ჭავჭავაძის ასულო ჩემი ხარ!(8)

დილით როცა გავიღვიძე ალექსანდრე ჩემს გვერდით არიყო,ადგომა ვცადე მაგრამ ყველაფერი მტკიოდა,შემდეგ გამახსენდა წინა ღამე,ცოტა ავნერვილდი მაგრამ ამასთანავე სიხარულიც იყო.ნელა წამოვდექი აბაზანაში შევედი,ცხელმა წყალმა დაღლილობა

ჩემი ბომბორა დაგარქვი

მინდა ბოდიში მოგიხადოთ ამდენიხანია აგარ დამიწერია.. უბრალოდ კომპიუტერი გამიფუჭდა და მოკლედ ლანი 18 წლის გახდა და მე კიდევ მაგ დროს სოფელში ვიყავი და ამიტ მას გული ძალიან ვატკინე.. ბევრი რაღაც გავიგე მასზე მაგ პერიოდში და უბრალოდ არ შემეძლო მასთან

ჩემი შეყვარება ძნელია არა?! (თავი 1)

როცა ცხოვრება უსინდისოდ გექცევა მის ფასს კარგავ და სიკვდილისკენ მიისწრაფვი, როცა ადამიანები გიყენებენ და როცა "მოძველდები" ნაგავში ამოგაყოფინებენ თავს გული გტკივა, როცა სიკვდილი ერთადერთი გამოსავალია ამ კოშმარის ჩასახჩობად

უბრალოდ წადი ჩემი ცხოვრებიდან 1

გამარჯობათ ჩემო ტკბილებო ახალი ისტორიით შემოგიერთდებით შემიფასეთღამეს არასდროს ვუთმობ ძილს,ღია ფანჯარაში თვალს ვაყოლებ მთვარის მკრთალ შუქს,ფიქრების კორიანტელში ვეხვევი და ჰოპ გათენდა კიდეც.ოთახში ნანა შემოდის

ჩემი ამბავი (თავი მესამე)

ერთობ ენერგიულად გავიღვიძე რასაც არ ველოდი, ამდენი წევისგან უმეტესად დაბღვერილი სახე მაქვს ხოლმე უთენია, წამოვხტი წყალი გადავივლე მივდექ მოვდექი როგორც ჩემი მგზავრობის საწყის ახასიათებს და მოკლდე ლოცვით და პრჯვრის წერით დავტოვე სახლი. ცხელი დღე იყო

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 2

ვხედავ ტელეფონზე რეკავენ, ნომერს დავხედე და გამიკვირდა, ისინი არასოდეს მაძლევდნენ ნიასთან ურთიერთობის უფლებას. ბოლოს და ბოლოს ვუპასუხე, ახალი ამბავი მაცნობეს და დასაფლავებაზე დამპატიჟეს ვიგრძენი, რომ გული ამომგლიჯეს და ნაფლეთებად აქციეს, ჩემი ნია,

ჩემი ამბავი (თავი მეორე)

არა ნარკოტიკს...80 იანი წლების ლისაბონი განსხვავებდებოდა ყველამხრივ ახლანდელისგან, ნარკოტიკების ზღვას მიქონდა აქაურობა როგორც დანამდვილებითი ცნობები მაუწყებენ, ევროპის უდიდესი ბაზარი ნარკოტიკის სწორედ აქ მდებარეობდა, კერძოდ უბნის სახელი სადაც ეს

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 1

- ბევრი ვიფიქრე. -და რა გადაწყვიტე? -მივდივარ. -მითხარი სხვა გყავს? -მყავს. -მატყუებ ვიცი, რომ ჩემი ხარ. -ცდები მე შენი არასდროს არ ვყოფილვარ და არც ვიქნები. -გოგო აზრზე მოდი რას მეუბნები, რომ ვამბობ ჩემი ხარ მეთქი ესეიგი ასეა. -გიო გთხოვ გამანებე

მინდა ჩემი ყველა ფიქრი იცოდე..

ერთ დღეში დამეკარგა შენ მიმართ ყოველგვარი გრძნობა.ადამიანებში სიყვარულის კი არა, მადლიერების გრძნობაც აღარ არსებობს. სიყვარულიც, არაადამიანური იციან.

ჩემი ამბავი (თავი პირველი)

უბრალო სამუშაო დღე გათენდა, ზანტად ავდექი ფეხზე და მზადებას შევუდექი, სამუშაო ადგილამდე დაახლოებით ერთი საათი მჭირდება ხოლმე რომ მივიდე, 10 -15 წუთი ავტობუს 30 წუთი მეტროს და 10-15 წუთიც ფეხით ავლას კიბეებისას, რომელიც ჩემს დანიშნულების ადგილს