შენ ჩემი არ ხარ და არც იქნები

შენ ჩემი არ ხარ და არც იქნები რადგან შენ არ გაქვს ჩემზე ფიქრები დრო გავა მეტყვი”იზრუნე თავზე, მე სულ სხვა მიყვარს და ვფიქრობ მასზე.

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 2-3-4)

-გაჩუმდით!-გააჩერა მოლუღლუღე საბა-ამხელა ბიჭები ხართ, ეს თქვენი აზრით ნორმალურია? ახლა გინდათ დაგსაჯოთ?-მკაცრად განაგრძნობდა საუბარს, ბიჭებმა თავი დახარეს, გოგონებს გახედა ქალმა, თითი ტუჩებთან მიიტანა და თვალი ჩაუკრა ,,ჩუმად იყავითო" -არა რა

ჩემი პრინცესა დაგარქვი! (თავი 1-2)

-შეხედე, ნი დროზე ნახე-მკლავზე ექაჩებოდა მარიამი დაქალს -ჰო, დავინახე-სიცილით უპასუხა ნინიმ -ნახე, აქეთ მოდის, ჩქარა დავიმალოთ-დაავლო დაქალს ხელი და კედელს ამოეფარა -როდემდე აპირებ ასე? -ასე როგორ?-გაიკვირვა მარიამმა -რამდენი ხანია უკვე გიყვარს?

ჩემი მორაგბე ( 3 )

მისთვის საერთოდ არ ვიყავი მძიმე მაგრამ ვაი რომ მას ჩემზე მძიმე ჩანთა ეკიდა. მზე საშინლად აჭერდა... გაუსაძლისი იყო ასეთ სიცხეში სიარული ,მაგრამ სხვა გზა არ გვქონდა. ხანდახან თვალს ვაპარებდი . ის კი ისე იქცეოდა თითქოს არც ვეჭირე ხელში, თითქოს

ჩემი მორაგბე

მიმოვიხედე ... სულ სხვა გარემო, სხვა სახლი... -სახლში უნდა წავიდე! წამოდგომა ვცადე ,მაგრამ თავის ტკივილმა ისევ იმ ადგილას დამაბრუნა . - შენ არ გასწავლეს მშობლებმა, რომ ბევრი არ უნდა დალიო? ) ან ის არგასწავლეს, რომ სხვის სახლში დაუკითხავად

არა ვერ გავიგე მე ამ სიყვარულის ჩემი თუ ესმოდა ღალატს რას ურევდა.

ალბათ გეცინება შენ ჩემს საქციელზე ალბათ ეს ღიმილიც უკვე გასულელდა არა ვერ გავიგე მე ამ სიყვარულის ჩემი თუ ესმოდა ღალატს რას ურევდა

ჩემი მორაგბე

საშინელზე საშინელი ამინდი იყო გარეთ... თითქოს სამყარომ მოიწყინა, მოიღუშა და ღრუბლებით შემორტყმული თავის ოთახში ჩაიკტა. მეზიზღებოდა ყოველი ის წამი ,როცა მზეს ვერ ვხედავდი... არ შემეძლო შემეგრძნო მისი სითბო ,მისი სინათლე, მისი სხივები...ამინდის

ჩემი დემე

მინდა გაგაცნოთ დემე ჩემი დემე... დემე სულ პატარაა,მაგრამ უკვე თეთრ და შავ ადამიანებს არჩევს,იცის ვინაა მისი და ვინ არა... უყვარს ყველა ვინც მის გვერდითაა...

ჩემი ცხოვრება პაპარაცის ობიექტივში 18+

მენდი! წამოდი ჩვენი რიგია. ჩემმა დაქალმა ხელი დამავლო და სტადიონის შესასვლელთან მდგარ დაცვასთან მიმათრია. კონტროლიორმა ბილეთები შეგვიმოწმა და დაცვამ კარი გაგვიღო. ეს რაღაც კონცერტია, სადაც ნინამ წამომათრია, რადგან მისი საყვარელი ბოის ბენდი გამოდის.

არ გინდა ჩემი მეუღლე გახდე?

გავაფერადებ ოცნებებს შენზე, დავხატე ცაზე შენი ფერები, ქალებზე ფიქრებს გადავდებ გვერდზე, მთელი არსებით მოგეფერები.