ცინიკოსი (სრულად)
გეგადან,ცინიზმს,ირონიას სისასტიკესაც კი მაგრამ არა სიბრალულს,მომდგარი ცრებლი ძლივს დავაბრუნე უკან და მისკენ ერთი ნაბიჯი გადავდგი. -რატომ? -თუნდაც ძველი სიყვარულის ხათრით...ირონიის მეფე და ცინიკოსი დედოფალი
-ვაიმე, გამოვიდა ქალო ნადია, ნუგზარა, მაკრინე, ნანული, ლამზირა, ინოლა და გამოვიდა მთელი სამეზობლო რა გაღრიალებს ანრი ჯოხაძე ხარ?! -უიმე, არ დაგეზარა მაინც ჩამოთვლა? ნუ ახლა ინოლა თუ გაბრაზდა ან ნაძია რაღა გადამარჩენს მაშინ სამუდამოირონიის მეფე და ცინიკოსი დედოფალი(3)
ფუიიი! აქ რაღა მიწადაყრილობა მინდა?! ჯერ კიდევ შეშინებული ვუყურებ აირონიულად მომღიმარ მაჩვს! ვაიმე დედიკო! კარებს ვგლიჯავ და მანქანიდან ვხტები იმ სისწრაფით ველურური აფთარი , რომ მისდევს თავის მსხვერპლს, უიმე დედიკო, რა აფთარი კაცო! ავაზა! გადმოვხტიირონიის მეფე და ცინიკოსი დედოფალი^^(2)
ეს ლექციები ვინ მოიგონა? ნუ უნი ვინ მოიგონა? მითხარით უნდა ავხანჯლო! ავხანჯლავ და უბედურ შემთხვევას დავამსგავსებ. გვამი სად წავიღო? უი, ისე რა ჭკუის დედა ვარ არა? ის კაცი ალბათ უკვე მკვდარია და ახლა საფლავში ტრიალებს ისე ვემუქრები. არა მკვდრებთანირონიის მეფე და ცინიკოსი დედოფალი^^(საცდელი თავი)
-ნასწია მოკალი ეგ ნაძირალა-ვსკდები სიცილით და სანამ თავს შევიკავებ უკვე ასფალტზე ვარ გართხმული. -აეეეეეე, აცეეეე ვიროოოო-ღმუის ნასწია და უკვე სუნთქვა ისე მეკვრება ეჭვი მაქვს მალე აბადონს ვნახავ. -ნასწია, შემიბრალე რააა-მთელი გულით ეხვეწება მისტერცინიკოსი (დასასრული)
გეგას ძლიერ მკლავებში მოქცეულს შიში სულ გადამავიწყდა,თავს უფლება მივეცი დავმშვიდებულიყავი,აღელვება ჩამეხშო,მაგრამ ეს არც ისე მარტივი აღმოჩნდა,სულაც არ მაშინებდა,მხოლოდ გეგას სიახლოვე მაფორიაქებდა,სულს მიწიოკებდა...მამაკაცი ძლიერად მიკრავდა სხეულზეცინიკოსი (თავი 6 )
-ვაუ ძვირფასო ქმარო,ამას ნამდვილად არ ველოდი,არაჩვეულებრივია -სარკაზმს არ ვიშურებდი,ვუყურებდი გეგას,ჩემს გეგას და ვხვდებოდი რამხელა განსხვავება იყო,იმ კაცს შორის ვინც მიყვარდა და კაცს რომელიც ჩემს წინ იდგა...-არ ელოდი არა?-ცალყბად ჩაიცინა და ჩემთანცინიკოსი (თავი 5 )
მთელი ღამე კოშმარულად გავატარე,აუტანელი ტკივილი არც მოსვენების და არც ნორმალურად წოლის საშუალებას არ მაძლევდა,ვფიქრობდი მომხდარზე და ჩემი საქციელის მიკვირდა,ეს რა მაზოხისტური გამოხტომა იყო,როგორ შემეძლო მსგავსად მოვქცეოდი საკითარ თავს,ან ყოველივესცინიკოსი (თავი 4 )
მთელი ღამე იატაკზე ზურგზე დაწოლილმა გავატარე,მთელი ღამე ფიქრში გავატარე,ვიხსენებდი გეგასთან გატარებულ ყოველ წუთს და გული უფრო მეტად მტკიოდა რომ ვერ შევძელი მისი დაფასება.მე,უბრალო მიმტანმა შევძელი და გეგა ახვლედიანის ყურადღება დავიმსახურე,უფრო მეტიცცინიკოსი (თავი 3)
-შენი ახალი მსხვერპლი?!რომელ ახალ ცხოვრებაზე ვსაუბრობთ?იმაზე ხომ არა რომ ვერ მოინელე გეგმა რომ ჩაგეშალა და ხუთი წლის მერე განახლებული დეტალებით ჩემს ნაკვალევს რომ მიჰყვები?შენ მე გამანადგურე!ახლა ჩემი ჯერია,ყველაზე წმინდას გეფიცები მიწასთანტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.