იმ დარტყმულს? ეჰ ღმერთო ვის რას ვგიმზადებ არასოდეს არ ვიცით, გამეცინა და მანქანა დავძარი, უცბათ

ჩემი ცხოვრება ვარსკვლავებით მოჭედილი ცა

და აი 30 აზიდვის და ერთი ჭიქა უშაქრო ყავის შემდეგ ვაგრძელებ ისტორიას, ჩემი ცხოვრება ესეც მოკლე აღწერა. დილით ადრე გამეღვიძა შვიდს ხუთი ეკლდა ცოტა კისერი მტკიოდა უკომფორტო ძილი გამოვიდა მაგრამ უკმაყოფილა არ ვყოფილვარ რადგან მასთან ჩახუტებულს მეძინა

ჩემი ღამე ჩემს ქალაქში

ამ შუა ღამეს დამაბრმავებელ სიბნელეში მოჩანს ნათელი, რომელიც ჩემი სახლიდან სიშორეზე იჭრება. ჩემს სახლში არაფერი მომწონს, არც დამპალი იატაკი, რომელიც სადაცაა ჩამიტყდება. არც მტვრიანი ჭერი. არც ჩამოხეული შპალერი. არც იმ კედლის მონაკვეთი მომწონს, სადაც

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 1 თავი.

იმ გუბესთან აღმოვჩნდი, უცებ დამუხრუჭების ხმა გავიგე და წამებში დავსველდი, ჯერ ვერ მივხვდი რა მოხდა მაგრამ უცბად მოვედი გონებაზე და ყვირილი დავიწყე - იდიოტი ხარ? სულ გააფრინა ამ ხალხმა საბუთებიც დამისველდა, მე სულ გუბის წყლით ამოვიწუწე და მანქანას

ჩემი ცხოვრება წვიმაში ცეკვა

წვიმაში ცეკვა იმედია ძაან ბანალურად არ გამოდის ისტორია გრძელდება ჯერ კიდევ რამდენიმე დღის წინ ლეონარდო პარკში იჯდა მოწყენილობით კვდებოდა და ამავე დროს ბუნებით ტკბებოდა, ახლა კი ყველაფერი შეიცვალა უკვე შეყვარებულიც ყავს, ცხოვრებაში თვალის