არ მინდა გერქვას ჩემი ძმა! მესამე თავი

სიყვარული რელიგიაა და მისი კერპი,ალბათ გაცილებით უფრო ბევრი. ჯდება,ვიდრე სხვა რომელიმე რელიგიისა.იგი სწრაფად გარბის ხოლმე ქუჩის ბიჭივით,და ცდილობს,სადაც გაივლის არაფერი დარჩეს დაუნგრეველი....

ჩემი აკო

გამარჯობათ მე ვარ მარიამ ჯინჭარაძე 18 წლის საშვალო სიმაღლის ყავისფერი თვალებით და ყავისფერი მოკლე თმით , ვცხოვრობ ბათუმში მყავს დედა- ანა და მამა- ლაშა სამწუხაროდ ვარ დედის ერთა,ყოველთვის მინდოდა მყოლოდა დედმამიშვილი რომელიც ჩემთან ერთად

ჩემი ლამბერსექსუალი [9]

მთელი დღის ემოცია ნელ-ნელა გროვდებოდა ჩემს გულში და ვხვდებოდი,რომ მალე ამოხეთქავდა.ძლივს მოშუშებული იარები ისევ იხსნებოდა.თავში მხოლოდ და მხოლოდ მამას სახე მიტრიალებდა,მიუხედავად ამ ყველაფრისა მაინც ტირილით მახსნებდა თავს,მაგრამ ალბათ დრომ და

ჩემი ხარ (1)

-ლიკკ სად ხარ ამდენ ხანს -გამოვედი ნაათ ტაქსში ვზივარ -როგორც იქნამოხვედი ათ წუთში მამა მოვა და წაგვიყვანს -რა კარგია თორემ დავიხუთე ამ ქალაქში -კახეთში რომ ჩავედით მოვწერიგდით ვჭამეთ თან გვიანი იყო და დასაძინებლად წავედით მე და ნათიმ მთლი ღამე

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 29)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...!ცოტახანი კიდევ ისაუბრეს ბიჭებმა. -კაი წავედი მე სოფო უნდა ვნახო და მერე გნახავთ რაა. -მეც წავალ ლელუკასთან-გაიღიმა

ნატალი (11)

ეს ამბავი ხუთი წლის წინ მოხდა.მაშინ უბანში და საერთოდ თბილიში სანდროს სასტავი იყო და მაგათ გარეშე საქმე არ ირჩეოდა.მოკლედ რომ ვთქვათ მთელ თბილისს განაგებდნენ თავიაანთ პონტში.არ არსებობდა მათთვის არც დანდობა, არც გაგება და არაფერი. აკეთებდნენ იმას

არ მინდა გერქვას ჩემი ძმა! მეორე თავი

ულამაზესი თეთრი სახლი,ლამაზი ხე მცენარით,ფერადი ყვავილრბით.ყველა ცალცალკე გავნაწილდით ოთახებში,ლამაზი ოთახი შემხვდა აივნიდან ულამაზესი პეიზაჟი იშლებოდა აი ისეთი საათობით რო უყურებ და არ გბეზრდება,მღელვარე ზღვა,ნისლით გარშეომრტყმული მთები.ცოტა

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 28)

მძინარეს ჩემს წელზე ხელების შემოხვევა ვიგრძენი, რასაც შემდეგ ვიღაცის სხეულზე აკრობა მოჰყვა, იმ დონეზე ვიყავი დაღლილობისგან გათიშული რომ არ გავქანებულვარ, ისევ ტკბილად გავაგრძელე ძილი.

არ მინდა გერქვას ჩემი ძმა!

მე მარიამ ყიფიანი ვარ 16წლის,საშუალო სიმაღლის,ზღვის ტალღისფერი თვალებით,ვარდისფერი საშუალო ზომის ტუჩებით,და გრძელი დახვეული ყავისფერი თმით.ჩემს ოჯახზე არაფერი ვიცი,თუ იმას არ ჩავთვლით რომ 4წლის ასაკში მომიყვანეს ბავშვთა სახლში და აქ ვცხოვრობ

ჩემი ლამბერსექსუალი [8]

ვგრძნობდი,რომ კარგად ესმოდა ჩემი,მაგრამ ამდენად ახლოს თუ იყო ჩემს დარდთან ვერასდროს წარმოვიდგენდი. ყველანაირი ფიქრი ამოვიგდე თავიდან და უფრო მეტად მოვეხვიე.ნოტიო ჰაერი მსუბუქად შევისუნთქე და მის ყელში ჩავმალე თავი.ჩაბნელებულ ოთახს მთვარის მკრთალი