ჩვენი ხის სახლი (თავი III)

-რაო პატარავ,ხომ არ გეშინია უჩემოდ? - ჩემთან ძალიან ახლოს მოდის და მტაცებელის ღიმილით მაკვირდება. -ააა არააა. - ისე ახლოსაა,მის ცხელ ამონასუნთქს ვგრძნობ და სუნთქვა მეკვრის.

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 5

“ვფიქრობ, მაგრამ…” პირველად შებრუნდა მოსაუბრისკენ მაია. “შენი თვალები…აღარ შემომხედო ეგრე.” ამ სიტყვებით გამოწვეულ ყრუ ტკივილს უიმედო ჩაცინება მოჰყვა.

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 4

*** მე თუ ვერ, იმედია ჩემი ხმა მოგწვდება და გაგაღიმებს. თუ არ შემომხედავ, უბრალოდ მომისმინე. მალე გაგივლის... ***

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 3

ყვავილების მაღაზიისკენ მიმართული თვალები. ერთ დროს უგრძნობი მზერა ახლა მოუსვენრად ეძებდა უცნობის სილუეტს. *** ამაზრზენი ვარ. ქმრიან ქალზე ვოცნებობ.

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 2

ორსულობა არ ყოფილა დაგეგმილი. ყველამ იცოდა რამხელა რისკთან იყო დაკავშირებული ბავშვის გაჩენა. და მაინც...საკუთარი სურვილით შობა სიცოცხლე... მისი გადაწყვეტილება იყო...მაშინ რატომ?

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 1

თუ დიდ დროს გაატარებ სიცარიელეში, ერთხელაც გშთანთქავს და აღარ გაგიშვებს...ხოლო მაშინ, როცა გაღწევა მოგინდება და კითხვებზე პასუხის ძებნას დაიწყებ, ვერაფერს იპოვი. სიცარიელეს პასუხი არ ექნება...

ჩვენი ჩრდილები 2 თავი

მილა და თომა დარბაზში დაბრუნდნენ, განსხვავებით მეორე სართულისგან აქ ისევ მოციმციმე ჭაღები და არეულობა დახვდათ. - აქ ჩვენი ნებით მოვედით, ხო? მილამ საპასუხოდ თვალები მხიარულად აატრილა. დეტექტივმა გარემოს გადახედა, ვიქტორი არ ჩანდა. მილას ხელი მოჰკიდა

ჩვენი ჩრდილები თავი 1

გოგონა თეთრ კაბაში, დიდი ჭაღებით განათებულ კიბეებზე ადიოდა და კაბის უკანა მხარეც ნაზად მისრიალებდა საფეხურებზე. ხალხის და ჭიქების ერთმანეთში არეული ხმა შორიდან, მოგუდულად ესმოდა. როცა ხალხით სავსე დარბაზის კარი გაიღო, მხრებზე გადასული კაბა შეისწორა

ჩვენი ეგრეთ წოდებული ცხოვრება (ისტორია IV სრულად / დასასრული )

" მე მოგცემ ჩემს ხმას, სუნთქვას და თვალებს, სხვა არაფერი არა მაქვს მეტი. მე მოგცემ ჩემს გულს, თუკი შენს ხელებს ძალუძთ ატარონ შიშველი ცეცხლი. მე მოგცემ ჩემს ფიქრს, თუკი შენს სხეულს არ დაღლის მძიმე, ვეება ფრთები..."

ჩვენი ეგრეთ წოდებული ცხოვრება (ისტორია III სრულად)

“არავინ ისე არ იტანჯება მატერიის ქაოსის შემყურე, როგორც ხელოვანი ამქვეყნად.”