ჩემი სესილია (5)

კარგად,მამამ გვითხრა რაღაც სამუშაო არისო.(სესი) -კი არის.ახალ ფილიალს ვხსნი რუსთაველზე და მინდა რომ თქვენ იყოთ მენეჯერი და დირექტორი. -ვაიმე რამაგარია!(სესი)

ჩემი სესილია (4)

-ვაჩე შენ და დემე დედაჩემის და მამაჩემის ოთახის გვერდით შედით იქ დაწექით.გოგოებო თქვენ კი აი იქ შედით.(სესი) ყველა დავაბინავე და დასაწოლად წავედი.მაგრამ ვინ დაგაცადა ყველა დავაბინავე და დასაწოლად წავედი.მაგრამ ვინ დაგაცადა.გვერძე ოთახიდან ხმაური

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 4]

მთელი გზა ინტერესით აცეცებდა თვალებს იქნებ რამე მაინც ვიცნო და ლოგიკურად მივხვდე სად მივყავარო, მაგრამ სანამ დანიშნულების ადგილზე არ მივიდნენ ვერაფერს მიხვდა, პრინციპში მერეც ვერ მიხვდა გერლიანის მაღალსართულიან ოფისში რას აკეთებდა. მანქანიდან

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 3]

კაბინეტში შესულმა მეგობრებმა უარესად დააეჭვა და დააფიქრდა, აშკარად რაღაცა ისეთს ამბობდა ლევანი რისი მოსმენაც მაქსიმეს არ სურდა, ან უბრალოდ არ უნდოდა რომ ნინიას გაეგო რაღაც. მაგრამ რა მნიშვნელობა აქვს ადრე თუ გვიან ხომ მაინც გაიგებს ვის ქორწილში

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 2]

დაძაბულმა გასწია თავი უკან, ვერ მიხვდა მისი ქცევა წინააღმდეგობას ნიშნავდა და თუ უბრალოდ გამოუცდელობამ და ქალურმა შიშმა სძლია. მაქსიმე ოდნავ გადაიხარა ქალისკენ, დაკვირვებით შეათვალიერა, მერე უკან დაიხია და ისევ ფანჯრებისკენ წავიდა. მისი ქცევით

ჩემი შეცვლის მიზეზი

50 წელი გავიდა მას შემდეგ რაც მე ეს ანგელოზი გავიცანი. უკვე ორმოცდამეათე წელია მისი სიყვარულით ვიტანჯები, ახლაც, ორმოცდაათი წლის შემდეგაც მე ისევ ისე ძალიან მიყვარს ჩემი ერინი, მისი სიყვარულის ცეცხლში ვიწვი, მისგან ბიბლიაღა დამრჩენია, ჩემი ერთადერთი

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 1]

მოულოდენლად გაჩერდა და საკუთარ თავთან ხმამაღლა დაიწყო საუბარი. დაცვის თანამშრომელმა გაკვირვებულმა გადახედა და წარბები შეჭმუხნა. ნინიამ მორიდებულმა გაუღიმა, თავი ოდნავ დაუქნია და უკან გამოტრიალდა. ბოლო სართულზე რომ ვინმე მანიაკი დახვდეს და რამე

ჩემი ბიჭი ! (სრულიად)

ჰო? მართალია ჩვენი ბიჭი სიმპატიურია ნამდვილად და მამაკაცურიცც , გავიცინეთ მე და ლალიკომ და თუ სიმართლე გინდათ პირველად სწორედ ახლა აღვიქვი რომ ჩემს წინ ნამდვილი აპოლონი იჯდა გიტარით ხელში სიყვარულს უმღეროდა და არ ვიცი რატომ მაგრამ თან მე მიყურებდა,

მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი" ( თავი 4)

არაბული მიყვებოდა აგრძელებდა, თხრობას გაუჩერებლად და თავისი ანგელოზის შესახებ ყველაფერს დეტალებში მიყვებოდა, თვალცრემლიანი არაბული იხსენებდა ყოველ წამს რომელიც აკავშირებდა ლილესთან მეკი მას

ჩემი ქალი (სრულად)

საკუთარ შეცდომებზე ვსწავლობთ და ჰო, თურმე “არვიცი” ყოველთვის არ ნიშნავს “არას”, შეიძლება იცოდე და საკუთარ თავში არ იყო დარწმუნებული!