ცივი დღეების მოგონებები

ყველაფერი შემოდგომაზე დაიწყო, არც თვე მახსოვს და არც რიცხვი. უბრალოდ მახსოვს რომ შემოდგომა იყო. ჩემი სეზონი, იმაზე უფრო მეტად ჩემი ვიდრე მანამდე. დრო, როცა ჩემი ადამიანი ვიპოვე.

ცივი თითები (სრულად)

ღამის თორმეტი ხდება.ისრები შეჩერდებიან თუ არა ციფრებთან მეც თვრამეტი წლის შესრულებას მამცნობს სამყაროში არსებული მოძრავი დრო.ჩემი მეთვრამეტე დაბადების წვიმიანი დღე.დროის სვლამ წვიმას შემაჩვია,ხეტიალს გუბეებ დამდგარ გზებზე,სივრცის სიჩუმეს და იშვიათად

ცივი სინათლე-(ეძღვნება თორნიკე ინატაშვილის ხსოვნას)

ბაკურიანში მივლინებით ჩასული ახალგაზრდა ბიჭი,რომელსაც სახლში ცოლი ელოდება,ახლა დგას ერთ-ერთი შენობის სახურავზე და ღიღინით ასრულებს თავის სამუშაოს.ყველაფერი ჩვეულებრივად მიდის,რომ უცებ,ერღვევა წონასწორობა და...დრო ჩერდება.იქ,სადღაც,თბილისის ერთ-ერთ

მე ვარ ცივი

ახლა ქარია გარეტ, ძლიერი ქარი. ჩემი ძველი ფანჯარა ხის ჩარჩოში კანკალევს. შიგნით სიცივეა, შეიძლება სიცივეა ხალიჩის რომელიც კედელზე მაქ გამოკრული და ჩემს ოთახს ძველმოდურობას ანიჭებს, ან სიცივეა ჭერის რომელსაც 18 წლის წინ მამაჩემი უყურებდა სიკვდილის

მოვიდა ჩემთან ცივი ზამთარი

მოვიდა ჩემთან ცივი ზამთარი ქრის ახლა ისევ მყინავი ქარი ამ სიყვარულის ეს ერთი კარი გავაღე როგორც ჩემი მკურნალი ყველა ხარ და ყველაფერი ჩემს სიცოცხლის არეში ერთადერთი სიყვარული ხარ მთვარიან ღამეში მე სიყვარულს გიკავშირებ სულ სულ ცოტა წამებში მე გიყურებ

ცივი გული [სრულად]

თვალს ვახელ , მზის სითბოს ვგრძნობ , საიდანღაც შემოპარულა და ჩემს გათბობასცდილობს. ჩიტები აქეთ-იქით დაფრინავენ და ჭიკჭიკით მეგებებიან. ფანჯარასთან მივდივარ, მზე უკვე ამოწვერილა და იმდენად აცხუნებს , რომ თვალებსაც კი მახუჭინებს

ცივი გული

მზე ამოდის.. ნელ-ნელა თავის სხვივებს ირგვლივ ფანტავს და სამყაროს ათბობს. ნეტავ იმ ნატკენ, ჩახშობილ გულსაც სწვდებოდეს, რომელიც ბავშვურ სახეზე ცრემლების ფონზე ფეთქავს.

შეაფასეთ : აგვისტოს ცივი დღე.

დღეს აგვისტოს ცივი დღე იყო. მთელი დღე წვიმდა. ცა ნაცრისფერი იყო და მზე, მზე ნაცრისფერ ღრუბლებს იქით იმალებოდა. იცი?! უჩვეულო დღე იყო.

ცივი იარაღი ქალის გონებაში [2]

ზღვას გავხედე. არც ისეთ უმწიკვლოს, არც ისეთ სუფთას. - მაინც რამდენი სიცოცხლე იწერება შენზე? - გავძახე. გვერდზე მომიჯდა

ცივი იარაღი ქალის გონებაში [1]

მოყვითალო ფარდების უკან, დიდ შუშაბანდებს მიღმა ახალი ქალაქი იმალება. ნამდვილად რომ გითხრათ, ძალიან ძველი ქალაქია. ძველი და ყველასთვის თავშესაფარი. აქა-იქ ჩამდგარი დიდი შენობები და ერთმანეთის გვერდი-გვერდ, ერთმანეთს მიჯრილი პატარა, ფერადი სახლები.