დღე რომელმაც ჩემი ცხოვრება რადკალურად შეცვალა 4

სახლში რომ მივედი ბებო ეზოში იყო და მის გვერძე თუ ვინმე იდგა სულ ვერ შევამჩნიე ისეთი განერვიულებული ვიყავი, ვაპირებდი რომ პირდაპირ ჩემს ოთახში შევსულიყავი და მომხდარი გამეანალიზებინა მაგრამ ბებომ დამიძახა და მისკენ შევბრუნდი იქ კი ჩემი დაქალი ლიკა

-შენ ჩემი პატარა ხარ -შენ ჩემი დემონი(6თავი)

-ნუ გეშინია.(ალექსანდრე)თბილად მიჩურჩულა და აწყლიანებულ თვალებზე მაკოცა. მინოდა მეთქვა გაჩერებულიყო მაგრამ ხმა ვერ ამოვიღე -არაფერს გატკენ(ალექსანდრე)თავისი თითები ჩემსაში ახლართა და თავსზემოტ ამაწევინა.ნაზად დამეწაფა ტუჩებზე იქიდან კი ყელზე

ჩემი ოცნების გოგო ხარ!!! (თავი 3)

ესეც ასე ეს საქმე მოვაგვარე ამ ბავშვს ჭკუაზე მოვიყვან თავხედი ესა. ისევ იმმწვანეთვალებაზე ამეკვიატა ფიქრი. რამოდენიმე დღეში ჩემი დაბ დღეა რაგაც საქმეები მოვაგვარე.თან დღეს მარიამი სოფელში უნდა წავიყვანო ერთი დღე მეც აქ დავრჩები მომენატრა იქავრობა.

ჩემი ოცნების გოგო ხარ!!!

მე ნიაკო და ზურა წავედით მთაწმინდის პარკში. საღამოს კარგია მთაწმინდის პარკი გრილა. მაგრამ გადატვირთულია სულ აქავრობა კარგად მოვილხინეთ ჩვენ სამმა უკვე კარგად მოსაღამოვდა და სახლში წასვლა გადავწყვიტეთ. ამ დროს ვიღაცას დავეჯახე და აი ჩემი

ჩემი დაქალი ჩემი ქმრის საყვარელი გახდა...

ზუკა რომ გავიცანი და მასთან პაემნებზე დავიწყე სიარული, ჩემი დაქალი დამცინოდა – ამისთანა რა გაგიჭირდა, რომ ეგეთ ბიჭს ხვდებიო. მე ძალიან მწყინდა, მაგრამ არაფერს ვეუბნებოდი, რადგან არ მინდოდა, ბავშვობის მეგობრის დაკარგვა. ბოლოს, გული რომ გამიწყალა,

ჩემი ოცნების გოგო ხარ!!!

ამასობაში სახლშიც მივედი. სახლში რომ შევწდი ნიაკო კარებში შემეგსბა მარიამი მიბღვერდა. რა უნდა იმ ბავშვს არ ვიციი რა უნდა ვაკონტროლებ ხოლმე და არ სიამოვნებს გოგოს. ვაი მაგის პატრონს რა. ეგრე ოთახში შევწდი და წამოვწექი და იმ გოგოზე ფიქრი დავიწყე და

დღე რომელმაც ჩემი ცხოვრება რადკალურად შეცვალა -3

ნაცნობ თვალებში თითქოს ვნება აინთო, ერთ ადგილას გაშრა, დანარჩენებმა ხმაური ატეხეს და სხვადასხვა სიტყვებით მამკობდნენ მხოლოდ მე და ის ვიდექით სახე შეცვლილები და სიშიშვლის მიუხედავად ურცხვად ვუყურებდით ერთმანეთს. რამოდენიმე წამში მივხვდი რომ ასე

დღე რომელმაც ჩემი ცხოვრება რადკალურად შეცვალა

ჩემს დაბნეულობაზე ნერვები მომეშალა და სადღაც 2 წამში უკვე მანქანიდან გადმოსული ვიყავი, უცნობი ბიჭი მხოლოდ ფეხს იტკიებდა და სიმწრით მანქანას ხელს არტყავდა, მე ისევ დავიბენი და ხმის ამოღებაც ვერ გავბედე, უცნობმა კი აგდებით მომმართა:

დღე რომელმაც ჩემი ცხოვრება რადკალურად შეცვალა -1

დილა კარგად დაიწყო, როგორც იქნა დადგა ის დღე როცა მოვშორდები უკვე ყელში ამოსულ ადგილებს და ცხოვრებას ცოტათი მაინც გავიხალისებ. მოკლედ მე მივდივარ ახალსოფელში ბებიასთან რამოდენიმე თვით. ბაბუა ორი წელია რაც გარდაიცვალა და ბებო მარტო ცხოვრობს, ვიცი რომ

მე მიყვარდა შენი ხელებით აბლანდული ჩემი თმები

ახლა ქარია და ოცნებები თოკზე დავკიდე, ცაზე აეკრო ჩემი გულის ყველა სისხლძარღვი, ნაზამთრალ ხეებს დავემსგავსე მარტის განთიადს და ფეხაკრებით ვიპარები სავსე სახლიდან. ქუჩაში გავალ, ქარია და თან წამიყოლებს, უგზო-უკვალოდ ვეხეტები საღამოს ხუთზე, თვალებით